نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار دانشکده فرهنگ، علوم اجتماعی رفتاری دانشگاه باقرالعلوم (ع) s.ghamami@gmail.com
2 استادیار دانشکده فرهنگ، علوم اجتماعی رفتاری دانشگاه باقرالعلوم (ع) (نویسندۀ مسئول) islamitanha@yahoo.com
چکیده
اندیشۀ «میانفرهنگی» پاسخی به بحران «خودمحوری» در جهان معاصر است که در قالب «غربگرایی»، «نژادپرستی» و «تکفیر» پدیدار شده است. سؤال اصلی این پژوهش آن است که تفکر اسلامی چه مسیری را در مواجهه با «دیگری» پیشنهاد میکند که به دیگرستیزی یا دیگرپرستی نمیانجامد. در این مقاله، الگوی قرآنی ارتباطات میانفرهنگی با طرح سؤالات پنجگانه (چرایی، کیستی، کجایی، چیستی و چگونگی)، با روش «قرآن به قرآن» و در خلال رویکردی تطبیقی، «استنطاق» شده است. برای مطالعۀ تطبیقی، اندیشههای میانفرهنگی اندیشمندانی همچون مید و گادیکانست در حوزۀ معرفتیِ انگلیسی؛ اشتروس و کاربو در حوزۀ معرفتیِ فرانسوی؛ و اندیشههای هابرماس و ویمر در حوزۀ معرفتی آلمانی تحت عنوان «تطابق»، «تعاون» و «تحاور» (همسازی، همکاری، همگویی) بررسی شده است. در مقابل، الگوی مفهومی ارتباطات میانفرهنگی در قرآن با بررسی آیات مرتبط با مضمون «تفاوت» و «اختلاف» در میان انسانها و با محوریت آیۀ 13 سورۀ حجرات بیان شده است. ساختار این آیه رابطۀ «تفاوت» و «تقوا» را با سازوکار «تعارف» به معنای «همشناسی» و «تبادل معروف» تبیین میکند. دکترین ارتباطات میانفرهنگی در اسلام تعارف را جایگزین تفاخر، تحقیر و تکفیر میکند و این تعارف بر آیات 17و 18 زمر بر «استماع» و گشودگی در برابر دیگری ـ در عین «اجتناب» از طاغوت ـ استوار است. در ادامه، مؤلفهها و فرایند این الگوی قدسی تحت عنوان «همشناسی فرهنگی» مورد تحلیل قرار گرفته و تمایز آن با سه الگوی دیگر روشن شده است.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
taarof as intercultural communication model in quran; comparative approach
نویسندگان [English]
- seyyed mohammad ali ghamami 1
- Ali Asghar Islami tanha 2
1 Assistant Professor, Faculty of Culture, Behavioral Social Sciences, Baqir al- Ololum University. s.ghamami@gmail.com
2 Assistant Professor, Faculty of Culture, Behavioral Social Sciences, Baqir al- Ololum University (Corresponding author) islamitanha@yahoo.com
چکیده [English]
intercultural thinking is a response to egocentrism in contemporary world that appeared as west orienting, racism and Takfir. The main question of these studies is how self and other communicate to self-knowledge alternates anti-other. We are seeking qur’anic intercultural communication model through comparative study by responding five question: why, who, where, what and how. After analyzing anthropological thoughts of three Geo-Epistemological fields, intercultural communication opinions of thinkers such as Mead and Gudykanst in Anglo-American field, Strauss and Carbaugh in French field and Herder and Wimmer in Germanic field explained in the form of three intercultural communication models: accommodation, cooperation and polylog. Qur’anic model, in return, explained by The thirteenth verse of Surah of hojorat. This verse relate virtue to cultural differences through taarof (knowing each other’s) to alternates contempt by respect. This model can name Ta’arof taht means acquaintance each other’s. at the end these four models compared and evaluated.
کلیدواژهها [English]
- Ta'arof
- differences
- intercultural communication
- self and other