نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی dragah@atu.ac.ir
چکیده
مواجهه دولت با مقوله سینما باید به صورت پسینی باشد. روشی آزادی محور که تنها پس از عرضه اثر سینمایی و صرفا در صورت وقوع جرم یا تخلف، مجوز برخورد دارد. اما در ایران، از زمان پیروزی انقلاب نیز، ورود پیشینی یا ممیزی(سانسور)آثار سینمایی برقرار است که طی پژوهش حاضر، اقسام آن در حقوق موضوعه نقد شد. در این مقاله، سه قسم عمده ممیزی«اخلاقی، سیاسی و فرهنگی ـ اجتماعی» در قوانین، مصوبات هیات وزیران و شورای عالی انقلاب فرهنگی، مورد شناسایی و تحلیل قرار گرفت. در رویه عملی وزارت فرهنگ نیز، موردکاوی شد و مصادیق این عناوین از فیلم های مبتلا به ممیزی، استخراج گردید. نتیجه پژوهش نشان از تنوع و تعدد موارد ممیزی در ضوابط دارد که سوای محل نقد بودن، در ورطه عمل، فراتر و فربه تر از نص قوانین و مقررات شده و نهایتا منوی ممیزی در ایران را بسیار« باز» نموده است. چنانکه موضوعاتی مثل « خشونت و فرار از اجرای عدالت» در سبد ممیزی اخلاقی؛ «انتقاد از مراجع امنیتی و انتظامی و سیاستهای دولت» در فهرست ممیزی سیاسی؛ و« ارائه تصویری نامناسب از فرهنگ و تمدن ایرانی، اجتماعی و تلخ بودن، نگاه منتقدانه به فرهنگ قشر ضعیف و حتی وازکتومی» در سیاهه ممیزی فرهنگی- اجتماعی قرار گرفته است. عناوینی که در فیلم هایی مانند«خانه پدری»،«گناهکاران»،«به رنگ ارغوان»،«عصبانی نیستم»، «حاجی واشنگتن»، «بانو» و «آتشکار» قابل ذکرند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Moral, Political and Sociology-Cultural censorship of Cinematic Works, in Law and Practical Procedure of the Ministry of Culture and Islamic Guidance
نویسنده [English]
- vahid agah
Assistant Professor of Public Law at Allameh Tabataba'i University. dragah@atu.ac.ir
چکیده [English]
The government confrontation with the category of cinema should be freedom-oriented and after producing and supplying films. But in Iran, since the victory of the islamic revolution, there has been censorship of cinematic works, which in the present study, its types in the law have been criticized, and rather than religious censorship, which requires an independent article; three main types of censorships, namely "moral, political, and socio-cultural", have been identified and analyzed in the acts, regulations of the Council of Ministers and the Supreme Council of the Cultural Revolution, and in the practical procedure of the Ministry of Culture. The result of the research shows that the diversity and multiplicity of Censorship cases, which, in addition to the diversity and multiplicity of acts and regulations, which is the point of criticism, in the practical procedure, has gone beyond and fatter than the text of laws and regulations, and finally has expanded the censorship open menu in Iran.This is to the extent that the issues such as "violence and escape of justice" in the moral censorship basket; "Criticism of police and government policies", in the list of political censorships; and "presenting an inappropriate image of Iranian culture and civilization, being social and bitter, a critical view of the culture of the weak and even vasectomy", is included in the socio-cultural censorship list, in which, some movies can be named as: "Father's House (Khaneye Pedari)”, "Sinners (Gonahkaran)", "in the color of Purple" "I'm Not Angry", "Haji Washington," Banoo" and "fire worker (Atashkar)".
کلیدواژه‌ها [English]
- Censorship
- Cinema
- Moral Censorship
- Ministry of Culture and Islamic Guidance
- Socio-Cultural Censorship
)