شهلا باقری؛ ابراهیم حاجیانی؛ مهدی نوید ادهم؛ محمد حسین زاده
چکیده
سیاستگذاری در مورد آموزش زبانهای قومی و محلی مانند هر موضوع دیگری نمیتواند تنها با تکیهبر رهنمودهای ارزشی و هنجاری و بدون توجه به شرایط محیطی و ملاحظات راهبردی باشد. برای این منظور پژوهشی باهدف شناسایی عوامل پیشران و بازیگران تأثیرگذار در موضوع آموزش زبانهای قومی و محلی در ایران صورت گرفت. برای شناسایی عوامل پیشران از روش ...
بیشتر
سیاستگذاری در مورد آموزش زبانهای قومی و محلی مانند هر موضوع دیگری نمیتواند تنها با تکیهبر رهنمودهای ارزشی و هنجاری و بدون توجه به شرایط محیطی و ملاحظات راهبردی باشد. برای این منظور پژوهشی باهدف شناسایی عوامل پیشران و بازیگران تأثیرگذار در موضوع آموزش زبانهای قومی و محلی در ایران صورت گرفت. برای شناسایی عوامل پیشران از روش «تحلیل اثرات متقابل» با استفاده از نرمافزار میکمک و برای «تحلیل بازیگران» از نرمافزار مکتور بهره جستیم. بهعنوان مهمترین نتایج: برای پیشگیری از فروافتادن گروه مهم «فعال قومی» در ائتلاف مخالفان نظام سیاسی؛ برای تداوم همراهی گروه «همگرای خواهان افزایش سهم قومی»؛ و همچنین برای خنثی نمودن عوامل «ملتسازی قومی» و «واگرایی قومی»، پیشنهاد میشود سیاستگذار بیعملی نسبی خود در موضوع آموزش زبانهای قومی و محلی را کنار گذاشته و با اقدامی سنجیده کنترل میدان را بهدست بگیرد. لیکن برنامه آموزشی زبان و ادبیات قومی و محلی بههیچعنوان نباید واجد ویژگیهای «فراگیری» و «معیارسازی» که مطالبه اصلی «مبارزان قومی» با هدف ملتسازی است، باشد. در مقابل برنامه آموزشی مطلوب میبایست «نخبهگرایانه»، با هدف شناسایی و شکوفا نمودن استعدادها و ناظر به حفظ گونههای مختلف زبانهای بومی بهعنوان میراث زبانی کشور و به دور از تأثیرپذیری از گونههای خارجی باشد.