نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار، گروه زبان‌شناسی و زبان‌های خارجی، دانشگاه پیام نور.
2 دانشجوی دکتری زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
چکیده
بررسی فرایند نام‌گذاری مراکز کسب‌وکار یکی از زمینه‌های پژوهشی زبان‌شناسی اجتماعی به شمار می‌آید و محققان می‌کوشند با مطالعۀ جنبه‌های مختلف آن به درک عمیق‌تری از کاربرد زبان در جامعه دست یابند. در این مطالعه، محققان کوشیده‌اند تنوع الگوهای زبانی را در انتخاب نام مراکز اداری و صنفی شهر تبریز بررسی کنند. به این منظور سه منطقۀ الف (مرفه و برخوردار)، ب (نیمه برخوردار) و ج (نابرخوردار) در سطح شهر شناسایی شد و از هر منطقه، نام 300 واحد به منزلة دادۀ پژوهش گردآوری شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که از مجموع 900 دادۀ تحقیق، 3/78درصد از داده‌ها به صورت یک‌زبانه فارسی است و زبان ترکی با 6درصد کاربرد، حضور کم‌رنگی در نام‌گذاری مراکز کسب‌وکار تبریز دارد. مقایسۀ یافته‌ها بر حسب مناطق سه‌گانه حاکی از آن است که میان استفاده از الگوهای زبانی از یک‌سو و رفاه اقتصادی و اجتماعی از سوی دیگر، ارتباط وجود دارد. همچنین مشخص شد که در برخی مشاغل، صاحبان رده‌های صنفی مانند صاحبان بوتیک و رستوران گرایش بیشتری به استفاده از الگوهای متنوع چندزبانه دارند. در پایان، مقایسه‌ای از نتایج این پژوهش با مطالعات ایرانی و خارجی ارائه شده است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The Study of Linguistic Patterns in Shop Signs of Tabriz
نویسندگان [English]
- Ali Reza Gholi Famian 1
- Mandana Kolahduz Mohammadi 2
1 Asssiant Professor, Department of Linguistics and Foreign Languages, Payame Noor Uni. (Corresponding author)
2 Ph.D. Candidate in General Linguistics, Islamic Azad University, Science and Research Branch.
چکیده [English]
The study of shop signs is a research domain in the field of sociolinguistics, and scholars try to address the topic from different perspectives in order to provide a deeper insight to the language in use. The present study attempts to analyze the diverse linguistic patterns in Tabriz shop signs. First three areas, i.e. area A (affluent), area B (semi-affluent), and area C (poor) were located, and from each area, 300 names were collected. The findings indicate that from 900 shop signs, 78.3 percent use monolingual Persian names, and Turkish with just 6 percent of usage, works as a minor language in the naming process. The comparison of the three different areas, show that there is a relationship between the economic, social welfare and the use of varying linguistic patterns. It is also shown that in some businesses like clothing shops as well as restaurants, employing diverse linguistic patterns is a popular method to absorb higher number of customers. At the end of the article, the results of the present study are compared with the findings of other Iranian and non-Iranian contributions.
کلیدواژه‌ها [English]
- linguistic pattern
- naming
- business type
- Tabriz
)