Elf and Fairy Myth in Khorasan Poetic Oral Literature

Document Type : Research Paper

Author

PhD in Public Culture

Abstract

Researching on public culture or folklores is a measure to learn about the beliefs, traditions and myths of the people of old times and may be useful in self-cognition, self-confidence and eventually, identity achievement of the contemporary generation. A major part of society’s culture is represented in its oral literature. Therefore, such type of literature is extraordinarily along with the level of dreams, economy and beliefs of the public. Oral literature has unknown authors, but known narrators and in terms of contents, it includes perished or inaccessible dreams and expectations, myths, and individual and group beliefs of the people of the past, while some of these myths and beliefs are associated to supernatural creatures such as elf and fairy. When the mankind in the past failed to find a logical answer and in proportion to his/her knowledge, experience and expectations from his/her surrounding phenomena, (s)he was surprised and therefore started making imagination and fantasy and created supernatural and mythical creatures and attributing several issues to them, through which (s)he answered his realistic questions using fantasy responses and therefore mentally persuaded himself/herself. Khorasanian oral literature, which manifests these issues, has been sometimes in prose, and within the framework of stories and fictions, narrations, mazes, proverbs and sometimes as poems and been expressed in the form of masnavi, part, sonnets, couplets, quatrains, materia, etc. In this brief work, the author strives to study elf and fairy in poetic oral literature (lullaby, couplets, quatrains, etc.) of Khorasan. In other words, in this research article we are trying to find out that in which part of Khorasan poetic oral literature, elf and fairy are more manifested and emerged and how is the emergence of these creatures in different frameworks? Examining, studying and researching on public culture and oral literature are a measure to recognize the ancestors and take benefit from their minds and language for a better life. In order to collect the data of this article, 2,007 couplets, 675 quatrains, 954 lullaby, 186 mazes and roughly 3,000 poetic proverbs have been studied, after which it should eventually be specified that these creatures have been created to meet the needs of humans. They have some similar entities in the other culture and some of them are embedded in the public beliefs, and sometimes they have a masculine creation.  

Keywords

References

الف. منابع مکتوب
اکرامی­فر، محمود(1382). از ما بهتران. مشهد: نشر ایوار.
آذر یزدی، مهدی(1350). قصه­ها و مثل­ها. تهران: بی­جا.
بقایی، ناصر(1370). امثال فارسی رایج در گویش کرمان. کرمان: انتشارات مرکز کرمان شناسی.
پورافکاری، نصرالله(1354). جامعه­شناسی عوام. اصفهان: نشر ربانی.
خطیب­رهبر، خلیل(1370). دیوان رودکی. تهران: انتشارات صفی علی­شاه.
ذبیحی، مرتضی(1377). همزاد در ادبیات فارسی. قم: انتشارات ذره­بین.
رحمانی، روشن(1380). تاریخ گرد آوری نشر و پژوهش افسانه‌های مردم فارسی زبان. شیراز: انتشارات نوید شیراز.
روانی‌پور، منیرو(1369). باورها و افسانه‌های جنوب. تهران: نشر نجوا.
روح­الامینی، محمود (1374). زمینه فرهنگ شناسی. تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
سرکاراتی، بهمن (1350). «پری: تحقیقی درحاشیه اسطوره‌شناسی تطبیقی». دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، شماره 97-100، ص 1-32.
علوی، سید عبدالرضا(1357). فرهنگ مثنوی، تهران: انتشارات ما.
لیونی پیکارد، بارابارا(بی­تا). حماسه­ها و افسانه­های مردم ایران، ترجمه: رویا سعیدی (1381). تهران: انتشارات کیمیا.
محقق، مهدی(1361). شرح سی قصیده ناصر خسرو، تهران: انتشارات طوس.
معین­الدینی، مریم(1381). تحلیل مضامین اجتماعی ضرب­المثل­های رایج در کرمان، کرمان: انتشارات مرکز کرمان­شناسی.
معین، محمد (1364). فرهنگ فارسی، تهران: انتشارات امیرکبیر.
مید، مارگارت(بی­تا). آدمیان و سرزمین­ها، ترجمه: علی اصغر بهرامی (1382). تهران: نشر نی.
ناصح، محمدمهدی(1373). شعر نگار: دو بیتی­های عامیانه بیرجندی، مشهد: انتشارات محقق.
ناصح، محمدمهدی(1379). شعر غم: رباعی­های عامیانه بیرجندی، مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
نوری­زاد، محمدحسین(1380). چهار افسانه شاملو، تهران: انتشارات دنیای نو.
یاحقی، محمدجعفر(1369). فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیات فارسی، تهران: انتشارات سروش.
 
ب. منابع شفاهی
بابازاده، نورجهان: 57 ساله، بی­سواد، خانه­دار، متاهل، خواف.
براتی، علی‌اکبر: 75 ساله، سواد قرآنی، کشاورز، متأهل، نیشابور.
 
تبریزی، احمد: 47 ساله، ششم ابتدایی، راننده، متأهل، مشهد.
چوپانی، زهرا: 76 ساله، بی­سواد، خانه­دار، متأهل، اسفراین.
زارعی، مریم: 45 ساله، سوم راهنمایی، خانه­دار، متأهل، نیشابور.
سلطانی، مریم: 50 ساله، بی­سواد، خانه­دار، متأهل، اسفراین.
ششتمدی، علی‌اصغر: 42ساله، سوم دبیرستان، مغازه­دار، متأهل، سبزوار.
طبسی، مریم: 62ساله، بی­سواد، خانه­دار، متأهل، طبس.

Files

Share

How to cite

Statistics