Consequences and Manifestations of Party Themes on Celebrities' Performances in "Iranian Dinner 2"

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor of Social Communication Sciences, Tehran University, Tehran, Iran. mkousari@ut.ac.ir

2 M.A. of Cultural and Media Studies, Tehran University, Tehran, Iran (Corresponding Author). masoomeh.shams92@ut.ac.ir

Abstract

The aim of this study was to investigate the manifestations and consequences of party themes in celebrities' performance in "Iranian Dinner 2" as a celebrity-centered reality-based program in the field of lifestyle. Reality programs that claim to portray the realities of celebrities' lives arouse people's curiosity about it and help to spread the culture of celebrities in society. Our theoretical foundations were based on lifestyle theories and the method is a combination of qualitative and quantitative content analysis. Findings show that the selected themes are manifested by the host celebrity in the form of 13 main components: clothing, hairstyle and make-up, jewelry and ornamentation, objects, space / place / decoration, gifts, food and drink, topic of conversation, subject of show, entertainment, behavior, music, and audio ,video effects. The three themes of Qajar women, the sixties and Primary school children have emerged in the most components, and the two components of clothing and the topic of conversation have been influenced by the theme in most cases. Rather concrete or socio-culturally salient themes manifested in more components than abstract ones. The female celebrities showed more commitment and adherence to the themes. The consequences of themes include 1) creating entertainment and attractiveness (due to diversity and creating dramatic situations), 2) inducing consumerism, 3) advertising a certain type of lifestyle (promoting values related to the theme and promoting the concept of "theme" in Iranian gatherings), 4) introducing different cultures and subcultures, and 5) providing platform for everyday conversation among the audiences.

Keywords

References

منابع و مأخذ
آقاملایی، سحر، هدایت‌الله نیکخواه و سوده مقصودی (1399). «مدرنیته، فرهنگ مصرفی و سبک زندگی؛ یک تحلیل جامعه‌شناختی در شهر کرمان». فصلنامه‌ علمی مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات، شماره 51: 228ـ193.
بیچرانلو، عبدالله (1398). «شام رسانه‌ای برای جذب مخاطب؛ مطالعه‌ موردی برنامه‌ بفرمایید شام». فصلنامه‌ علمی رسانه‌های دیداری و شنیداری، شماره 31: 270ـ251.
ذکایی، محمدسعید (1381). «خرده فرهنگ، سبک زندگی و هویت». فصلنامه رشد آموزش علوم اجتماعی، شماره 20 و 21: 27ـ20.
ذکایی، محمدسعید (1391). «مصرف و سبک زندگی: رویکردها، مسائل و آسیب‌ها». فصلنامه‌ علمی وسایل ارتباط‌جمعی رسانه، شماره 88: 33ـ5.
رستمی، احسان و مرجان اردشیرزاده (1392). «نگاهی به نظریه‌های سبک زندگی». فصلنامه مطالعات سبک زندگی، شماره 3: 31ـ9.
شریفی، رضا (1397). مطالعه‌ای درمورد سلبریتی‌ها و دانش‌آموزان دبیرستانی؛ مطالعه‌ موردی: دبیرستان‌های فرهنگ (پسرانه) و طلوع (دخترانه). پایان‌نامه‌ کارشناسی ارشد، دانشکده‌ علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
عباسی، عاطفه و علی جعفری (1399). «تأثیر کنش‌های اینستاگرامی سلبریتی‌ها بر سبک زندگی کاربران ایرانی». فصلنامه‌ پژوهش‌های ارتباطی، شماره 101: 54ـ33.
فلیک، اووه (1394). درآمدی بر تحقیق کیفی. ترجمه هادی جلیلی. تهران: نشر نی.
کشمور، الیس (1396). فرهنگ شهرت. ترجمۀ احسان شاه‌قاسمی. تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
لورنزو-داس، نوریا (1390). گفتمان تلویزیونی؛ تجزیه‌وتحلیل زبان در رسانه‌ تلویزیون. ترجمۀ محمد شهبا. تهران: مرکز تحقیقات صداوسیما جمهوری اسلامی ایران.
محمدپور لیما، هرمز، علیرضا پورشیخیان و رقیه عظیمی خانقاه (1390). «بررسی رابطه‌ بین سبک و شیوه‌ زندگی با فرهنگ مصرف و مصرف‌گرایی (مورد مطالعه: شهرستان آستارا)». فصلنامه‌ علوم اجتماعی، شماره 28: 134ـ118.
مهدی‌زاده، سید محمد (1393). نظریه‌های رسانه: اندیشه‌های رایج و دیدگاه‌های انتقادی. تهران: همشهری.
مهرپرور، سمانه (1393). «مطالعه‌ خوانش و مصرف برنامه‌ "بفرمایید شام" توسط مخاطبان». فصلنامه‌ مطالعات ماهواره و رسانه‌های جدید، شماره 7 و 8: 64ـ29.
هیونز، تیموتی (1396). فهم صنایع رسانه‌ای. ترجمۀ احسان شاه‌قاسمی. قم: لوگوس.
یاسینی، سیده‌راضیه (1396). مد؛ هنر- صنعت سلیقه‌سازی. تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
Ahmed, A. M. (2011). 'Women are not always less competitive than men: Evidence from Come Dine with Me'. Applied Economics Letters, 18(12), 1099-1101.
Ahmed, A. M. (2013). 'Co-ethnic preferences in a cooking game: A study based on Come Dine with Me in Sweden'. Ethnic and Racial Studies, 36(12), 2220-2236.
Atashi, E. (2018). 'Iranian diaspora, reality television and connecting to homeland'. Media and Communication, 6(2), 179-187.
Deller, R. A. (2016). 'Star image, celebrity reality television and the fame cycle'. Celebrity Studies, 7(3).
Hartley, J. (2004). Communication, Cultural and Media Studies: The Key Concepts. Routledge.
Hill, A. (2005). 'Reality TV: Performance, Authenticity, and Television Audiences'. In J. Wasco, A Companion to Television (pp. 449-467). Blackwell.
Raisborough, J. (2011). Lifestyle Media and the Formation of the Self. Palgrave Macmillan.
Schüller, D., Tauchmann, H., Upmann, T. & Weimar, D. (2014). 'Pro-social behavior in the TV show "Come Dine with Me": An empirical investigation'. Journal of Economic Psychology, 45, 44-55.
Svobodová, J. & Nováková, E. (2019). 'Verbal aggressiveness in communication in media and online. A case study of the TV cooking show spread'. Bohemistyka, (4), 427-459.
Thornborrow, J. (2013). 'Evaluation and expertise: The discourse of reality television competition scores'. Discourse, Context and Media, 13, 61-71.
 
وبگاه‌‌های اینترنتی
شام ایرانی (بدون تاریخ). بازیابی‌شده در بهمن 11، 1399، از: https://yun.ir/714pf2
Come Dine with Me (n.d.). Retrieved 30 January 2021, from: https://en.wikipedia.org/wiki/Come_Dine_with_Me
Theme in Literature topic. (n.d.). Retrieved 31 January 2020from: https://yun.ir/510n58

Files

Share

How to cite

Statistics