حامد طاهری کیا
چکیده
موسیقی همواره بخشی چالش‌برانگیز در ایران پساانقلاب بوده است و این مسئله به دهۀ شصت ایران، اولین دهۀ پس از پیروزی انقلاب 57، باز می‌گردد که مقالۀ پیش رو با هدف واکاوی آن نوشته شده است. چگونه موسیقی ایران با تاریخ به‌ارث‌رسیده از دوران پهلوی در میدان رخداد انقلاب و دهۀ شصت دچار دگرگونی شد؟ برای پاسخ به این پرسش به سراغ موسیقی‌دان‌های ...
بیشتر
موسیقی همواره بخشی چالش‌برانگیز در ایران پساانقلاب بوده است و این مسئله به دهۀ شصت ایران، اولین دهۀ پس از پیروزی انقلاب 57، باز می‌گردد که مقالۀ پیش رو با هدف واکاوی آن نوشته شده است. چگونه موسیقی ایران با تاریخ به‌ارث‌رسیده از دوران پهلوی در میدان رخداد انقلاب و دهۀ شصت دچار دگرگونی شد؟ برای پاسخ به این پرسش به سراغ موسیقی‌دان‌های آن دهه از ایران رفتیم تا چالشهای تولید شکل جدید موسیقی را در قالب سرود و آهنگهای انقلابی بررسی کنیم. بهسبب اهمیت مسئلۀ پخش موسیقی، تجربۀ زیستۀ دو نفر از نوار کاستفروشهای آن دوران را هم در این بحث شریک کردیم. نتایج نشان داد که در گذار از جامعۀ آمیخته با فرهنگ غربی ایران پهلوی به امت اسلامی با فرهنگ جهادی و انقلابی موسیقی دیگر نمیتوانست آوایی برای بزم و طرب باشد؛ بلکه باید آواز جنگ و انقلاب و جهاد را سر میداد. ازاینرو، ساختار تولید و مصرف موسیقی ضرورت و همتی فوری را برای تطهیر فرهنگ شنیداری ایران به وجود آورد.
