زهرا شاکری؛ یاسمن جعفرپور
چکیده
امروزه کشمکش میان صاحبان خصوصی میراث فرهنگی و دولتها در عرصههای مختلفی نمود پیدا کرده است. یکی از این عرصهها، اختلاف میان دارندگان اموال فکری با نهادهای نگهداری کننده میراث فرهنگی بهخصوص موزهها، کتابخانهها و آرشیوها است. در یکطرف دارندگان حقی هستند که با تکیه بر حق انحصاری خود مانع بهرهبرداری اشخاص ثالث میشوند و از ...
بیشتر
امروزه کشمکش میان صاحبان خصوصی میراث فرهنگی و دولتها در عرصههای مختلفی نمود پیدا کرده است. یکی از این عرصهها، اختلاف میان دارندگان اموال فکری با نهادهای نگهداری کننده میراث فرهنگی بهخصوص موزهها، کتابخانهها و آرشیوها است. در یکطرف دارندگان حقی هستند که با تکیه بر حق انحصاری خود مانع بهرهبرداری اشخاص ثالث میشوند و از سویی دولتها و نهادهای عمومی هستند که به تحدید قلمرو مالکیت خصوصی و مدیریت دارایی فکری در قالب میراث فرهنگی میپردازند. متأسفانه برای حل این تعارض قوانین و آییننامه خاصی وجود ندارد؛ بنابراین مقاله پیشرو با روش تحلیلی ـ توصیفی به بررسی حوزههای این تعارض و سپس ارائه راهکار برای حل آن و سنجش اولویت ناشی از منافع عمومی و خصوصی میپردازد و در انتها نتیجهگیری میشود این تعارض و دوگانگی در تمامی شاخههای گوناگون حقوق مؤلف آشکارا وجود دارد و بنابراین ابتدا توسل به مذاکره و در صورت عدم امکان، ترجیح منافع عمومی بر مصالح فردی میتواند بهعنوان راهکاری برای رهایی از این تعارض در نظر گرفته شود.
مصطفی سلطانی؛ حسین بصیریانجهرمی
دوره 15، شماره 26 ، تیر 1393، ، صفحه 131-154
چکیده
«اثر سینمایی» ازجمله موارد مهم در فهرست آثار قابل حمایت در حقوق مالکیت فکری بوده و از مقررات حمایتی آن بهرهمند است. بررسی سیر تاریخی پیدایش و حمایت حقوقی از این دسته آثار، بیانگر آن است که شناسایی اثر سینمایی بهعنوان اثری مجزا و مستقل، بر خلاف سایر آثار قابل حمایت، با موانعی روبرو بوده که عمدهترین آنها عبارتاند از: تعیین ...
بیشتر
«اثر سینمایی» ازجمله موارد مهم در فهرست آثار قابل حمایت در حقوق مالکیت فکری بوده و از مقررات حمایتی آن بهرهمند است. بررسی سیر تاریخی پیدایش و حمایت حقوقی از این دسته آثار، بیانگر آن است که شناسایی اثر سینمایی بهعنوان اثری مجزا و مستقل، بر خلاف سایر آثار قابل حمایت، با موانعی روبرو بوده که عمدهترین آنها عبارتاند از: تعیین موضوع حمایت و تعیین پدیدآورندۀ اثر سینمایی. این مقاله، تلاش میکند تا با بررسی تطبیقی قوانین ملّی و داخلی فرانسه و انگلستان از یکسو و قانون حمایت از حقوق مؤلّفان، مصنفان و هنرمندان ایران (مصوب سال 1348) از سوی دیگر، سابقۀ تاریخی این دو چالش را مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار دهد. از نتایج مهم بررسی حاضر که به آن اشاره شده، ضرورت رفع نیازهای موجود در حوزۀ حقوق آثار سینمایی با مدنظر قرار دادن تجربههای سایر کشورها و نظامهای حقوقی پیشرو توسط قانونگذار ایرانی است تا موضوع حمایت در آثار سینمایی، تعیین و با توجه به این موضوع، پدیدآورندۀ اثر نیز شناسایی شود.