بهاره عباسی؛ منصور حقیقتیان؛ احمد موذنی
چکیده
این پژوهش با استفاده از رویکرد نظریه زمینه‌ای، جراحی زیبایی در مردان جوان تهرانی را مطالعه کیفی کرده است. با استفاده از فن مصاحبه نیمه‌ساختار یافته، با ده مرد جوان تهرانی که جراحی زیبایی کرده بودند، از طریق نمونه‌گیری هدفمند و با بیشترین تنوع ممکن مصاحبۀ عمیق شد. از مصاحبۀ هشت اشباع مفهومی حاصل شد، ولی برای اطمینان بیشتر تا نفر دهم ...
بیشتر
این پژوهش با استفاده از رویکرد نظریه زمینه‌ای، جراحی زیبایی در مردان جوان تهرانی را مطالعه کیفی کرده است. با استفاده از فن مصاحبه نیمه‌ساختار یافته، با ده مرد جوان تهرانی که جراحی زیبایی کرده بودند، از طریق نمونه‌گیری هدفمند و با بیشترین تنوع ممکن مصاحبۀ عمیق شد. از مصاحبۀ هشت اشباع مفهومی حاصل شد، ولی برای اطمینان بیشتر تا نفر دهم مصاحبهها اطمینان یافت. دادهها با استفاده از مدل پارادایمی اشتروس و کوربین، مقولهبندی و سپس مدل پارادایمی آن ترسیم شد. نتایج پژوهش نشان داد الگوپذیری، حساسیت به زیبایی و تناسباندام، حقارت عضوی و دلزدگی از روزمرگی، ازجمله موارد اقدام مردان جوان به جراحی زیبایی است. فشار اطرافیان، زیبایی مردانه کلیشهای و مشوّقهای پزشکی از عوامل مداخلهگر این تصمیم است که راهبردهایی چون واپسزنی پیری، تحقیقات قبل از عمل جراحی، ریسکپذیری و آزادیخواهی در سلیقهها را در پی دارد. برخی از پیامدهای این راهبردها، نمایشی بودن بدن، موش آزمایشگاهی، تقلید وارونه و ماندگاری عوارض بعد از عمل است.
