سید علیرضا انوری؛ محمد مظلوم خراسانی؛ محسن نوغانی دخت بهمی
چکیده
این تحقیق رابطۀ متغیرهای عاملیت کنشگر- ساختار را در فرهنگ کسبوکار دانشبنیان و بر اساس مفهوم عادتوارۀ کسبوکار بررسی میکند. جامعۀ آماری، تمام اعضای شرکتهای رشد و دانشبنیان دانشگاه فردوسی مشهد با حجم نمونۀ 204 نفر میباشند. عادتوارۀ کسبوکار بر اساس نظریۀ بوردیو و با چهار بُعد نوآوری، تعامل اجتماعی، بازارگرایی و تدوین ...
بیشتر
این تحقیق رابطۀ متغیرهای عاملیت کنشگر- ساختار را در فرهنگ کسبوکار دانشبنیان و بر اساس مفهوم عادتوارۀ کسبوکار بررسی میکند. جامعۀ آماری، تمام اعضای شرکتهای رشد و دانشبنیان دانشگاه فردوسی مشهد با حجم نمونۀ 204 نفر میباشند. عادتوارۀ کسبوکار بر اساس نظریۀ بوردیو و با چهار بُعد نوآوری، تعامل اجتماعی، بازارگرایی و تدوین طرح کسبوکار مفهومسازی و سنجیده میشود. متغیرهای عاملیت نیز شامل حمایت اجتماعی، سیاستهای حمایتی و شبکۀ حمایتی دانشاند. روابط همبستگی بین متغیرها نشان میدهند که تمام متغیرهای عاملیت، با عادتوارۀ کسبوکار رابطۀ مستقیم و معنادار دارند و با افزایش آنها، میزان عادتوارۀ کسبوکار افزایش مییابد. در تحلیل رگرسیون گامبهگام نیز مشخص میشود که حدود 5/0 از تغییرات متغیر وابسته به وسیلۀ متغیرهای عاملیت تبیین میشود که سهم متغیر حمایت اجتماعی بیشتر از سایر متغیرهاست. نتیجۀ تحقیق این است که عادتوارۀ کنشگران، در فرهنگ کسبوکار دانشبنیان نقش اساسی دارد و برای افزایش توان کسبوکار خود باید برنامهریزی منظم و تعامل هدفمند و دوجانبه به منظور برقراری رابطه و جذب و دریافت منابع مختلف از بخشهای گوناگون داشته باشند.