سعیدرضا عاملی؛ یونس شکرخواه؛ تمنا منصوری
چکیده
این مطالعه که به تجربة سوگ افراد معمولی پس از مرگ عزیزان در میدان تحقیق خود، یعنی شبکة اجتماعی فیسبوک میپردازد، با پارادایم دوفضایی شدن و تکیه بر دیدگاه جامعهشناسانه و نیز شناخت اجتماعی به حافظه، حافظه جمعی و خاطرات روزمره را در کنار خاطرات خود زندگینامهای قرار داده است تا از چشمانداز میان رشتهای خاطرات واسطه رسانهای ...
بیشتر
این مطالعه که به تجربة سوگ افراد معمولی پس از مرگ عزیزان در میدان تحقیق خود، یعنی شبکة اجتماعی فیسبوک میپردازد، با پارادایم دوفضایی شدن و تکیه بر دیدگاه جامعهشناسانه و نیز شناخت اجتماعی به حافظه، حافظه جمعی و خاطرات روزمره را در کنار خاطرات خود زندگینامهای قرار داده است تا از چشمانداز میان رشتهای خاطرات واسطه رسانهای شده به پدیده سوگواری مجازی بنگرد. تحلیل محتوای کیفی مصاحبه با 16 کاربر فیسبوک با استفاده از نرمافزار MAX QDA نشان میدهد که اهمیت استمرار ارتباط با فرد متوفی هم انگیزه اولیه کاربران سوگوار برای ادامة این تجربه در فضای فیسبوک را تشکیل میدهد و نیز به وجوه مختلف در کردارهای آنلاین آنها اثر میگذارد. سوگواری نیز مانند دیگر عرصههای تجربه دچار کیفیتی دوفضایی در عصر دیجیتال شده است که به مدد فناوریهای ثبت و بایگانی این کردار اجتماعی فرهنگی را واجد جنبههای نمایشی، عادتی و آیینی میسازد.