سیدکمالالدین موسوی؛ فرشاد جمالی
دوره 12، شماره 15 ، آذر 1390، ، صفحه 77-117
چکیده
موبایل به منزلۀ یکی از فناوریهای نوین و تأثیرگذار ارتباطی هماکنون حضوری ناخوانده، ولی فعال در بین نوجوانان و جوانان دارد و در فضاهای آموزشی بسیاری، سنن و آموزههای تعلیم و تربیت سنتی را به چالش میکشد. در این راستا، مطالعه دربارۀ رابطۀ میان استفاده از موبایل و جامعهپذیری مدرسهای دانشآموزان، درواقع ردیابیِ یکی از ...
بیشتر
موبایل به منزلۀ یکی از فناوریهای نوین و تأثیرگذار ارتباطی هماکنون حضوری ناخوانده، ولی فعال در بین نوجوانان و جوانان دارد و در فضاهای آموزشی بسیاری، سنن و آموزههای تعلیم و تربیت سنتی را به چالش میکشد. در این راستا، مطالعه دربارۀ رابطۀ میان استفاده از موبایل و جامعهپذیری مدرسهای دانشآموزان، درواقع ردیابیِ یکی از مسائل اجتماعیِ بالقوهای است که نهتنها در جامعۀ ما، بلکه در ملل دیگر نیز بهتدریج توجه و تمرکز محققان و کارشناسان ـ و البته مسئولان و برنامهریزان اجتماعی ـ را به خود معطوف کرده است.
در پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطۀ میان نحوۀ استفاده از موبایل با جامعهپذیری مدرسهای از نظریههای جامعهشناسانی چون: «مانوئل کاستلز»، «هانس گسر»، «اینگلهارت» و دیگران استفاده کرده و در انجام تحقیق از روش پیمایشی بهره بردهایم.
یافتههای پژوهش نشانگر آن است که در مجموع بین الگوی استفاده از موبایل با توجه به ابعادی چون: شدت و میزان استفاده، نوع نگرش و استفاده (ابزاری یا بیانگر)، موقعیتهای استفاده (مناسب یا نامناسب) و سابقۀ استفاده از موبایل با میزان جامعهپذیری مدرسهای رابطۀ معنادار وجود دارد.
