سبحان رضایی؛ حسام‌الدین آشنا؛ محمود شهابی؛ ابوتراب طالبی
دوره 13، شماره 17 ، اردیبهشت 1391، ، صفحه 121-162
چکیده
خشونت سیاسی، کنشی جمعی است که هدف و بهانه‌های دستاویز آن به لحاظ نمادین، اجتماعی و نه شخصی می‌باشد و در این میان، بمب‌گذاری، نمادین‌ترین گونة ممکن است. در همین راستا، این مقاله به دنبال آن است که با ارائه مدلی ارتباط‌شناختی، فرایند بمب‌گذاری را به‌مثابه یک واقعه رسانه‌ای مورد مطالعه قرار دهد و این نوع نگاه را در بررسی ...
بیشتر
خشونت سیاسی، کنشی جمعی است که هدف و بهانه‌های دستاویز آن به لحاظ نمادین، اجتماعی و نه شخصی می‌باشد و در این میان، بمب‌گذاری، نمادین‌ترین گونة ممکن است. در همین راستا، این مقاله به دنبال آن است که با ارائه مدلی ارتباط‌شناختی، فرایند بمب‌گذاری را به‌مثابه یک واقعه رسانه‌ای مورد مطالعه قرار دهد و این نوع نگاه را در بررسی اهداف، معانی و گفتمان خشونت سیاسی عملیاتهای بمب‌گذاری سالهای (1389-1387) در استان سیستان و بلوچستان ایران بسط دهد. مقاله حاضر بر اساس مدل ارتباط‌شناختی بمب به‌مثابه واقعه رسانه‌ای طراحی شده و به دنبال بررسی نحوه رمزگذاری گروه معارض در عملیات بمب‌گذاری می‌باشد. در این میان، به منظور استخراج معانی و مضامین مقوم گفتمان مشروعیتبخش این نوع خشونت، از روش تحلیلمحتوای کیفی مضمونی بهرهبرداری شده تا با اتکا بر آن بتوان به کدگذاری و کشف شاخصهای معنایی اصلی در محتوای این مقولههای کلامی پرداخت.
