فهم دلالت‌های سیاستی قوانین و مقررات رسانه‌های پخش گسترده در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات (نویسنده مسئول)

2 کارشناس ارشد رسانه و ارتباطات جهانی، دانشگاه هلسینکی

چکیده

هدف این مقاله کشف دلالت‌های سیاستی مربوط به رسانه‌های پخش گسترده در ایران از زمان انقلاب تاکنون است. سیاست رسانه‌های پخش گسترده زیرمجموعه‌ای از سیاست رسانه‌ها در معنای موسع آن است و سیاست عمومی چتر مفهومی این حوزه محسوب می‌شود. از آنجا که قوانین، مقررات و اسناد قانونی ابزارهای اصلی اعمال سیاست‌های عمومی از سوی حکومت در مواجهه با انواعی از موضوعات و مسائل عمومی از جمله نظام‌های خدمات پخش گستردة عمومی است، در این پژوهش همة قانون‌های مصوب و بخش مهمی از اسناد سیاستی و مقررات مربوط به رسانه‌های پخش گسترده در ایران به عنوان مواد پژوهشی گردآوری شده است. به منظور تحلیل این داده‌های تجربی از تحلیل محتوای کیفی و کدگذاری مضمونی استفاده شده تا مضمون‌های اصلی سیاستی در رسانه‌های پخش گسترده شناسایی شود. یافته‌ها نشان می‌دهد که در چهل سال گذشته، مالکیت متصلب دولت، ترویج گفتمان‌های سیاسی مسلط، یگانگی سامانة پخش، استفاده از بودجه‌های دولتی تضمین‌شده، تمرکز بر مخاطب عمومی و توسعة فناوری پخش گسترده هوایی مضمون‌های کلیدی سیاست‌های رسانه‌های پخش گسترده را تشکیل داده‌اند. با بحث دربارة این مضمون‌ها، نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که در دورة زمانی مطالعه شده، حکومت همواره سیاست‌هایی تنظیمی را تقویت کرده که دسترسی کنشگران مختلف به رسانه‌های پخش گسترده را محدود کرده است. با وجود آن که سابقة نخستین پارادایم سیاستی رایج در بسیاری از کشورها به پیش از دهة 1980 بازمی‌گردد که هدفش انحصار رسانه‌های پخش گسترده بین پخش‌کنندگان محدودی است که دولت در آنها سرمایه‌گذاری کرده، این مدل سیاستی با کمترین تغییرات همواره در ایران تقویت شده است.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Understanding Policy Implications of Laws and Regulations for Broadcast Media in Iran

نویسندگان [English]

  • hamed talebian 1
  • sara talebian 2
1 Faculty Member of Research Institute of Culture, Art and Communications (Corresponding Author).
2 M.A in Global Media & Communications, Helsinki University.
چکیده [English]

This paper aims to explore the characteristics and themes of broadcasting media policy in Iran from  Islamic revolution(1078-1979) until the present time Broadcasting media policy is a subset of media policy and public policy as the umbrella concepts. Laws, regulations and legislations are the main means of reinforcing public policies by governments and governmental branches to deal with any kinds of public matters, such as the public service broadcasting systems. Accordingly, all the ratified laws and regulatory documents concerning broadcast media in Iran are collected as the research materials. To analyze these empirical data, qualitative content analysis and thematic coding are applied to explore the main themes of broadcasting media policy in Iran. The results indicate that rigid state ownership, promoting political and cultural discourses, unification, using state-secured budgets, focusing on mass audience, and developing air broadcasting technology have been the core themes and characteristics of broadcasting media policy paradigm in Iran during the past four decades. Discussing these themes, research findings indicate that in the given time horizon, the government has always reinforced regulatory policies for broadcast media to impose limitations and restrictions on possible broadcasting activities of different actors. Moreover, findings show this policy model has been continuously reinforcing with the least changes in Iran, while the first paradigm of policy attempt for broadcast media based on the monopolization by the state-funded broadcaster belongs to the years prior to the 1980s in most countries.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Communication policy making
  • Public policy
  • Media policy
  • Broadcasting media policy
  • Thematic content analysis.  
منابع و مآخذ
 
اساسنامة سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران. مصوب 27/07/1362، مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران. قابل دسترس در :                                                                http://re.majlis.ir/fa/law/show/90402
اساسنامه مرکز ملی فضای مجازی کشور. مصوب 31/04/1391 ، شورای عالی فضای مجازی. قابل دسترس در:
اعظم کاری، فائزه، فاطمه ایازی و بهاره یعقوبی (1394). بررسی و تحلیل پژوهش های صورت گرفته بر روی برنامه‌های شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان. طرح پژوهشی گروه علوم اجتماعی، گروه تخصصی علوم انسانی. جهاد دانشگاهی. خراسان رضوی. بازیابی شده در 08/05/1397 از:       http://www.sid.ir/fa/plan/ViewPaper.aspx?ID=84590
خبرگرازی فارس (1385). مجلس به فوریت طرح استفاده مدیریت شده از ماهواره‌ رای مثبت نداد. بازیابی شده در 05/05/1397 از:  
                                                  https://www.farsnews.com/printable.php?nn=8503240181
قانون الحاق یک ماده و دو تبصره به قانون اساسنامه سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران مصوب 1362، ابلاغیه 13/04/1388 مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران. قابل دسترس در:
ایسنا (1397). مخالفت وزیر ارتباطات با اعطای مسئولیت صدور مجوز صوت‌وتصویر فراگیر در فضای مجازی به صداوسیما. بازیابی شده در 05/05/1397 از:                                                https://www.isna.ir/news/97020301401
آینده‌بان (1393). آینده‌پژوهی ایران 1393. بازیابی شده در 08/05/1397 از :   
آینده‌بان (1396). آینده‌پژوهی ایران 1397. بازیابی شده در 08/05/137 از:      
تابناک (1367). ‍واکنش آذری جهرمی به انحصار طلبی صداوسیما. بازیابی شده در 05/05/1397 از:
تسلیمی، محمدسعید و آمنه کلاته آقامحمدی (1394). «بازطراحی سازوکار سیاست گذاری رسانه ای متأثر از رویکرد ارتقای سواد رسانه‌ای (مورد مطالعه: سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران». تحقیقات فرهنگی ایران، شماره 30:  28-1.
جایگاه، اهداف و وظایف شورای عالی انقلاب فرهنگی. مصوب 20/08/1376 شورای عالی انقلاب فرهنگی. قابل دسترس در
دویچه‌وله (1386). طرح آزادسازی ماهواره در مجلس شورای اسلامی. بازیابی شده در 08/05/1397 از:
https://www.dw.com/fa-ir/a-2542840
رادیوفردا (1393). صداوسیما و خبرگزاری ایرنا در لیست ۹ شرکت زیان‌ده دولتی. بازیابی شده در 08/05/1397 از:
رسانه‌خبر (1388). بخش خصوصی به تلویزیون آگهی نمی‌دهد: کاهش ۴۰ درصدی درآمدهای صداوسیما. بازیابی شده در: 08/05/1397 از:   
رسولی، محمدرضا (1381). «رادیو و تلویزیون: مخاطب شناسی تلویزیون های ماهواره‌ای»، فصلنامة رسانه، شماره 52: 119-114.
روشندل اربطانی، طاهر، حسین رضی و سمیه لبافی (1391). «بررسی آسیب شناسانه فرایند سیاستگذاری در سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران». مدیریت دولتی (دانشکده مدیریت دانشگاه تهران)، شماره 10: 100ـ 79.
روشندل اربطانی، علی‌اصغر پورعزت، وحید عقیلی و سمیه لبافی(1394). «طراحی و تبیین مدل سیاستگذاری خبری براساس مؤلفه‌های بنیادین در صداوسیمای ج.ا.ا.». پژوهش‌های مدیریت عمومی، شماره 28: 137-109.
زرشکن، لیلا (1385). درباره لایحه بودجه سال 1385 کل کشور (30): اعتبارات سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران. تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. قابل دسترس در:
سازمان برنامه و بودجه کشور (1392). قانون بودجه سال 1392 کل کشور (ماده واحده و جداول کلان منابع و مصارف بودجه). بازیابی شده در 01/05/1397 از:    http://dla.maj.ir/dorsapax/userfiles/file/Budget_Act_92.pdf
سازمان برنامه و بودجه کشور (1393). لایحه بودجه سال 1394 کل کشور (ماده واحده و پیوست شماره چهار، بخش دوم، اعتبارات هزینه‌ای دستگاه های اجرایی بر حسب برنامه، فعالیت و هزینه واحد). بازیابی شده در 01/05/1397 از:
سازمان برنامه و بودجه کشور (1394). لایحه بودجه سال 1395 کل کشور (پیوست شمارة 3، بودجة شرکت‌های دولتی، بانک‎ها و مؤسسات غیر انتفاعی وابسته به دولت). بازبابی شده در 02/05/1397 از:
سازمان برنامه و بودجه کشور (1395). لایحه بودجه سال 1396 کل کشور (پیوست شمارة 3، بودجة شرکت‌های دولتی، بانک‎ها و مؤسسه‌های غیرانتفاعی وابسته به دولت). بازبابی شده در 02/05/1397 از:
سازمان برنامه و بودجه کشور (1396). لایحه بودجه سال 1397 کل کشور (پیوست شمارة 3، بودجة شرکت‌های دولتی، بانک‎ها و مؤسسه‌های غیرانتفاعی وابسته به دولت). بازبابی شده در 02/05/1397 از:
سازمان برنامه و بودجه کشور (1397). قانون بودجه سال 1397 کل کشور. بازیابی شده در 01/05/1397 از:
سازمان خصوصی‌سازی (بی‌تا). فهرست موارد مشمول واگذاری گروه (1) در سال 1395. بازیابی شده در 01/05/1397 از:
سبیلان اردستانی، حسن (1386). دربارة لایحة بودجه سال 1387 کل کشور (رسانه‌های دولتی). تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. قابل دسترس در                               http://farabi.majles.ir/parvan/resource/73762
شهابی، محمود و مجتبی جهانگردی (1387). «خاستگاه اجتماعی الگوهای استفاده از تلویزیون‌های ماهواره‌ای فارسی زبان در میان مخاطبان تهرانی». تحقیقات فرهنگی ایران، شماره 2: 56-23.
صادقی، فؤاد و فیروزه دشتی (1392). شکست انحصار: نقشه راه تأسیس رادیو تلویزیون خصوصی. تهران: انتشارات ایران.
صادقی، فؤاد، مریم جمشیدی و عمار کلانتری (1391). «تجربة جهانی، مدل گذار از نظام انحصاری به نظام متکثر رادیو ـ تلویزیونی». مطالعات میان‌رشته‌ای در رسانه و فرهنگ (فرهنگ و رسانه)، شماره 2:  153-129.
طرح اداره و نظارت بر سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران. اعلام وصول 20/01/1396، مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران (طرح در کمیسیون فرهنگی). قابل دسترس در :
طرح استفاده مدیریت شده از ماهواره‌های پخش مستقیم، اعلام وصول 24/03/1385 مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران. قابل دسترس در                                           http://rc.majlis.ir/fa/legal_draft/show/809247
طرح خط مشی و اداره صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران و نظارت بر آن، اعلام وصول 07/10/1395 مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران (طرح در کمیسیون فرهنگی). قابل دسترس در
طرح ضوابط بکارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره، اعلام وصول 04/10/1380 مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران. قابل دسترس در http://rc.majlis.ir/fa/legal_draft/show/809729
عصر ایران(1392). قیمت هرثانیه تبلیغات در صداوسیما. بازیابی شده در 08/05/1397 از:
قانون اداره صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران. مصوب 08/10/1359 مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران. قابل دسترس در:                                                                    http://rc.majlis.ir/fa/law/show/90104
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مصوب 06/05/1368 همه‌پرسی. قابل دسترس در :
قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران(1394 ـ 1390). مصوب 15/10/1389، مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران. قابل دسترس در:                              http://rc.majlis.ir/fa/law/show/790196
قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (۱۴۰۰ـ ۱۳۹۶). مصوب 16/01/1396 مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران. قابل دسترس در:
قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. مصوب 11/06/1383 مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران. قابل دسترس در:                                       http://rc.majlis.ir/fa/law/show/9420
قانون خط مشی کلی و اصول برنامه های سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران. مصوب 17/04/1361 مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران. قابل دسترس در:                      http://rc.majlis.ir/fa/law/show/90575
قانون ممنوعیت بکارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره. مصوب 23/11/1373 مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران. قابل دسترس در:                                                                      http://rc.majlis.ir/fa/law/show/92510
مجدی‌زاده، زهرا (1393). دخل و خرج صداوسیما. تبیان. بازیابی شده در 08/05/1397 از:
محسنیان، علی (1395). بررسی لایحه بودجه سال 1396 کل کشور (حوزه رسانه و ارتباطات جمعی)، تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. قابل دسترس در:                  http://farabi.majles.ir/parvan/resource/103807
محسنیان، علی و سارا عسگرنیا (1394). بررسی لایحه بودجه سال 1395 کل کشور (حوزه رسانه و ارتباطات جمعی). تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. قابل دسترس در: http://farabi.majles.ir/parvan/resource/2304
محسنیان، علی و سمیرا عسگرنژاد و مهدی ادیبان (1393). بررسی لایحه بودجه سال 1394 کل کشور (بخش رسانه و ارتباطات جمعی). تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. قابل دسترس در:
محسنیان، علی و طهمورث قاسمی (1388). لایحة بودجه سال 1389 کل کشور (اعتبارات و برنامه‌های حوزه رسانه). تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. قابل دسترس در :
محسنیان، علی و علی جعفری (1390). بررسی لایحة بودجه سال 1391 کل کشور (حوزه رسانه‌ها). تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. قابل دسترس در :                    http://farabi.majles.ir/parvan/resource/76290
محسنیان، علی و یوسف مرادی (1396). بررسی لایحه بودجه سال 1397 کل کشور (حوزه رسانه و ارتباط جمعی). تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. قابل دسترس در http://farabi.majles.ir/parvan/resource/113010/
مرکز آمار ایران (1365). سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1365،  بازیابی شده در 08/05/1397، در:
معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور(1389). قانون بودجه سال 1389 کل کشور (ماده واحده و جداول کلان منابع و مصارف بودجه). تهران: معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور، مرکز داده‌ورزی و اطلاع‌رسانی. بازیابی شده در 11/05/1397 از:           http://www.iust.ac.ir/files/res_industry/files/budject_1389(1).pdf
معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور (1391). قانون بودجه سال 1391 کل کشور (ماده واحده و جداول کلان منابع و مصارف بودجه). تهران: موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی. قابل دسترس در
مولایی، محمدمهدی و حامد طالبیان (1395). «ارائة چارچوب دسته‌بندی موضوعی برای دیده‌بانی ملی و پویش محیط کلان ایران». در آینده‌پژوهی ایران. تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
نحوه اجرای اصل 175 قانون اساسی در بخش نظارت. مصوب 11/07/1370، مجمع تشخیص مصلحت نظام. قابل دسترس در
همشهری آنلاین (1395). 5 اپراتور تلویزیون اینترنتی مجوز گرفتند. بازبابی شده در 05/05/1397 از:
هیأت وزیران (1360). تأمین اعتبار جهت نیازهای فوری حفاظتی صداوسیمای جمهوری اسلامی. 13/08/1360 مصوب هیأت وزیران. قابل دسترس در                                                     http://rc.majlis.ir/fa/law/show/106103
هیأت وزیران (1375). تأمین اعتبار و اختصاص مبلغ چهار میلیارد ریال به منظور تکمیل و آماده سازی ساختمان مرکز همایش‌های بین المللی سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران به آن سازمان. 20/03/1375، مصوب هیأت وزیران. قابل دسترس در:
هیأت وزیران (1376). تأمین اعتبار و اضافه شدن به اعتبارات نهاد ریاست جمهوری و اختصاص مبلغ بیست میلیون ریال از آن به هر یک از آقایان وزراء، معاونان رئیس جمهوری، رئیس دفتر رئیس جمهور، رئیس دفتر هیأت دولت و مدیر عامل سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران. مصوب 02/06/1376، هیأت وزیران. قابل دسترس در :
هیأت وزیران (1378). تأمین اعتبار و اختصاص مبلغ دو میلیارد ریال برای تکمیل چند پروژه به دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط (استانداری، صداوسیما و جهاد سازندگی ). مصوب 22/12/1378، هیأت وزیران. قابل دسترس در:
هیأت وزیران (1384). برقراری سیگنال رسانی ماهواره‌ای شبکه استانی. مصوب 24/12/1384 هیأت وزیران. قابل دسترس در :
هیأت وزیران (1385). ایجاد پوشش در بیست روستای فاقد پوشش برای دریافت چهارکانال تلویزیونی. مصوب 01/04/1385، هیأت وزیران. قابل دسترس در:                                             http://rc.majlis.ir/fa/law/show/126522
هیأت وزیران (1386). آیین نامه اجرائی بند «ط» ماده (104)، قانون برنامه چهارم توسعه. مصوب 21/05/1386، هیأت وزیران. قابل دسترس در :                                                         http://rc.majlis.ir/fa/law/show/128836
Anderson, J. E. (2003). Public policymaking: An introduction. Boston: Houghton.
Bardoel, J., & d’Haenens, L. (2008). “Reinventing public service broadcasting in Europe: prospects, promises and problems”. Media, Culture and Society, 30(3), 337-355.
Boyatzis, R. E. (1998). Transforming Qualitative Information: Thematic Analysis and Code Development. Thousand Oaks: Sage Publications.
Braun, V., & Clarke, V. (2006). “Using thematic analysis in psychology”. Qualitative Research in Psychology, 3, 77-101.
 Buckley, S. Duer, K. Mendel, T. Seán Ó Siochrú, S. Price, E and Raboy, M. (2008).  Broadcasting, Voice, and Accountability: A Public Interest Approach to Policy, Law, and Regulation.  Michigan (US): University of Michigan Press.
Cairney, P. (2011). Understanding public policy: Theories and issues. Basingstoke. UK: Palgrave Macmillan.
Cochran, L. C., & Malone, E. F. (2005). Public policy: perspectives and choices. Boulder: Lynne Rienner publishers.
Creswell, J. (2006). Qualitative Inquiry and Research Design: Choosing among Five Approaches. London: Sage publication.
Cuilenburg, J., & McQuail, D. (2003). “Media Policy Paradigm Shifts: Towards a New Communications Policy Paradigm”. European Journal of Communication, 18(2), 181-207.
Donders, K. (2012). Public Service Media and Policy in Europe. London: Palgrave Macmillan.
Dye, T. R. (1987). Understanding public policy (6th ed.). Englewood Cliffs, N.J: Prentice-Hall.
Emden, C. (1998). “Conducting a narrative analysis”. Journal of the Royal College of Nursing Australia, 5(3), 34-39.
Flew, T. (2006). “The Social Contract and Beyond in Broadcast Media Policy”. Television and New Media, 7(3), 282-305.
Freedman, D. (2008). The Politics of Media Policy. Cambridge: Polity Press.
Freedman, D. (2010). “Media policy silences: the hidden face of communications decision making”. International journal of press and politics. 15(3) 344-361.
Given, L. M. (2008). The SAGE encyclopedia of qualitative research methods. Thousand Oaks, CA: SAGE Publications.
Green-Pedersen, c. (2007). “The Growing Importance of Issue Competition: The Changing Nature of Party Competition in Western Europe”. Political Studies, 55(3), 607-628.
Hill, M., & Varone, F. (2017). The public policy process. New York: Routledge.
Holloway, I., & Todres, L. (2003). “The status of method: flexibility, consistency and coherence”. Qualitative Research, 3(3), 345-357.
Iosifidis, P. (2011). Global Media and Communication Policy. London: Palgrave Macmillan.
Khiabany, G., & Serberny, A. (2001). “The Iranian Press and the Continuing Struggle over Civil Society 1998–2000”. International Communication Gazette, 2(3), 207.
Knill, C., & Tosun, J. (2012). Public Policy, A New Introduction. Chippenham (UK): Palgrave.
Knoepfel, P., Larrue, C., Varone , F., & Hill, M. (2007). Public Policy Analysis. Bristol (UK): The Policy Press.
Leurdijk, A. (2007). “Public service media dilemmas and regulations in a converging media landscape”. In G. Lowe, & J. Bardoel, From public service broadcasting to public service media (pp. 71-85). Göteborg: Nordicom.
Lowi, T. (1964). “American business public policy: case studies and political theory”. World Politics, 16, 687-691.
Lowi, T. (1972). “Four systems of policy, politics and choice”. Public Administration Review, 33, 298-310.
Lowi, T. (1979). The End of Liberalism: The Second Republic of the United States. New York: Norton.
Michalis, M. (2007). Governing European communications: from unification to coordination. Lexington Books: Lanham, Maryland.
Milward Brown. (2014). AdReaction: Marketing in a multiscreen world. London: Millward Brown. Retrieved from https://www.millwardbrown.com/AdReaction/2014/#/
Semati, M. (2007). Media, Culture and Society in Iran: Living with Globalization and the Islamic State. Chicago: Routledge.
Simon, H. (2009). Administrative Behavior (3rd ed.). New York: The Free Press.
Smith, A. (1989). “The Public Interest”. Intermedia, 17(2), 10–24.
Smith, K. B. (2002). “Typologies, Taxonomies, and the Benefits of Policy Classification”. Policy Studies Journal, 30(3), 379-395.
Smith, K. B., & Larimer, C. W. (2009). The public policy theory primer (3rd ed.). Westview press: Westview press.
Spitzer, R. J. (1987). “Promoting Policy Theory”. Political Studies Journal, 15(4), 675-689.
Talebian, S., & Talebian, H. (2018). “The application of causal layered analysis to understand the present conditions and possible futures of media and politics in Iran”. European Journal of Futures Research, 6(1), 1-15, access by https://doi.org/10.1186/s40309-018-0137-9
Tolbert, C. J. (2002). “Rethinking Lowi's constituent policy: governance policy and direct democracy”. Environment and Planning: Government and Policy, 20(1), 75-93.
   Wilson, J. (2006). The Politics of Regulation. New York: Basic Book.