منابع و مأخذ
آشوری، داریوش (۱۳۹۷). تعریف‌ها و مفهوم فرهنگ، تهران: آگه.
آوینی، مرتضی (1390). آینه جادو: گفت‌وگوها، سخنرانی‌ها و مقالات سینمایی، تهران: واحه.
آوینی، مرتضی (1398). آینه جادو: نقدهای سینمایی، تهران: واحه.
اسماعیلی، رفیع‌الدین (۱۳۹۵). «بررسی رابطه هنر و دین از منظر سید حسین نصر و سید مرتضی آوینی»، معرفت فرهنگی اجتماعی، شماره 7: 132-109.
اسمیت، فیلیپ دانیل و الگزندر رایلی (۱۳۹۴). نظریه فرهنگی، تهران: علمی.
باوندیان، علیرضا (۱۳۸۹). «مددپور و دغدغه پی افکندن مکتب دین‌شناختی هنر»، زمانه، شماره 9: 23-22.
بختیاریان، مریم (۱۳۹۳). «فرمالیسم از نگاه کلایو بل و نیکلاس لومان». هنرهای زیبا ـ هنرهای تجسمی، شماره 19: 18-13.
برلئان، آرنولد (۱۳۸۷). تجربه به‌مثابه امر زیباشناختی. ترجمۀ بابک مظلومی. زیباشناخت، شماره 18: 108ـ101.
بشیر، حسن و محمدرضا هراتی نیک (۱۳۹۰). «الگو مفهومی ارزیابی فرهنگی اخلاقی راه‌حل‌های فنّاوری اطلاعات». اخلاق در علوم و فنّاوری، شماره 6: 34ـ25.
بلخاری، حسن (۱۳۹۰). فلسفه هنر اسلامی (مجموعه مقالات)، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
بنی اردلان، اسماعیل (۱۳۸۸). «بازشناسی مقام و مفهوم هنر»، جاویدان خرد، شماره 6: 28ـ5.
پورحسینی، بهرنگ (۱۳۹۱). «هایدگر و هنر بزرگ یونان باستان»، کیمیای هنر، شماره 1: 68ـ55.
تولستوی، لی یف نیکالایویچ (۱۳۹۴). هنر چیست به‌ضمیمه حواشی و توضیحات لازم، ترجمۀ کاوه دهگان. تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل (وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی).
خان‌محمدی، کریم (۱۳۹۳). «درآمدی بر مفهوم فلسفۀ فرهنگ و ارتباطات». اسلام و مطالعات اجتماعی، شماره 1: 25ـ2.
خسروپناه، عبدالحسین (۱۳۹۷). جریان‌شناسی فکری ایران معاصر: تبیین و تحلیل جریان‌های عقلانیت اسلامی، روحانیت سنتی. تهران: دفتر نشر معارف (وابسته به نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها)، مؤسسه فرهنگی حکمت نوین اسلامی.
خسروشاهی، جهانگیر (۱۳89). «سیری در احوال اندیشمند فقید محمد مددپور: استاد «حکمت انسی»». زمانه دوره جدید، شماره 97ـ98: 15ـ15.
رامین، فرح (۱۳۹۱). «هنر؛ تنها راه نجات (نگاهی به فلسفه هنر هایدگر و نسبت آن با اندیشه متفکران مسلمان)». مشرق موعود، شماره 6: 26ـ5.
رضایی جهدکن، مهدی (۱۳۹۳). «زیبایی‌شناسی و هنر از دیدگاه هایدگر: هنر، مجلای حقیقت». اشارات، شماره 1: 144ـ123.
رهبرنیا، زهرا و فاطمه مصدری (۱۳۹۴). «تأثیر رسانه‌های نوین بر تعاملی شدن هنر جدید با رویکردی به نظریه هنر در عصر بازتولیدپذیری مکانیکی». جهانی رسانه، شماره 10: 235ـ221.
صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران (بی‌تا). چیستی هنر مجموعه مقالات. تهران: صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، مرکز پژوهش‌های اسلامی.
صدرا، محمد (۱۳۸۵). «انفطار صورت: تعاریف هنر از افلاطون تا مونرو بردزلی»، رواق هنر و اندیشه، شماره 5: 19ـ9.
غفاری، ابوالحسن (۱۳۹۴). «زیبایی‌شناسی و هنر در افلاطون»، قبسات، شماره 20: 84ـ61.
غمامی، محمدعلی و اصغر اسلامی تنها (۱۳۹8). همشناسی فرهنگی؛ الگوی قرآنی ارتباطات میان‌فرهنگی. تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
فیاض، ابراهیم (1389). تعامل دین، فرهنگ و ارتباطات: نگاهی مردم‌شناختی. تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل (وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی).
کمالی، زهرا و مجید اکبری (۱۳۸۷). «والتر بنیامین و هنر بازتولیدپذیر»، جستارهای فلسفی، شماره 4: 147ـ125.
گادیکانست، ویلیام (۱۳۹۶). نظریه‌پردازی درباره ارتباطات میان‌فرهنگی، ترجمۀ حسن بشیر، تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
مددپور، محمد (۱۳۶۸). «سینما، هنر تکنولوژیک». فارابی، شماره 1: 165ـ142.
مصطفوی، شمس‌الملوک (۱۳۹۱). «هایدگر و پدیدارشناسی هرمنوتیکی هنر». کیمیای هنر، شماره 1: 54ـ47.
موسوی گیلانی، رضی (1395). درآمدی بر روش‌شناسی هنر اسلامی، قم: نشر ادیان (وابسته به دانشگاه ادیان و مذاهب)، مدرسه اسلامی هنر.
مهرآیین، مصطفی و زهرا افتخاری (۱۳۸۶). «هنر نجات می‌دهد (فلسفه هنر مارتین هایدگر)»، خردنامه همشهری، شماره 1: 9ـ6.
میلنر، آندرو و جف براویت (۱۳۹۷). درآمدی بر نظریه فرهنگی معاصر، تهران: ققنوس.
نصر، حسین (1388). معرفت و معنویت، ترجمۀ انشاء‌الله رحمتی، تهران: سهروردی.
یامین‌پور، وحید (۱۳۹۸). ماجرای فکر آوینی: گفتارهایی در شناخت مفاهیم بنیادی تفکر شهید سید مرتضی آوینی، قم: نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، دفتر نشر معارف.
Walker, J. A. (1995). Some ins and outs of recent modernism: Art In The Age of Mass Media. The Art Book, 2(1), 6a-6a.
Wilkof, N. (2018). What the Frankfurt School and Walter Benjamin might teach us about works of art. Journal of Intellectual Property Law & Practice, 13(10), 761–762.
)