TY - JOUR ID - 111039 TI - جستاری بر طرح مسئلۀ پایداری نظریه‌های نقادی معاصر (فرمالیسم، ساختارگرایی، پساساختارگرایی) JO - فصلنامه مطالعات فرهنگ - ارتباطات JA - JCCS LA - fa SN - 2008-8760 AU - رجب زاده طهماسبی, علی AU - مرکبی, محمدصادق AD - دانشیار دانشکده تولید رادیو و تلویزیون دانشگاه صداوسیما (نویسندۀ مسئول) AD - استادیار دانشکده تولید رادیو و تلویزیون دانشگاه صداوسیما Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 22 IS - 55 SP - 279 EP - 292 KW - نظریه‌های نقادی KW - فرمالیسم KW - ساختارگرایی KW - پساساختارگرایی DO - 10.22083/jccs.2020.203237.2916 N2 - در قرن بیستم، علاوه بر پیشرفت چشمگیر فنّاوری و تعدد اختراعات و اکتشافات در حوزه‌های علمی، دگرگونی عظیمی نیز در زمینۀ ادبیات و نقادی صورت گرفته است. نظریه‌های ادبی پس از قرن بیستم مدام دچار تغییر و تحول شده و هر بار معیارهای تازه‌تری مطرح می‌شوند. معیار و شاخص‌هایی که به وجود می‌آیند مسیرهای تازه‌ای را پیش روی اهالی ادبیات و نظریه‌پردازان فرهنگی و هنری می‌گشایند. در هر دوره‌ای برای هنر و نظریه‌های ادبی و نقادی، تعریف‌ها و نظریه‌ها و چارچوب‌هایی مطرح و پذیرفته بوده است. اما آنچه امروز به‌عنوان یک ‌نکتة مهم به پذیرش عام رسیده آن است که تعدادی از نظریه‌ها موقتی هستند و دیر یا زود دیگرگون خواهند شد. این معیارها مدام در حال تغییرند و این تغییرات به‌سرعت پیش می‌رود. پژوهش حاضر تلاش دارد که به موضوع موقتی یا پایدار بودن نظریه‌های نقادی بپردازد. این مسئله همواره به‌صورت پرسشی اساسی مطرح بوده است که آیا روش‌های نقادی به منشی علمی و قانونمند تبدیل شده‌اند و توانسته‌اند به معیارهای خود نظم ببخشند. آنچه تحت عنوان کلی نقد مدرن در اوایل قرن بیستم آغاز می‌شود، بر مبنای منطق استدلال علمی و همسو با جنبش زبان‌شناسی، تلاشی است برای یافتن دیپلماسی و مبانی علمی نقد ادبیات و هنر که با نظریة فرمالیسم آغاز شد و نظریه‌های پس از آن ادامه یافت. برای تحلیل این مسئله، سه نظریۀ ادبیِ فرمالیسم، ساختارگرایی و پساساختارگرایی در این تحقیق به روش تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. UR - https://www.jccs.ir/article_111039.html L1 - https://www.jccs.ir/article_111039_a5da2aa0fd5c4c389bb0314967a26842.pdf ER -