ORIGINAL_ARTICLE
نسبتیابی عرصه هنر با حوزه فرهنگ و ارتباطات
پیش از آغاز دوران مدرن و توسعۀ اعجابآور فنّاوری ارتباطات جمعی، مقولۀ هنر در کانون توجه اهالی اندیشه بود. اما پس از بسط رسانههای جمعی و توسعۀ ادبیات حوزۀ فرهنگ و ارتباطات، نسبتِ مقولاتی از قبیل هنر، فرهنگ و ارتباطات مغفول ماند و همین مسئله معضلات فراوانی را موجب شد. این پژوهش بر آن است که، با بررسی برخی از سازههای مفهومی و نظری موجود، به بررسی رابطۀ سه مقولۀ هنر، فرهنگ و ارتباطات بپردازد. ابتدا مفاهیم «هنر»، «فرهنگ»، «ارتباطات» و «فرهنگ و ارتباطات» واکاوی شدند و سپس آرا و دیدگاههای متفکرانی همچون هایدگر، بنیامین، نصر، آوینی و مددپور در حوزۀ نسبت بین این مقولات بررسی شدند و جمعبندی با دو رهیافت توصیفی و تجویزی صورت گرفت و اتخاذ رویکرد «ارتباطات هنرمندانۀ فرهنگساز» بهمثابۀ نسبت مطلوب بین مقولات پیشنهاد شد.
https://www.jccs.ir/article_115361_89b0c534e0efc1e65f0f92f7499bdca2.pdf
2021-10-23
7
37
10.22083/jccs.2020.236232.3114
هنر
فرهنگ و ارتباطات
رسانه
زیباییشناسی
پروپاگاندا
محسن
جوهری
mohsen.johari313@gmail.com
1
دانشجوی دکتری فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق (ع) (نویسندۀ مسئول)
LEAD_AUTHOR
حسن
بشیر
bashir@isu.ac.ir
2
استاد جامعهشناسی ارتباطات دانشگاه امام صادق (ع)
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
آشوری، داریوش (۱۳۹۷). تعریفها و مفهوم فرهنگ، تهران: آگه.
2
آوینی، مرتضی (1390). آینه جادو: گفتوگوها، سخنرانیها و مقالات سینمایی، تهران: واحه.
3
آوینی، مرتضی (1398). آینه جادو: نقدهای سینمایی، تهران: واحه.
4
اسماعیلی، رفیعالدین (۱۳۹۵). «بررسی رابطه هنر و دین از منظر سید حسین نصر و سید مرتضی آوینی»، معرفت فرهنگی اجتماعی، شماره 7: 132-109.
5
اسمیت، فیلیپ دانیل و الگزندر رایلی (۱۳۹۴). نظریه فرهنگی، تهران: علمی.
6
باوندیان، علیرضا (۱۳۸۹). «مددپور و دغدغه پی افکندن مکتب دینشناختی هنر»، زمانه، شماره 9: 23-22.
7
بختیاریان، مریم (۱۳۹۳). «فرمالیسم از نگاه کلایو بل و نیکلاس لومان». هنرهای زیبا ـ هنرهای تجسمی، شماره 19: 18-13.
8
برلئان، آرنولد (۱۳۸۷). تجربه بهمثابه امر زیباشناختی. ترجمۀ بابک مظلومی. زیباشناخت، شماره 18: 108ـ101.
9
بشیر، حسن و محمدرضا هراتی نیک (۱۳۹۰). «الگو مفهومی ارزیابی فرهنگی اخلاقی راهحلهای فنّاوری اطلاعات». اخلاق در علوم و فنّاوری، شماره 6: 34ـ25.
10
بلخاری، حسن (۱۳۹۰). فلسفه هنر اسلامی (مجموعه مقالات)، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
11
بنی اردلان، اسماعیل (۱۳۸۸). «بازشناسی مقام و مفهوم هنر»، جاویدان خرد، شماره 6: 28ـ5.
12
پورحسینی، بهرنگ (۱۳۹۱). «هایدگر و هنر بزرگ یونان باستان»، کیمیای هنر، شماره 1: 68ـ55.
13
تولستوی، لی یف نیکالایویچ (۱۳۹۴). هنر چیست بهضمیمه حواشی و توضیحات لازم، ترجمۀ کاوه دهگان. تهران: شرکت چاپ و نشر بینالملل (وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی).
14
خانمحمدی، کریم (۱۳۹۳). «درآمدی بر مفهوم فلسفۀ فرهنگ و ارتباطات». اسلام و مطالعات اجتماعی، شماره 1: 25ـ2.
15
خسروپناه، عبدالحسین (۱۳۹۷). جریانشناسی فکری ایران معاصر: تبیین و تحلیل جریانهای عقلانیت اسلامی، روحانیت سنتی. تهران: دفتر نشر معارف (وابسته به نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها)، مؤسسه فرهنگی حکمت نوین اسلامی.
16
خسروشاهی، جهانگیر (۱۳89). «سیری در احوال اندیشمند فقید محمد مددپور: استاد «حکمت انسی»». زمانه دوره جدید، شماره 97ـ98: 15ـ15.
17
رامین، فرح (۱۳۹۱). «هنر؛ تنها راه نجات (نگاهی به فلسفه هنر هایدگر و نسبت آن با اندیشه متفکران مسلمان)». مشرق موعود، شماره 6: 26ـ5.
18
رضایی جهدکن، مهدی (۱۳۹۳). «زیباییشناسی و هنر از دیدگاه هایدگر: هنر، مجلای حقیقت». اشارات، شماره 1: 144ـ123.
19
رهبرنیا، زهرا و فاطمه مصدری (۱۳۹۴). «تأثیر رسانههای نوین بر تعاملی شدن هنر جدید با رویکردی به نظریه هنر در عصر بازتولیدپذیری مکانیکی». جهانی رسانه، شماره 10: 235ـ221.
20
صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران (بیتا). چیستی هنر مجموعه مقالات. تهران: صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، مرکز پژوهشهای اسلامی.
21
صدرا، محمد (۱۳۸۵). «انفطار صورت: تعاریف هنر از افلاطون تا مونرو بردزلی»، رواق هنر و اندیشه، شماره 5: 19ـ9.
22
غفاری، ابوالحسن (۱۳۹۴). «زیباییشناسی و هنر در افلاطون»، قبسات، شماره 20: 84ـ61.
23
غمامی، محمدعلی و اصغر اسلامی تنها (۱۳۹8). همشناسی فرهنگی؛ الگوی قرآنی ارتباطات میانفرهنگی. تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
24
فیاض، ابراهیم (1389). تعامل دین، فرهنگ و ارتباطات: نگاهی مردمشناختی. تهران: شرکت چاپ و نشر بینالملل (وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی).
25
کمالی، زهرا و مجید اکبری (۱۳۸۷). «والتر بنیامین و هنر بازتولیدپذیر»، جستارهای فلسفی، شماره 4: 147ـ125.
26
گادیکانست، ویلیام (۱۳۹۶). نظریهپردازی درباره ارتباطات میانفرهنگی، ترجمۀ حسن بشیر، تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
27
مددپور، محمد (۱۳۶۸). «سینما، هنر تکنولوژیک». فارابی، شماره 1: 165ـ142.
28
مصطفوی، شمسالملوک (۱۳۹۱). «هایدگر و پدیدارشناسی هرمنوتیکی هنر». کیمیای هنر، شماره 1: 54ـ47.
29
موسوی گیلانی، رضی (1395). درآمدی بر روششناسی هنر اسلامی، قم: نشر ادیان (وابسته به دانشگاه ادیان و مذاهب)، مدرسه اسلامی هنر.
30
مهرآیین، مصطفی و زهرا افتخاری (۱۳۸۶). «هنر نجات میدهد (فلسفه هنر مارتین هایدگر)»، خردنامه همشهری، شماره 1: 9ـ6.
31
میلنر، آندرو و جف براویت (۱۳۹۷). درآمدی بر نظریه فرهنگی معاصر، تهران: ققنوس.
32
نصر، حسین (1388). معرفت و معنویت، ترجمۀ انشاءالله رحمتی، تهران: سهروردی.
33
یامینپور، وحید (۱۳۹۸). ماجرای فکر آوینی: گفتارهایی در شناخت مفاهیم بنیادی تفکر شهید سید مرتضی آوینی، قم: نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، دفتر نشر معارف.
34
Walker, J. A. (1995). Some ins and outs of recent modernism: Art In The Age of Mass Media. The Art Book, 2(1), 6a-6a.
35
Wilkof, N. (2018). What the Frankfurt School and Walter Benjamin might teach us about works of art. Journal of Intellectual Property Law & Practice, 13(10), 761–762.
36
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ارتباط بین سواد رسانهای و سواد سلامت جسمانی شهروندان بندرعباس
به دست آوردن سلامت جسمی در دنیای امروز به یادگیری و افزایش سطح دانش عمومی نیاز دارد که آن هم در گرو رسانه است. سواد سلامت مجموعهای از مهارتهای شناختی و اجتماعی است که تعیینکنندۀ انگیزه و توانایی افراد برای به دست آوردن و دسترسی به اطلاعات، درک و استفاده از آنها برای ارتقا و حفظ سلامت افراد است. اهمیت برهمکنش سواد رسانهای و سواد سلامت جسمی چنان ظریف است که به سلامتی یا بیماری فرد منجر خواهد شد. پژوهش پیش رو در جامعۀ آماری شهروندان بالای 18 سال شهر بندرعباس با حجم نمونۀ 384 نفر انجام شد. در این پژوهش پرسشنامه را با روش میدانی و تکنیک پیمایش در نرمافزارهای SPSS و Smart PLS تحلیل کردیم و به بررسی شالودۀ ارتباط، بُعدهای سواد رسانهای و سواد سلامت جسمی پرداختیم. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین سواد رسانهای (36/0) و ابعاد آن یعنی ارزشیابی اطلاعات (42/0)، ترکیب اطلاعات (32/0)، استفادۀ هدفمند (37/0)، تبادل اطلاعات (28/0) و چگونگی استفاده از رسانهها (26/0) با سواد سلامت شهروندان ارتباطی مثبت و مستقیم و معنادار وجود دارد. نتایج حاصل از مدل معادلۀ ساختاری (Smart PLS) نیز نشان دادند که در کل اثر متغیر مستقل سواد رسانهای بر سواد سلامت جسمانی شهروندان به میزان 50/0 است.
https://www.jccs.ir/article_111045_53a2fc5e48806e2ce7b115f59f30976c.pdf
2021-10-23
39
62
10.22083/jccs.2020.230109.3078
سواد رسانهای
سلامت جسمانی
سواد سلامت جسمی
شهر بندرعباس
رویا
جهانگیری زرکانی
roya.jahangiri2010@gmail.com
1
دانشجوی دکتری گروه علوم ارتباطات اجتماعی، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران
AUTHOR
شهناز
هاشمی
shahnaz_hashemi@yahoo.com
2
دانشیار پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش ، سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، تهران، ایران (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
علی
گرانمایه پور
ali_phd1970@yahoo.com
3
استادیار گروه علوم ارتباطات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
ببران، صدیقه (1382). سواد رسانهای در برخورد یا خشونت رسانهای. ایران، 23 مهرماه، شماره 2609.
2
بهبودی مقدم، زهرا و امیر رستگار (1395). «کاربرد تکنولوژیهای نوظهور و رسانههای اجتماعی در نظام سلامت». فصلنامه مدیریت رسانه، شماره 23: 34ـ25.
3
بیگدلی، زاهد و زهیر حیاتی و غلامرضا حیدری و طاهره جوکار (1395). «بررسی جایگاه اینترنت در رفتار اطلاعیابی سلامت: مطالعه جوانان کاربر اینترنت در شهر شیراز». تعامل انسان و اطلاعات، شماره 9: 78ـ67.
4
تبریزی، منصوره (1398). «رابطه رسانهای شدن زندگی روزمره و سلامت خانواده». فصلنامه علمی مطالعات رسانههای نوین، شماره 18: 202 ـ 167.
5
تقیزاده، عباس (1390). «مطالعه عوامل مؤثر بر رژیم مصرف رسانهای دانشآموزان دبیرستانی شهر کرمان». پژوهشگران فرهنگ، شماره 28: 191ـ163.
6
حامدی، محمد (1391). «عوامل اجتماعی فرهنگی مرتبط با سواد رسانهای مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران شرق». فصلنامه مطالعات رسانهای، شماره 19: 78ـ65.
7
خسروی، عبدالرسول و خدیجه احمدزاده (1394). «بررسی سطح سواد سلامت بیماران مراجعهکننده به بیمارستانهای شهر بوشهر و شناسایی عوامل مؤثر بر آن». مجله طب جنوب، شماره 18: 1253-1245.
8
رحیمی حسنآباد، ویدا و افرا ارغوان (1397). بررسی سواد سلامت و ارتباط آن با کیفیت زندگی دانشجویان دانشکده علوم پزشکی آبادان. یازدهمین همایش دانشجویی تازههای علوم بهداشتی کشور، تهران، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی.
9
رسولی، اکبر و فروغ سرایی (1397). بررسی نقش سواد سلامت بر روی اثرات خدمات و اطلاعات سلامت آنلاین: مطالعه مروری. یازدهمین همایش دانشجویی تازههای علوم بهداشتی کشور، تهران، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی.
10
رضایی اسفهرود، زینب و احمد حائریان اردکانی و مسعود رحمانیان و مهرداد غفاری طرقی (1395). «بررسی سطح سواد سلامت در مراجعین به مرکز تحقیقات دیابت یزد». طلوع بهداشت یزد، شماره ۳: 186ـ179.
11
زارع کهن، نفیسه (1393). «ارتقای سواد رسانهای لازمۀ تحقق جامعۀ مدنی». رسانه، شماره 97: 119ـ109.
12
شورای عالی فضای مجازی (1395). سطح عمومی سواد رسانهای در ایران ۱۲ از ۱۰۰ است. خبرگزاری مهر، بازیابیشده در: mehrnews.com
13
صالحی نیک، سمیه و زهرا امیریان و طاهره شریفی و فرشته نجفی هدک (1396). ارتباط سواد سلامت با کیفیت زندگی در رابطین سلامت. دوازدهمین کنگره پژوهشی سالیانه دانشجویان علوم پزشکی شرق کشور، گناباد، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گناباد.
14
طهرانی، هادی (1395). «سواد رسانهای سلامت». سواد سلامت، شماره 3: 6ـ1.
15
طهرانی بنی هاشمی، سید آرش و محمدامیر امیرخانی و علیاکبر حقدوست و سید موید علویان و هما اصغریفرد و حمید برادران و مژگان برغمدی و سعید پارسینیا و و سحر فتحی رنجبر (1386). «سواد سلامت در 5 استان کشور و عوامل مؤثر بر آن». گامهای توسعه در آموزش پزشکی، شماره 1: 9ـ1.
16
محمدی، فرح سعیده و محمدحسن ساعتی عصر و افسانه کاویانی منش و مجید براتی و مریم افشاری و یونس محمدی (1396). «سواد سلامت و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان». آموزش و سلامت جامعه، شماره 2: 17ـ11.
17
معصومیزاده دزفولی، خدیجه سادات (1395). اثر رسانهها بر گرایش جوانان به سبک زندگی نوین مرتبط با سلامتی. دومین کنفرانس بینالمللی پژوهشهای نوین در حوزۀ علوم تربیتی و روانشناسی و مطالعات اجتماعی ایران، قم، مرکز مطالعات و تحقیقات اسلامی سروش حکمت مرتضوی.
18
Akti, S., & Gürol, A. (2012). ‘Determining the relationship between media literacy and social skills’. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 64, 238-243.
19
Centers for Disease Control and Prevention (2018). CDC healthy schools: National health education standards. Washington, D.C.: The American Cancer Society.
20
Chang, F. C., Chiu, C. H., Chen, P. H., Miao, N. F., Lee, C. M., Chiang, J. T., & Pan, Y. C. (2015). Relationship between parental and adolescent eHealth literacy and online health information seeking in Taiwan. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 18(10), 618-624.
21
Chang, F. C., Miao, N. F., Lee, C. M., Chen, P. H., Chiu, C. H., & Lee, S. C. (2016). ‘The association of media exposure and media literacy with adolescent alcohol and tobacco use’. Journal of health psychology, 21(4), 513-525.
22
Ciboci, L., & Labaš, D. (2019). ‘Digital Media Literacy, School and Contemporary Parenting’. Medijske studije, 10(19), 83-101.
23
Dempsey, L. (2020). ‘Technological acceptance and media literacy 2005-2018: a longitudinal study of outlooks before, during and post internet adoption’. The Journal of Media Innovations, 6(1), 77-92.
24
Greenwood, V. E. (2019). ‘Health Media Literacy’. The International Encyclopedia of Media Literacy, 5(2),1-8.
25
Hove, T., Paek, H. J., & Isaacson, T. (2011). ‘Using adolescent eHealth literacy to weigh trust in commercial web sites: the more children know, the tougher they are to persuade’. Journal of Advertising Research, 51(3), 524-537.
26
Karim, H. A. (2020). ‘Health Literacy Among Rural Communities: Issues of Accessibility to Information and Media Literacy’. Journal Komunikasi: Malaysian Journal of Communication, 36(1).
27
Kickbusch, L., Wait, S., & Maag, D. (2014). ‘Navigating Health: the Role of Health Literacy’. Kickbusch Health Consult Web Site: 2006 [updated 18 June, 2014; cited 25 November.
28
Lau, J., & Grizzle, A. (2020). ‘Media and information literacy: intersection and evolution, a brief history’. Informed Societies, 89.
29
Lee, S. Y. D., Tsai, T. I., Tsai, Y. W., & Kuo, K. N. (2010). ‘Health literacy, health status, and healthcare utilization of Taiwanese adults: results from a national survey’. BMC public health, 10(1), 1-8.
30
Levin-Zamir, D., Lemish, D., & Gofin, R. (2011). ‘Media Health Literacy (MHL): development and measurement of the concept among adolescents’. Health education research, 26(2), 323-335.
31
Nutbeam, D. (2000a). ‘Health literacy as a public health goal: a challenge for contemporary health education and communication strategies into the 21st century’. Health promotion international, 15(3), 259-267.
32
Nutbeam, D. (2000b). ‘Health literacy as a public health goal: a challenge for contemporary health education and communication strategies into the 21st century’. Health Promot Int 2000,15(3), 259–267.
33
Nutbeam, D. (2008). ‘The evolving concept of health literacy’. Social science & medicine, 67(12), 2072-2078.
34
Paek, H. J., & Hove, T. (2012). ‘Social cognitive factors and perceived social influences that improve adolescent eHealth literacy’. Health communication, 27(8), 727-737.
35
Primack, B. A., Gold, M. A., Switzer, G. E., Hobbs, R., Land, S. R., & Fine, M. J. (2006). ‘Development and validation of a smoking media literacy scale for adolescents’. Archives of pediatrics & adolescent medicine, 160(4), 369-374.
36
Salgado, M. V., Pérez-Stable, E. J., Primack, B. A., Kaplan, C. P., Mejia, R. M., Gregorich, S. E., & Alderete, E. (2012). ‘Association of media literacy with cigarette smoking among youth in Jujuy’. Argentina. Nicotine & Tobacco Research, 14(5), 516-521.
37
SotoudehRad, F., Taghizadeh, A., Heidari, Z., & Keshvari, M. (2020). ‘Investigating the Relationship between Media Literacy and Health Literacy in Iranian Adolescents, Isfahan, Iran’. International Journal of Pediatrics, 8(5), 11321-11329.
38
Sudore, R.L. & Schillinger, D. (2009). ‘Interventions to improve care for patients with limited health literacy’. Journal of clinical outcomes management: JCOM.16(1), 20.
39
Zhang, L., Zhang, H., & Wang, K. (2020). ‘Media Literacy Education and Curriculum Integration: A Literature Review’. International Journal of Contemporary Education, 3(1), 55-64
40
ORIGINAL_ARTICLE
روزنامهنگاری سبک زندگی در ایران؛ تحلیل محتوای کمّی و کیفی وبگاههای خبری
روزنامهنگاری سبک زندگی با توجه به گستردگی، مخاطبپسندی و روند فزایندۀ آن جایگاه و اهمیت بالایی را در روزنامهنگاری امروز به خود اختصاص داده است. در این میان، نظام رسانهای و بافت فرهنگی و اجتماعی هر جامعهای متغیری مهم است که در میزان، ماهیت و شیوۀ استفاده از این نوع روزنامهنگاری نقش تعیینکنندهای دارد. ازاینرو مقالۀ حاضر فراوانی استفاده از موضوعات مختلف روزنامهنگاری سبک زندگی را در وبگاههای خبری کشور مورد سنجش قرار داده و در ادامه بهصورت عمقیتر، ماهیت و ویژگیهای هرکدام از مقولهها را دستهبندی و تحلیل میکند. روش تحقیق استفادهشده در بخش اول تحلیل محتوای کمّی، و در بخش دوم نوع کیفی آن است. جامعۀ آماری تحقیق اخبار منتشرشده در پنج وبگاه خبری پرمخاطب کشور (بر اساس رتبهبندی الکسا در بهار 1397) شامل تابناک، ایسنا، باشگاه خبرنگاران جوان، جامنیوز و فارس در شش ماه دوم سال 1396 بوده است. حجم نمونه نیز 10 درصد از جامعۀ آماری، یعنی 18 روز، و بهصورت تصادفی نظاممند انتخاب شدهاند. یافتههای تحقیق نشان میدهد که در دورۀ زمانی مطالعهشده 2,535 مطلب از نوع روزنامهنگاری سبک زندگی بوده و باشگاه خبرنگاران جوان، تابناک، جامنیوز، فارس و ایسنا بهترتیب بیشترین و کمترین مطالب را در این زمینه منتشر کردهاند. ذیل روزنامهنگاری سبک زندگی، درمجموع سه مقولۀ «سلامت»، «مذهب» و «فنّاوری فردی» بهترتیب در رتبههای اول تا سوم قرار گرفتهاند. اما یافتههای حاصل از تحلیل محتوای کیفی نشان میدهد روزنامهنگاری سبک زندگی در وبگاههای خبری مطالعهشده را میتوان در طیفی نشان داد که یک سوی آن مذهب و سلامت و سوی دیگر آن سبک زندگی سلبریتیها و مد و زیبایی است.
https://www.jccs.ir/article_115353_d3a0330b5670fc727859d22d8f5e8268.pdf
2021-10-23
63
96
10.22083/jccs.2020.199271.2896
روزنامهنگاری سبک زندگی
وبگاه های خبری
سبک زندگی
مشاوره
مصرف
سیدحسن
آذری
mirhasan.azari@gmail.com
1
دکتری علوم ارتباطات، دانشگاه تهران (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
مهدی
منتظرقائم
mmontazer@ut.ac.ir
2
استادیار گروه علوم ارتباطات دانشگاه تهران
AUTHOR
سعید
باقری
saeidbagherimail@gmail.com
3
دانشجوی دکتری علوم ارتباطات، دانشگاه علامه طباطبائی
AUTHOR
منابع و مآخذ
1
فاضلی، محمد (1382). مصرف و سبک زندگی. چاپ اول. قم: صبح صادق.
2
Bell, D., & Hollows, J. (2005). Making sense of ordinary lifestyles. Ordinary lifestyles: Popular media, consumption and taste, 1-20.
3
Bell, D., & Hollows, J. (2016). Towards a history of lifestyle. In Historicizing Lifestyle (pp. 11-30). Routledge.
4
Fürsich, E. (2014). Lifestyle Journalism as Popular Journalism: Strategies for evaluating its public role. In Lifestyle Journalism (pp. 25-38). Routledge.
5
Hanusch, F. (2014). Broadening the Focus: The case for lifestyle journalism as a field of scholarly inquiry. In Lifestyle Journalism (pp. 15-24). Routledge.
6
Hanusch, F. (2019). Journalistic roles and everyday life: An empirical account of lifestyle journalists’ professional views. Journalism Studies, 20(2), 193-211.
7
Hanusch, F., & Hanitzsch, T. (2013). Mediating orientation and self-expression in the world of consumption: Australian and German lifestyle journalists’ professional views. Media, Culture & Society, 35(8), 943-959.
8
Kristensen, N. N., & From, U. (2012). Lifestyle journalism: Blurring boundaries. Journalism Practice, 6(1), 26-41.
9
O’sullivan, T. (2005). From television lifestyle to lifestyle television. Ordinary lifestyles: popular media, consumption and taste. Maidenhead: Open University Press/McGraw-Hill International, 21-34.
10
Reinemann, C., Stanyer, J., Scherr, S., & Legnante, G. (2012). Hard and soft news: A review of concepts, operationalizations and key findings. Journalism, 13(2), 221-239.
11
Ricketson, M. (2004). Writing feature stories: how to research and write newspaper and magazine articles. Allen & Unwin.
12
Wei, R. (2006). Lifestyles and new media: Adoption and use of wireless communication technologies in China. New media & society, 8(6), 991-1008.
13
ORIGINAL_ARTICLE
توصیف کیفی اختلال معنایی در تبلیغ دین (نگرشی آسیبشناسانه از منظر روحانیون مبلّغ نخبه)
تبلیغ دین فراگرد ارتباط بین مردم و روحانیت با هدف ترویج آموزههای دینی است و انواع اختلال ارتباطی مانعی مؤثر در این زمینه خواهند بود و شناسایی آنها از منظر جامعهشناسی ارتباطات میتواند نسخۀ مناسبی را برای ارتقای کیفی تبلیغ دین ارائه دهد. چارچوب مفهومی این پژوهش بر اساس مدل «منبع معنی» بنا نهاده شده که به روند فراگرد ارتباط و اختلالات آن میپردازد و پژوهشگران، با بهرهگیری از روش توصیف کیفی ساندلوسکی و مصاحبههای عمیق با طلاب نخبۀ تبلیغی، اختلال معنایی در تبلیغ دین را توصیف کردهاند. میدان تحقیق تمامی روحانیون مبلّغی هستند که هر ساله در دفتر تبلیغات اسلامی، تلاشهای تبلیغی آنها ارزیابی میشود. نمونهگزینی نیز 21 نفر از نخبگان تبلیغی هستند که در دو همایش «برترینهای تبلیغ» تقدیر شدند. براساس بازنمایی دادهها، مشارکتکنندگان، مفاهیم مهجورشدۀ آیات و روایات، تفسیر بهرأی و غلطخوانی، ذیل مقولۀ «قرآنگریزی» و همچنین مفاهیم منبریهای خوابپرداز، خرافهزایی، درویشگرایی و کرامتسازی، ذیل مقولۀ «خوابزدگی و خرافهگرایی» توصیف شدهاند. همچنین مشارکتکنندگان مفاهیم کلیشههای محتوایی، تعمیمی و زمانی را ذیل مقولۀ «کلیشههای تبلیغی»؛ و مفاهیم جامعهگریزی، کارکردگریزی و منظومهگریزی را ذیل مقولۀ «دین فردی» توصیف کردهاند.
https://www.jccs.ir/article_114275_081711cc90c8f074b36baa77fe51d5b6.pdf
2021-10-23
97
122
10.22083/jccs.2020.216371.2998
توصیف کیفی
روحانیت
تبلیغ دین
مبلّغان نخبه
اختلال معنایی
فراگرد ارتباط
سیدحامد
حسینیان
h.hoseinian59@gmail.com
1
دانشجوی دکتری جامعهشناسی دانشگاه اصفهان
AUTHOR
مسعود
کیانپور
masoudkianpour@gmail.com
2
استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه اصفهان (نویسندۀ مسئول)
LEAD_AUTHOR
علی
ربانی خوراسگانی
a.rabbani@ltr.ui.ac.ir
3
استاد گروه علوم اجتماعی دانشگاه اصفهان
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
آریانپور کاشانی، عباس (1363). فرهنگ لغت انگلیسی به فارسی. تهران: امیرکبیر.
2
آریانپور، منوچهر و بهرام دلگشایی (1377). فرهنگ پیشرو آریانپور. تهران: جهان رایانه.
3
اثباتی، بهروز (1381). ویژگیهای مبلّغ در فرایند تبلیغ. تهران: نمایندگی ولیفقیه در سپاه.
4
ام. برکو، ری و آندرو دی ولوین و دارلین آر. ولوین (1380). مدیریت ارتباطات. ترجمۀ سید محمد اعرابی و داود ایزدی. تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
5
بلیک، رید و هارولد سن ادوین (1378). طبقهبندی مفاهیم در ارتباطات. ترجمۀ مسعود اوحدی. تهران: سروش.
6
بیرو، آلن (1370). فرهنگ علوم اجتماعی. ترجمۀ باقر ساروخانی. تهران: کیهان.
7
چراغی، مهدی (1373). تجارب و نکات تبلیغی. قم: دفتر نشر برگزیده قم.
8
خانی، لطفعلی، محمود علمی، مظفر غفاری و رضا اسماعیلی (1392). «بررسی رابطه محرومیت اجتماعی با گرایش به خرافات». مجله مطالعات جامعهشناسی، شماره 21: 19ـ7.
9
دانسی، مارسل (1387). نشانهشناسی رسانهها. ترجمۀ گودرز میرانی و بهزاد دوران. تهران: چاپار، آنیسهنما.
10
ربانی خوراسگانی، علی (۱۳۹۴). درآمدی بر جامعهشناسی دین در ایران. اصفهان: دفتر تبلیغات اسلامی.
11
رفیعپور، فرامرز (1393). دریغ است که ایران ویران شود. تهران: انتشارات شرکت سهامی انتشار.
12
ساروخانی، باقر (1391). جامعهشناسی ارتباطات، اصول و مبانی. تهران: اطلاعات چاپ بیست و هفتم.
13
سوسمان، لایل و سام دیپ (1376). تجربه ارتباطات در روابط انسانی. ترجمۀ حبیبالله دعائی. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی.
14
صادقی اردستانی، احمد (1374). روشهای تبلیغ و سخنرانی. قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
15
صفایی، صفیاله و موسی طیبینیا و نصراله عرفانی (1389). «بررسی عوامل جامعهشناسی مرتبط با خرافات». فصلنامه مطالعات امنیت اجتماعی، شماره 21: 182ـ155.
16
عابدینی، یاسمین (1384). «مروری بر مبانی فلسفی، ویژگیها و روشهای پژوهش کیفی». مجله روانشناسی و علوم تربیتی، شماره 71: 186ـ159.
17
فلسفی، محمدتقی (1368). سخن و سخنوری. تهران: انتشارات الحدیث.
18
فیسک، جان (1386). درآمدی بر مطالعات ارتباطی. ترجمۀ مهدی غبرایی. تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانهها.
19
قدردان قراملکی، محمدحسن (1382). «کارکرد دین در انسان و جامعه». فصلنامه قبسات، شماره 28: 188ـ161.
20
قرائتی، محسن (1372). قرآن و تبلیغ. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
21
کومار، کریشن (1374). روشهای پژوهش در کتابداری و اطلاعرسانی. ترجمۀ فاطمه رهادوست با همکاری فریبرز خسروی. تهران: کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.
22
گیل، دیوید و آدامز بریجت (1384). الفبای ارتباطات. ترجمۀ رامین کریمیان و دیگران. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
23
مارشال، کاترین و گرچن ب. راس من (1377). روش تحقیق کیفی. ترجمۀ علی پارسائیان و محمد اعرابی. تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
24
ماندگاری، محمدمهدی و مسعود سلمهای (1397). روشهای چینش پرورش محتوا. از مجموعه روششناسی سخنرانی دینی. قم: مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
25
محسنیان راد، مهدی (1382). ارتباطشناسی، ارتباطات انسانی (میانفردی، گروهی و جمعی). تهران: سروش.
26
محسنیان راد، مهدی (1394). «بازسازی مدل ارتباطی "منبع معنی"». فصلنامه علوم اجتماعی، شماره 69: 47ـ1.
27
محمدپور، احمد (1392). روش تحقیق کیفی (ضدروش 2). تهران: انتشارات جامعهشناسان.
28
محمدپور، احمد و مهدی رضایی (1386). «درک معنایی پیامدهای ورود نوسازی به منطقه اورامان کردستان ایران به شیوه پژوهش زمینهای». مجله جامعهشناسی ایران، شماره 1 و 2: 33ـ3.
29
مطهریخواه، ذبیح (1394). «کارکرد فردی و اجتماعی دین از دیدگاه ابنسینا». فصلنامه فلسفه دین، شماره 4: 795-830.
30
ناجی، محمدرضا (1370). شرایط موفقیت در تبلیغ. تهران: مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی.
31
Clarke, J. (1976). The Skinheads and the Magical Recovery of Community In Stuart Hall and Tony Jefferson (Eds.) Resistance through Rituals.
32
Neergaard, M. A., Olesen, F., Andersen, R. S., & Sondergaard, J. (2009). Qualitative description–the poor cousin of health research?. BMC medical research methodology, 9(1), 1-5.
33
Sandelowski, M. (2000). Whatever happened to qualitative description?. Research in nursing & health, 23(4), 334-340.
34
ORIGINAL_ARTICLE
ارائۀ الگوی همگرایی شبکههای اجتماعی و خبرگزاریها در چرخۀ اطلاعرسانی
موضوع پژوهش پیشرو ارائۀ الگوی نقش شبکههای اجتماعی در چرخۀ اطلاعرسانی خبرگزاریها با تأکید بر خبرگزاری ایرنا و فرانس پرس است. این پژوهش با استفاده از روش مصاحبۀ عمقی و با روش دلفی انجام شده است. جامعۀ پژوهش این مقاله متخصصان حوزۀ خبرگزاریها و استادان روزنامهنگاری بودند که از میان آنان با استفاده از روش نمونهگیری گلوله برفی 18 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. جهت تجزیهوتحلیل اطلاعات بهدستآمده از مصاحبهها از روش کدگذاری استفاده شد. نتایج بهدستآمده از مصاحبهها نشان داد که شبکههای اجتماعی بیشتر ابزاری در خدمت خبرگزاریها هستند و خبرگزاریها به تناسب محتوا یا موضوع خبر از بستههای مختلف خبری در شبکههای اجتماعی بهره میبرند؛ بستههایی که از قالبهای رسمی خبر فاصله دارند. همچنین براساس نتایج، خبرگزاریها و شبکههای اجتماعی همپوشانی رسانهای دارند. با توجه به نتایج بهدستآمده میتوان گفت خبرگزاریها باید به ارزشهای خبری در شبکههای اجتماعی و نگارش خبر برای شبکههای اجتماعی توجه کنند تا از تحولات عرصۀ روزنامهنگاری عقب نمانند.
https://www.jccs.ir/article_115352_7b44d3b2b494eb83924a956861c26f3c.pdf
2021-10-23
123
152
10.22083/jccs.2020.195929.2882
چرخۀ اطلاعرسانی
خبرگزاری
روش دلفی
شبکههای اجتماعی
همگرایی رسانهای
امیدعلی
مسعودی
oamasoodi@yahoo.com
1
دانشیار گروه ارتباطات دانشکدۀ فرهنگ و ارتباطات دانشگاه سوره (نویسندۀ مسئول)
LEAD_AUTHOR
غلامحسین
اسلامیفرد
eslamifardd2018@gmail.com
2
دکتری علوم ارتباطات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
بروجردی، مهدخت و سید حسن ایلالی (1397). «پیامدهای زیست مجازی ایرانیان»، فصلنامه مطالعات رسانههای نوین، شماره 16: 94-62.
2
بیچرانلو، عبدالله (1392). آیندهنگاری رسانهها. تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
3
دال زتو، سینزیا و آرتور لوگمایر (1397). همگرایی رسانهای. ترجمۀ سمیه لبافی امیر مختاری و محدثه عقبایی. تهران: انتشارات دنیای اقتصاد.
4
دیوسالار، عبدالرسول (1391). قدرت اطلاعات تأثیر اطلاعات بر نظریه توسعه. تهران: انتشارات تیسا.
5
عقیلی، سید وحید و احسان پوری (1390). «تأثیر شبکههای اجتماعی مجازی بر ارتباطات بینفردی کاربران». فصلنامه علمی مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات، شماره 3: 42-25.
6
کاستلز، امانوئل (1389). عصر اطلاعات: اقتصاد، جامعه و فرهنگ: پایان هزاره. ترجمۀ احد علیقلیان و افشین خاکباز. تهران: نشر نو.
7
کیهانی، امیر و محمدمهدی فرقانی و افسانه مظفری (1397). «نقش رسانههای اجتماعی موبایلی در شکلگیری هویت قومی دانشجویان». فصلنامه مطالعات رسانههای نوین، شماره 53: 284-249.
8
معتمدنژاد، کاظم (1389). ارتباطات بینالمللی. تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانهها.
9
مهدیزاده، سید محمد (1393). نظریههای رسانه اندیشههای رایج و دیدگاههای انتقادی. تهران: انتشارات همشهری.
10
مهدیزاده، سید محمد و اقبال خالدیان و مهراوه فردوسی (1396). «نقش نرمافزار اجتماعی تلگرام در تبلیغات دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری از منظر رأیدهندگان»، فصلنامه علمی مطالعات رسانههای نوین، شماره 10: 39-1.
11
وبگاه دیتارپورتال (2018). بازیابیشده در:
12
https://datareportal.com/reports/digital-2018-iran
13
https://www.slideshare.net/DataReportal/digital- iran-januray 2018
14
Britanica Online Encyclopedia. (2013). Retrieved from https://b2n.ir/g83947
15
Griessner, M. C. (2012). News agencies and Social Media. University Of Oxford.
16
Heinz, W., Nienstedt, S., Russ, M., & Bartosz, W. (2013). Journalism and media convergence. Boston: De Gruyter.
17
Jenkins, H. (2006). Convergence Culture, where old and new -media collid. New York: New York University Press.
18
McQuail, D. (2006). Mass communication theory: An introduction. Sage Publications, Inc.
19
Meyer, K. M., & Tang, T. (2015). ‘Social Journalism: Local news media on Twitter’. International Journal on Media Management, 17(4), 241-257.
20
Paterson, C. (2006). News agency dominance in international news on the internet. Papers in international and global communication, 1(06).
21
Rasmussen, T. (2000). Social Theory and Communication -Technology. Aldershod Ashgate.
22
Schulten-Jaspers, Y. (2015). ‘News Agencies Will Remain Key Anchor for the Media Industry in Germany Survey Respondent’s Believe’. Retrieved from https://en.ejo.ch/media-economics/taking-wire-agencies-future-news
23
ORIGINAL_ARTICLE
رابطۀ بین سرمایههای اجتماعی و فرهنگی والدین با مهارتهای اجتماعی دانشآموزان دورۀ متوسطۀ اول شهرضا (97-98)
چکیدهمفاهیم سرمایۀ اجتماعی و فرهنگی، بعد از تئوریزه شدن از سوی صاحبنظران، اکنون برای تحلیل و تبیینهای مختلفی در علوم انسانی به کار میروند. هدف این مقاله بررسی تأثیر سرمایههای اجتماعی و فرهنگی والدین بر مهارتهای اجتماعی دانشآموزان دورۀ متوسطه اول شهرضا (اصفهان) در سال تحصیلی 97-98 است. روش پژوهش پیمایشی بوده و با تکنیک پرسشنامه صورت گرفت. از جامعۀ آماری با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای و براساس جدول مورگان تعداد 386 دانشآموز بهعنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای استاندارد مهارتهای اجتماعی (با چهار مؤلفۀ خودکنترلی، همدلی، ابراز وجود و همکاری گرشام، الیوت، وانس و کوک (2011)؛ سرمایۀ فرهنگی (با مؤلفههای سرمایۀ عینی، ذهنی و نهادینهشده) و سرمایۀ اجتماعی (با مؤلفههای ارتباطات درون و بیرون، ساختار درون و بیرون خانواده اکبری، نجفی و ندریان (1396)) بودند که پایایی پرسشنامه با آزمون آلفای کرونباخ 86/0 حاصل شد. یافتهها نشان دادند سرمایههای اجتماعی و فرهنگی والدین با مهارتهای اجتماعی (69/0=r و 000/0=p) و (39/0=r و 000/0=p) بهترتیب رابطۀ معناداری دارند. براساس نتایج معادلات ساختاری (SEM) با نرمافزار آموس، سرمایههای اجتماعی و فرهنگی توانستند 46 درصد (46/0=R2) متغیر ملاک (مهارتهای اجتماعی) را تبیین کنند.
https://www.jccs.ir/article_114237_2f2795489e406fa781be7e19e35fc364.pdf
2021-10-23
153
176
10.22083/jccs.2020.221322.3024
مهارتهای اجتماعی
سرمایۀ فرهنگی
سرمایۀ اجتماعی
دانشآموزان شهرضا
زینب
متقی
zeinab.motaghi98@gmail.com
1
دانشجوی دکتری جامعهشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان
LEAD_AUTHOR
منصور
حقیقتیان
mansour-haghighatian@yahoo.com
2
دانشیار گروه جامعهشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان (نویسندۀ مسئول)
AUTHOR
رضا
اسماعیلی
esmaili40@yahoo.com
3
استادیار گروه جامعهشناسی، دانشگاه آزاد واحد خوراسگان
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
آیزنک، مایکل دبلیو (1386). روانشناسی شادی. ترجمه مهرداد فیروزبخت و خشایار بیگی. تهران: انتشارات بدر.
2
ادگار، اندرو و سجویک، پیتر (1388). مفاهیم کلیدی در نظریه فرهنگی. ترجمۀ ناصرالدین علی تقویان. تهران: دفتر برنامهریزی اجتماعی و مطالعات فرهنگی و پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
3
اکبری، مریم و ساریسا نجفی و حیدر ندریان (1396). «رابطه سرمایه اجتماعی و حمایت اجتماعیِ درکشده با سلامت روان زنان در شهر سنندج؛ مطالعهای مبتنی بر جامعه». آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، شماره 3: 163ـ155.
4
بوردیو، پیر (1389). شکلهای سرمایه، سرمایه اجتماعی، اعتماد، دموکراسی و توسعه. ترجمۀ افشین خاکباز. تهران: انتشارات شیرازه.
5
جانعلیزاده چوب بستی، حیدر و غلامرضا خوشفر و مهدی سپهر (1390). «سرمایه فرهنگی و موفقیت تحصیلی: ارزیابی تجربی مدلهای نظری». مجله پژوهشنامه تعلیم و تربیت، شماره 2: 104ـ84.
6
درفشان، مریم و فریده یوسفی (1395). «بررسی رابطۀ بین ابعاد خودکارآمدی فرزندان با سرمایههای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی خانواده». جامعهشناسی کاربردی، شماره 2: 119-114.
7
رحیمی، حمید و راضیه آقابابایی (1397). «رابطه بین سرمایه اجتماعی و سرمایه روانشناختی در دانشجویان دختر دانشگاه کاشان». زن و مطالعات خانواده، شماره 39: 22-7.
8
سپهر، مهدی (1390). بررسی رابطه سرمایه فرهنگی با موفقیت تحصیلی (مطالعه موردی دانشآموزان دورههای راهنمایی و متوسطه شهرستان جوین)، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی.
9
سیف، علیاکبر (1386). روانشناسی پرورشی (آموزش و یادگیری). تهران: نشر آگاه.
10
شارعپور، محمود (1388). جامعهشناسی آموزش و پرورش. تهران: انتشارات سمت.
11
شارهرکنی موسوی، هما و عفت عباسی و مسعود گرامیپور (1398). «تأثیر آموزش مهارتهای تفکر انتقادی بر میزان رشد مهارتهای اجتماعی و مهارتهای شناختی». فصلنامه پژوهشهای تربیتی، شماره 38: 45-22.
12
صادقی، درنا و زهرا امین فلاح و حسن مؤمنی (1398). «پیشبینی درگیری تحصیلی دانشآموزان براساس سرمایههای روانشناختی و اجتماعی». فصلنامه علمی آموزش و ارزشیابی، شماره 47: 140ـ117.
13
صالحی امیری، سید رضا (1386). مفاهیم و نظریههای فرهنگی. تهران: ققنوس.
14
غضنفری، شهربانو و حسین کردی (1394). «تبیین جامعهشناختی رابطه میزان سرمایه اجتماعی خانواده با موفقیت تحصیلی فرزندان». جامعهشناسی کاربردی، شماره 3: 172-161.
15
غفاری، غلامرضا و مصطفی ازکیا (1386). توسعه روستایی با تأکید بر جامعه روستایی ایران. تهران: نشر نی.
16
فصیحی، امانالله (1389). اسلام و سرمایه اجتماعی با تأکید بر رویکردهای فرهنگی. تهران: پژوهشکده فرهنگ، هنر و ارتباطات.
17
فیلد، جان (1388). سرمایه اجتماعی. ترجمۀ غلامرضا غفاری و حسین رمضانی. تهران: انتشارات کویر.
18
کلانتری، عبدالحسین و امرالله کشاورز و حسن مؤمنی (1395). «رابطه بین سرمایه اجتماعی و نشاط اجتماعی جوانان شهرستان دهلران». پژوهشنامه مددکاری اجتماعی، شماره 10: 72ـ41.
19
کلمن، جیمز (1377). بنیادهای نظریه اجتماعی. ترجمه منوچهر صبوری. تهران: نشر نی.
20
محترم، معصومه و الهام رضی و فاطمه صفایی دنیایی و فریبا سهراب (1395). «بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با پتانسیل انگیزش تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور». کنفرانس جهانی مدیریت، اقتصاد حسابداری و علوم انسانی در آغاز هزاره سوم، بازیابی در:
21
https://www.civilica.com/Paper-MEAHBTM01-MEAHBTM01_506.html
22
میلنر، آندرو و جف براویت (1385). درآمدی بر نظریه فرهنگی معاصر. ترجمۀ جمال محمدی. تهران: ققنوس.
23
نژادمحمد، وحید و مهدی نجاری و مهسا سلیمانزاده (1398). «بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خانواده با یادگیری زبان فارسی بهوسیله کودکان آذریزبان». پژوهشنامه آموزش زبان فارسی به غیرفارسیزبانان، شماره 17: 257ـ245.
24
نوربخش، سیدمرتضی (1389). «نقش سرمایههای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی خانواده در موفقیت داوطلبان آزمون سراسری». فصلنامه برنامهریزی رفاه و توسعه، شماره 4: 134-94.
25
Adebisi, R. O., Iroham, N. S., & Amwe, R. A. (2014). The Efficacy of Social Stories Intervention for Improving Social Behaviours in Children with Autism Spectrum Disorders: A Meta-Analysis. European Journal of Humanities and Social Sciences, 30(1), 1599-1612.
26
Aksoy, P., & Baran, G. (2010). ‘Review of studies aimed at bringing social skills for children in preschool period’. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 9, 663-669.
27
Allan, J., Catts, R., & Stelfox, K. (2012). Social capital, Young Children and Young People: Implications for practice, policy and research (pp. 1-11). Bristol: The Policy Press.
28
Bæck, U. D. (2005). ‘School as an arena for activating cultural capital’. Nordisk Pedagogic, 25(2): 217-228.
29
Barone, C. (2006). ‘Cultural capital, ambition and the explanation of inequalities in learning outcomes: A comparative analysis’. Sociology, 40(6), 1039-1058.
30
Berry, D., & O'Connor, E. (2010). ‘Behavioral risk, teacher–child relationships, and social skill development across middle childhood: A child-by-environment analysis of change’. Journal of Applied Developmental Psychology, 31(1), 1-14.
31
Carter, A. S., Briggs-Gowan, M. J., & Davis, N. O. (2004). Assessment of young children's social-emotional development and psychopathology: recent advances and recommendations for practice. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 45(1), 109-134.
32
Đukić, Ž. P. M. (2016). ‘Cultural Capital and Educational Outcomes in Croatia: A Contextual Approach’. Sociológia, 48(6), 601-621.
33
Epstein, J. L. & Sanders, M. G. (2000). Connecting home, school, and community: New directions for social research. In Hallinan, M.T. (ed.): Handbook of the sociology of Education. New York: Kluwer Academic/Plenum Publishers.
34
Gaddis, Ms. M. (2013). ‘The influence of Habitus in Relationship Between Cultural Capital and Academic Achievement’. Social Science Research, 42(3), 1-1.
35
Gresham, F. M., Elliott, S. N., Vance, M. J., & Cook, C. R. (2011). ‘Comparability of the Social Skills Rating System to the Social Skills Improvement System: Content and psychometric comparisons across elementary and secondary age levels’. School Psychology Quarterly, 26(1), 27.
36
Grizzle, J. C. (2007). Developmental differences in relations among parental protectiveness, attachment, social skills, social anxiety and social competence in juveniles with asthma or diabetes. Texas A&M University.
37
Gusman, I., Chamusca, P., Fernandes, J., & Pinto, J. (2019). ‘Culture and Tourism in Porto City Centre: Conflicts and (Im) Possible Solutions’. Sustainability, 11(20), 5701.
38
Harpham, T. (2008). ‘The measurement of community social capital through surveys’. In I. Kawachi, S. V. Subramanian, & D. Kim (Eds.), Social capital theory and health (pp. 51e62). New York: Springer.
39
Hemmerechts, K., Echeverria Vicente, N. J., Agirdag, O., & Kavadias, D. (2018). ‘Social capital and mathematics achievement of fourth and fifth grade children in segregated primary schools’. Journal of Education for Students Placed at Risk (JESPAR), 23(3), 209-229.
40
Hosokawa, R., & Katsura, T. (2017). ‘Marital relationship, parenting practices, and social skills development in preschool children’. Child and adolescent psychiatry and mental health, 11(1), 2.
41
Huang, L., Dămean, D., & Cairns, D. (2015). ‘Social capital and student achievement: exploring the influence of social relationships on school success in Norway and Romania’. Creative Education, (15), 1638-1649.
42
Islam, M. K., Merlo, J., Kawachi, I., Lindström, M., & Gerdtham, U. G. (2006). ‘Social capital and health: does egalitarianism matter? A literature review’. International journal for equity in health, 5(1), 3-15.
43
Jæger, M. M. (2011). ‘Equal access but unequal outcomes: cultural capital and educational choice in a meritocratic society’. Social Forces, 87(4), 1943–1972.
44
Kılıç, K. M., & Aytar, F. A. G. (2017). ‘The effect of social skills training on social skills in early childhood, the relationship between social skills and temperament’. Egitim Ve Bilim, 42(191).
45
Konaklioglu, E., & Sevin, H. D. (2015). ‘Defining the Relationship between Trust, Reputation and Political Skills in Service Business’. International Journal of Business and Social Research, 5(11), 1-8.
46
Kraaykamp, G., & Van Eijck, K. (2010). ‘The intergenerational reproduction of cultural capital: A threefold perspective’. Social forces, 89(1), 209-231.
47
Lareau, A. (2003). Unequal childhoods. Class,race and family life. Berkley, CA: University
48
Of California Press.
49
Lindfors, P., Minkkinen, J., Rimpelä, A., & Hotulainen, R. (2017). ‘Family and school social capital, school burnout and academic achievement: a multilevel longitudinal analysis among Finnish pupils’. International Journal of Adolescence and Youth, 1-14.
50
Lynch, S. A., & Simpson, C. G. (2010). ‘Social skills: Laying the foundation for success’. Dimensions of Early Childhood, 38(2), 3-11.
51
Magno, C. (2010). ‘The role of metacognitive skills in developing critical thinking’. Metacognition and Learning, 5(2), 137-156.
52
Maleki, M., Chehrzad, M. M., Kazemnezhad Leyli, E., Mardani, A., & Vaismoradi, M. (2019). ‘Social Skills in Preschool Children from Teachers Perspectives’. Children, 6(5), 64.
53
Meng, H. J., & Hsieh, H. F. (2013). ‘Using cultural capital to analyse the digital divide experienced by students living in remote areas’. Global Journal of Engineering Education, 15(2), 82-87.
54
OECD (2018). OECD Skills Outlook 2017: Skills and Global Value Chains. OECD Publishing,
55
OECD (1997). Parents as partners in schooling. Paris: OECD.
56
Sylva, K. (2014). ‘The role of families and pre-school in educational disadvantage’. Oxford Review of Education, 40, 680-695.
57
Taguma, M., Feron, E., & Lim, M. H. (2018). Future of education and skills 2030: Conceptual learning framework.
58
Tan, C. Y. (2017). Examining cultural capital and student achievement: Results of a meta-analytic review.
59
Wu, Z., Mak, M. C. K., Hu, B. Y., He, J., & Fan, X. (2019). ‘A validation of the Social Skills domain of the Social Skills Improvement System‐Rating Scales with Chinese preschoolers’. Psychology in the Schools, 56(1), 126-147.
60
Ziv, Y. (2013). ‘Social information processing patterns, social skills, and school readiness in preschool children’. Journal of experimental child psychology, 114(2), 306-320.
61
ORIGINAL_ARTICLE
نقش برنامههای فرهنگی دانشگاه قم در تربیت دانشجویان از دیدگاه استادان و دانشجویان
هدف پژوهش حاضر ارزیابی برنامههای فرهنگی دانشگاه قم در تربیت دانشجویان از دیدگاه استادان و دانشجویان در سال تحصیلی 98-1397 است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و تحلیلی است. جامعۀ آماری شامل تمامی دانشجویان کارشناسی دختر و استادان زن دانشگاه قم در سال تحصیلی 98-1397 است که 357 نفر از دانشجویان دختر به روش نمونهگیری تصادفیـطبقهای و 152 نفر از استادان زن به روش نمونهگیری هدفمند جهت پژوهش انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامۀ محققساختۀ ارزیابی فعالیتهای فرهنگی دانشگاه است که روایی و پایایی آن تأیید شد. تحلیل دادهها با نرمافزار SPSS-23 و با آزمونهای t، ANOVA و LSD انجام شد که نتایج پژوهش نشان داد دانشجویان معتقد بودند نقش برنامههای فرهنگی در تربیت دانشجویان به میزان متوسط بوده است که این اثربخشی بهترتیب در تربیت اعتقادی، اخلاقی و اجتماعی بیشتر از متوسط؛ در تربیت سیاسی به میزان متوسط و در تربیت فرهنگیـهنری کمتر از متوسط بوده است. همچنین از دیدگاه استادان، نقش برنامههای فرهنگی دانشگاه در تربیت دانشجویان کمتر از متوسط بوده است که این اثربخشی بهترتیب در تربیت اعتقادی در حد متوسط؛ و در تربیت اخلاقی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگیـهنری کمتر از متوسط بوده است. برنامهریزی فرهنگی ابزاری برای دستیابی به توسعۀ فرهنگی است که خود مهمترین ابزار دستیابی به توسعۀ پایدار است. لازم است که برنامههای فرهنگی دانشگاهها مرتبط با نیاز و علایق دانشجویان باشد تا میزان اثربخشی این برنامهها افزایش یابد.
https://www.jccs.ir/article_114239_1f21556646f10baaf64ff0ac0409cdd7.pdf
2021-10-23
153
176
10.22083/jccs.2020.210139.2968
برنامههای فرهنگی
دانشگاه قم
تربیت
دانشجویان
استادان
علی نقی
فقیهی
faghihi83@yahoo.com
1
دانشیار گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم
AUTHOR
سوسن
بهرامی
bahrami837@gmail.com
2
استادیار گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم (نویسندۀ مسئول)
AUTHOR
رضا
جعفری هرندی
rjafarih@gmail.com
3
دانشیار گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم
AUTHOR
سهراب
عبدی زرین
elmzarrin5@gmail.com
4
استادیار گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم
LEAD_AUTHOR
منابع و مآخذ
1
اعلایی بوسجن، محسن و حسین بشیری گیوی (1396). «نقش توسعه برنامههای فرهنگیـاجتماعی دانشگاه پیام نور بر نشاط اجتماعی دانشجویان در سال 1395». مطالعات توسعه اجتماعی ایران، شماره 34: 51-41.
2
بابایی، محمدباقر و امیر رشیدی و نادی علیزاده (1390). «ارائه الگوی بومی سنجش اثربخشی در سازمانها و نهادهای فرهنگی». مجله مدیریت فرهنگی، شماره 12: 67-54.
3
بهرامی، سوسن (1399). تبیین شاخصهای فرهنگی در سبک مدیریت اسلامی. ششمین کنفرانس ملی علوم انسانی و مطالعات مدیریت.
4
بهرامی، سوسن و علی نقی فقیهی و فاطمه علیزاده (1399). «تأثیر اخلاق کار اسلامی و رفتار شهروندی سازمانی بر بهرهوری اعضای هیئت علمی و کارکنان زن دانشگاه قم». پژوهشنامه اسلامی زنان و خانواده، شماره 20: 49-27.
5
توسلی، الهام و فائزه تقیپور (1395). «شناسایی عوامل فرهنگی مؤثر در جهت بهبود فعالیتهای فرهنگی مدرسه عالی شهید مطهری (دانشگاه شهید مطهری واحد تهران) از دیدگاه دانشجویان». فصلنامه مطالعات علوم اجتماعی، شماره 3: 35-25.
6
دادوند، حسن (1394). اثربخشی فعالیتهای فرهنگی از دیدگاه دانشجویان آموزشکده فنی و حرفهای امیرکبیر اراک. تهران: پنجمین کنفرانس ملی و سومین کنفرانس بینالمللی حسابداری و مدیریت با رویکردهای کاربردی و پژوهش نوین.
7
دلبری، سید مهدی و ولیالله رمضانی (1394). «مطالعه عوامل مؤثر بر ایجاد انگیزه و پویایی در فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی دانشجویان». مهندسی فرهنگی، شماره 84: 63-42.
8
ذکایی، محمدسعید و ابوتراب طالبی و علی انتظاری (1396). «مفهومسازی سبک زندگی فرهنگی». جامعهپژوهی فرهنگی، شماره 1: 23-45.
9
رشیدی، حمیدرضا و سید ابراهیم میرشاه جعفری و مصطفی شریف خلیفه سلطانی (1384). «بررسی روند برنامهریزی فعالیتهای فرهنگی دانشگاههای دولتی اصفهان طی برنامه دوم و سوم توسعه کشور». مجله روانشناسی و علوم تربیتی، شماره 1: 220-199.
10
رنجبران، داود (1394). «بررسی میزان تفاوت توانایی بالقوه و بالفعل تشکلهای دانشجویی در تأثیرگذاری مهندسی فرهنگی در دانشگاه از نگاه دانشجویان». فرهنگ در دانشگاه اسلامی، شماره 14: 54-37.
11
سلیمی، محمد و سید رضا صالحی امیری (1393). «الگویی مطلوب از شاخصهای سنجش امور فرهنگی در رسانه ملی». فصلنامه راهبرد اجتماعیـفرهنگی، شماره 14: 86-57.
12
صافی، احمد (1393). آموزش و پرورش ابتدایی، دوره اول و دوم متوسطه. تهران: انتشارات سمت.
13
صالح عمران، ابراهیم و حجت صفار حیدری (1393). بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه مازندران نسبت به فعالیتهای فرهنگی و هنری و میزان مشارکت آنها در این فعالیتها، پایاننامه کارشناسی ارشد علوم تربیتی، دانشگاه مازندران.
14
عبدی زرین، سهراب (1397). دین و سلامت روان (با رویکرد روانشناسی سلامت). قم: انتشارات دانشگاه قم.
15
عبدی زرین، سهراب و علی نقی فقیهی و محمدرضا ضمیری (1397). «نقش دینداری در سلامت روان، هویتیابی و امنیت اجتماعی دانشجویان دانشگاه قم». مطالعات ملی، شماره 3: 122-99.
16
فاضلنیا، غریب و مرتضی توکلی و کاظم تاجبخش (1389). «ارزیابی برنامههای توسعه فرهنگی در مناطق روستایی بخش مرکزی شهرستان رستم». فصلنامه تحقیقات فرهنگی، شماره 3: 177-149.
17
فرزانه، عبدالحمید و مژگان امیریانزاده (1395). «میزان اثربخشی برنامههای فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی فارس از دیدگاه دانشجویان». فصلنامه رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، شماره 27: 178-163.
18
فولادیان، مجید و حسن رضایی بحرآباد و محسن سوهانیان حقیقی (1399). «بررسی تحولات هویت جوانان ایرانی (۱۳۹۴- ۱۳۵۳(». فصلنامه علمی مطالعات فرهنگـارتباطات، شماره 81: 179ـ147.
19
قائدعلی، حمیدرضا و حسین جوان آراسته (1394). «فعالیت فرهنگی بهمثابه امر به معروف و نهی از منکر». مهندسی فرهنگی، شماره 85: 108-92.
20
قائدعلی، حمیدرضا و مهدی عاشوری (1393). «مشکلات و کاستیهای اثربخشی فعالیتهای فرهنگی در دانشگاه». پاسداری فرهنگی انقلاب اسلامی، شماره 9: 190-169.
21
کرشی، مسعود و ناهید دهپناه و سحر حیدری (1395). بررسی نقش تربیت در ترویج فرهنگ و توسعه سبک زندگی اسلامی ایرانی دانشآموزان. کنفرانس بینالمللی علوم انسانی و علوم رفتاری.
22
محمدی وفا، محمد و مصطفی باقری (1394). مدیریت و برنامهریزی امور فرهنگی. دومین همایش علمی پژوهشی علوم تربیتی و روانشناسی آسیبهای اجتماعی و فرهنگی ایران.
23
مذبوحی، سعید و حسن ملکی (1391). «الگوی مطلوب فرهنگ دانشجویی در قرآن». فرهنگ در دانشگاه اسلامی، شماره 1: 149-168.
24
مشکاتی، علیرضا (1387). ارزیابی برنامههای مدیریت فرهنگی و فوقبرنامه دانشگاه فردوسی مشهد با استفاده از الگوی سیپ .(Cipp) پایاننامه کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی (گرایش مدیریت آموزشی)، دانشگاه فردوسی مشهد.
25
منافی شرفآباد، کاظم و الهام زمانی (1392). «نقش نظام آموزشعالی در مهندسی فرهنگی جامعه». مهندسی فرهنگی، شماره 77: 102-127.
26
نیککار، ملیحه و فرزانه فرزین و رکنالدین احمدی لاری (1384). «بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه شیراز نسبت به برنامههای فرهنگی و هنری و عوامل مؤثر بر شرکت آنها در اینگونه فعالیتها». مجله علوم اجتماعی و انسانی، شماره 45: 1-14.
27
هاشم زهی، نوروز و بهروز میرزا و آذر رشتیانی (1390).« عوامل مؤثر بر گرایش دانشجویان به برنامههای فرهنگی دانشگاه (مقایسه دانشگاه آزاد اسلامی تهران شرق با دانشگاه دولتی شهید بهشتی)». مطالعات توسعه اجتماعی ایران، شماره 13: 99-111.
28
Babbie, E. R. (2020). The practice of social research. Cengage learning.
29
Creswell, J. W., & Creswell, J. D. (2017). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage publications.
30
De Wit, H. (2002). Internationalization of higher education in the United States of America and Europe: A historical, comparative, and conceptual analysis. Greenwood Publishing Group.
31
Dublin. Public Communication Center. (2004). Street Survey on Young People: Awareness & Participation in Arts & Culture. Available at: https://b2n.ir/f13619
32
Klak, T., & Martin, P. (2003). Do university-sponsored international cultural events help students to appreciate “difference”?. International journal of intercultural relations, 27(4), 445-465. Available at: https://doi.org/10.1016/S0147-1767(03)00033-6
33
Miles, S., Anderson, A., & Meethan, K. (2002). The changing consumer: markets and meanings. London: New York: Routledge.
34
Sathish, S., & Rajmohan, A. (2012). ‘Consumer Behaviour and lifestyle Marketing’. International Journal of Marketing, Financial Services & Management Research, 1(10), 152-166.
35
Schein, E. (2010). Organizational Culture and leadership. USA: Wiley, Joddey Bass.
36
.Spencer-Oatey, H. (Ed.). (2008). Culturally speaking second edition: Culture, communication and politeness theory. Bloomsbury Publishing.
37
ORIGINAL_ARTICLE
بازنمایی سیدالشهداء علیهالسلام در وصیتنامههای شهدای دفاع مقدس استان قم
مطالعه اسناد تاریخی همواره جذابیت دارد. زیرا گذشته آیینه آینده است، بهویژه گذشته نزدیک و آنهم مقاطع حساس، بیشتر خود را نمودار میکند و با فرافکنی روند میتوان الگویی برای آیندگان ترسیم نمود. ازجمله مقاطع متمایز و برجسته در تاریخ ملتها بازه زمانی جنگ است. دوران جنگ، انسانها را متمایز نموده و افراد درگیر در آن همچون کنشگران مناسک در وضعیت آرمانی سیر میکنند. درواقع جنگ «جماعتواره» یا «درامای اجتماعی» است که بازیگران اصلی آن رزمندگان هستند. تبلوریافتگان جنگ، به ویژه از نوع دفاع، چنان در نقش خود غوطهور میشوند که برخی از آنها آگاهانه به شهادت میرسند. شهدای جنگ، معمولاً برای خود رسالت فرازمانی قائل شده و به نگارش وصیتنامه عمومی رو میآورند. چنانکه نگارش وصیتنامه سیاسی– اجتماعی در زمانهای دیگر مرسوم نیست اما رزمندگان در دوران جنگ عمدتاً وصیتنامه مینویسند. در این مقاله با بهرهگیری از روش تحلیل مضمون، وصیتنامههای شهدای قم را بررسی کرده و به این نتیجه رهنمون میشویم که در زمان دفاع مقدس چنان وضعیت اسطورهای و دراماتیک میشود که شهدا با «گرایش ابراهیمی» با داستان کربلا کاملاً همذاتپنداری میکنند. خودشان را یاران امام حسین (ع) و امام خمینی (ره) را حسین زمان و دشمن خمینی (ره) را یزید تلقی میکنند. ازاینروی بیشترین، مضمون انعکاس یافته در وصیتنامهها سخنان و سیره امام حسین (ع) است. به تعبیر شهید آوینی « هر کس میخواهد ما را بشناسد داستان کربلا را بخواند»
https://www.jccs.ir/article_111043_430d948dd520302d9863c6e16d73ba9d.pdf
2021-10-23
199
222
10.22083/jccs.2020.212301.2980
شهدا
امام حسین (ع)
وصیتنامه
دفاع مقدس
قم
کریم
خان محمدی
khanmohammadi49@yahoo.com
1
دانشیار گروه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، دانشگاه باقرالعلوم (ع) (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
خدیجه
قاضی خانی
mohajerkh61@gmail.com
2
کارشناسی ارشد تاریخ اسلام، دانشگاه باقرالعلوم (ع)
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
آوینی، سید مرتضی (1375). گنجینه آسمانی. تهران: کانون فرهنگی هنری ایثارگران با همکاری مؤسسه فرهنگی هنری روایت فتح.
2
ابن بابویه، محمد بن على (1403). معانی الأخبار. ترجمه علیاکبر غفارى. قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
3
ابن بابویه، محمد بن على (1414). اعتقادات الإمامیه (للصدوق). قم: کنگره شیخ مفید.
4
ابن بابویه، محمد بن على (1376). الأمالی (للصدوق). ترجمه محمدباقر کمرهاى. تهران: کتابچى.
5
ابن حیون، نعمان بن محمد مغربى (1409). شرح الأخبار فی فضائل الأئمه الأطهار. ترجمۀ محمدحسین حسینى جلالى. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
6
ابن شعبه حرانى، حسن بن على (1404). تحف العقول. ترجمه علیاکبر غفارى. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
7
ابن شهر آشوب مازندرانى، محمد بن علی (1379). مناقب آل أبی طالب. قم: علامه.
8
ابن طاووس، على بن موسى (1348). اللهوف على قتلى الطفوف. ترجمۀ احمد فهرى زنجانى. تهران: جهان.
9
ابن فارس، احمد بن فارس (بیتا). معجم مقاییس اللغه. ترجمه عبدالسلام محمد هارون. ج 3. قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
10
ابن قولویه، جعفر بن محمد (1356). کامل الزیارات. به تصحیح عبدالحسین امینی. نجف اشرف: دار المرتضویه.
11
ابو مخنف کوفى، لوط بن یحیى (1380). نخستین گزارش مستند از نهضت عاشورا ترجمه وقعة الطفّ. ترجمۀ جواد سلیمانى. به تصحیح یوسفى غروى و محمد هادى. قم: مؤسسه آموزشى پژوهشى امام خمینى.
12
ابو مخنف کوفى، لوط بن یحیى (1417). وقعه الطفّ. ترجمۀ محمدهادى یوسفى غروى. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
13
اربلى، على بن عیسى (1381). کشف الغمه فی معرفه الأئمه. ترجمۀ سید هاشم رسولى محلاتى. تبریز: بنیهاشمی.
14
امام خمینی، روحالله (1368). صحیفه نور. تهران: مؤسسه نشر آثار.
15
بحرانى اصفهانى، عبدالله بن نورالله (1413). عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیده النساء إلى الإمام الجواد). ترجمه محمدباقر موحد ابطحى اصفهانى. قم: مؤسسه الإمام المهدى.
16
بوتول، گاستون (1387). جامعهشناسی جنگ. ترجمه هوشنگ فرخجسته. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
17
پاینده، ابوالقاسم (1382). نهج الفصاحه (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول (ص)). تهران: نشر دنیاى دانش.
18
پیشوایی، مهدی (1379). سیره پیشوایان. قم: مؤسسه امام صادق (ع).
19
حسکانی، عبیدالله (1381). شواهد التنزیل (سیمای امام علی در قرآن). ترجمۀ یعقوب جعفری. قم: اسوه.
20
حسینى موسوى، محمد بن أبی طالب (1418). تسلیه المُجالس و زینه المَجالس (مقتل الحسین (ع)). ترجمۀ کریم فارسحسون. قم: مؤسسه المعارف الإسلامیه.
21
حلوانى، حسین بن محمد بن حسن (1408). نزهه الناظر و تنبیه الخاطر. قم: مدرسه الإمام المهدی (عج).
22
حلی، ابن نما (1380). در سوگ امیر آزادى (ترجمه مثیر الأحزان). ترجمۀ على کرمى. قم: حاذق.
23
حلی، ابن نما (1406). مثیر الأحزان. قم: مدرسه امام مهدى.
24
خمینی موسوی، روحالله. وصیتنامه الهی سیاسی. بازیابیشده در: https://www.khamenei.ir
25
داودی، سعید و مهدی رستمنژاد (1387). عاشورا (ریشهها، انگیزهها، رویدادها و پیامدها). قم: امام علی بن ابی طالب (ع).
26
دهخدا، علی اکبر (بیتا). لغتنامه دهخدا. ج 10 و 49. تهران: دانشگاه تهران.
27
راغب اصفهانى، حسین بن محمد (1374). ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن. ترجمۀ غلامرضا خسروى. تهران: مرتضوی.
28
شریف الرضی محمد بن حسین (1422). المجازات النبویه. ترجمه مهدى هوشمند. قم: دارالحدیث.
29
عابدی جعفری، حسن و محمدسعید تسلیمی و ابوالحسن فقیهی و محمد شیخزاده (1390). تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روشی ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در دادههای کیفی. اندیشه مدیریت راهبردی، شماره 10: 151-198.
30
علامه مجلسی، محمدباقر (1403). بحار الانوار. ج 44. بیروت: دار الاحیاء التراث العربی.
31
کفعمى، ابراهیم بن على عاملى (1405). المصباح للکفعمی (جنه الأمان الواقیه). قم: دارالرضی (زاهدی).
32
کلینی، محمد بن یعقوب (1407). الکافی. ترجمه علیاکبر غفاری و محمد آخوندی. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
33
کمری، علیرضا (1389). حرمان هور (دستنوشتههای شهید احمدرضا احدی). تهران: سوره مهر.
34
مسعودى، على بن حسین (1426). اثبات الوصیه. قم: انصاریان.
35
مشکینی اردبیلی، علی (1392). مصطلحات الفقه و معظم عناوینه الموضوعیه. قم: دارالحدیث.
36
مصاحب، غلامحسین (بیتا). دایرهالمعارف فارسی. ج 2. بیجا: شرکت سهامی کتابهای جیبی.
37
مطهری، مرتضی (1367). انسان کامل. تهران: انتشارات صدرا.
38
معین، محمد (1388). فرهنگ معین. ج 2. تهران: امیرکبیر.
39
مفید، محمد بن محمد (1413 الف). المسائل العکبریه. قم: المؤتمر العالمی لألفیه الشیخ المفید.
40
مفید، محمد بن محمد (1413 ب). الإرشاد فی معرفه حجج الله على العباد. قم: کنگره شیخ مفید.
41
مور، جری دی (1389). زندگی و اندیشه بزرگان انسانشناسی: مقدمهای بر نظریهپردازان و نظریههای انسانشناختی. ترجمۀ جعفر احمدی و هاشم آقابیگ پوری. تهران: جامعهشناسان.
42
موسوی المقرم، عبدالرزاق (بیتا). مقتل الحسین (ع). تهران: الدراسات الاسلامیه.
43
نفیسی (ناظم الأطبا)، علیاکبر (2535 شاهنشاهی). فرهنگ نفیسی. ج 3. بیجا: خیام.
44
Boyatzis, R. E. (1998). Transforming qualitative information: Thematic analysis and code development. sage.
45
Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative research in psychology, 3(2), 77-101.
46
Eliade, M. (2005). The myth of the eternal return, or, Cosmos and history. Princeton university press
47
ORIGINAL_ARTICLE
نقش فرایندهای نفوذ اجتماعی در استفاده فراگیر از شبکههای اجتماعی
هدف پژوهش پیشرو تعیین نقش فرایندهای نفوذ اجتماعی در استفادۀ فراگیر از شبکههای اجتماعی است. روش پژوهش توصیفیـپیمایشی با رویکرد علّی و جامعۀ پژوهش تمام دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی اهواز است که 379 نفرشان به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ آیفینیدو (2016) است که شامل ابعاد استفاده از شبکههای اجتماعی، استفاده و لذت، نفوذ اجتماعی و قصد رفتاری است. دادهها در نرمافزار spss نسخۀ 23 و ایموس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتهاند. یافتهها نشان داد که متغیرهای استفاده و لذت و نفوذ اجتماعی بر قصد رفتاری استفادۀ فراگیر از شبکههای اجتماعی تأثیر معنادار داشته و قصد رفتاری در رابطۀ بین استفاده و لذت و نیز نفوذ اجتماعی با استفادۀ فراگیر دانشجویان از شبکههای اجتماعی تأثیر معنادار دارد. ابعاد نظریۀ استفاده و لذت شامل ارزش سودمند، ارزش خودشناسی، ارزش سرگرمی، حفظ روابط فردی و ارتقای اجتماعی و نیز فرایندهای نفوذ اجتماعی شامل انطباق و شناسایی بر قصد رفتاری دانشجویان در استفاده از شبکههای اجتماعی تأثیر معنادار دارد؛ ولی تأثیر متغیر درونیسازی، که از فرایندهای نفوذ اجتماعی است، بر قصد رفتاری تأیید نشد.
https://www.jccs.ir/article_111038_18d9c7a21f3708692baa8a7bc2b8f22e.pdf
2021-10-23
249
278
10.22083/jccs.2020.199613.2900
شبکههای اجتماعی
قصد رفتاری
استفاده و لذت
نفوذ اجتماعی
صدیقه
میرجانی
sedigheh.mirjani@gmail.com
1
داتشجوی کارشناسی ارشد گروه اطلاعات و دانششناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
AUTHOR
فریبا
نظری
nazari_lib@yahoo.com
2
استادیار گروه علم اطلاعات و دانششناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
منابع و مأخذ
1
آقانوری، سحر (1390). بررسی انگیزه و تمایلات کاربران اینترنتی برای عضویت در فیسبوک و تأثیر آن بر سرمایۀ اجتماعی. )پایاننامه کارشناسی ارشد(، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی.
2
ارونسون، الیوت (1385). روانشناسی اجتماعی. ترجمۀ دکتر حسین شکرکن. تهران: رشد.
3
اسدپناه، مراد و زهرا کوشکی و اصغر کلیپور (1394). بررسی عوامل مرتبط با گرایش به شبکههای اجتماعی در دانشآموزان دوره متوسطه شهرستان نورآباد لرستان. کنگره ملی توانمندسازی جامعه در حوزه علوم اجتماعی، روانشناسی و علوم تربیتی، اولین، تهران.
4
اسکندریپور، ابراهیم و علیاکبر اکبریتبار (1392). «روش مطالعه علمی در باب صفحههای مرتبط با شبکههای رادیو و تلویزیونی در شبکههای اجتماعی مجازی با رویکرد ترکیبی کمّی و کیفی». پژوهشهای ارتباطی، شماره 76: 142ـ113.
5
افضلی، محدثه (1391). شناخت نقش و کارکرد شبکههای اجتماعی مجازی در مدیریت بحران.
6
پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، دانشکده ارتباطات.
7
امیرپور، مهناز و مریم گریوانی (1392). «تأثیر شبکههای اجتماعی بر سبک زندگی جوانان». فصلنامه دانش انتظامی خراسان شمالی، شماره 3: 39-23.
8
ربانی، رسول و محمدباقر کجباف (1386). روانشناسی اجتماعی: دیدگاهها و نظریهها. اصفهان: انتشارات دانشگاه اصفهان.
9
رحمانزاده، علی و محمدرضا حقیقی (1392). «عوامل مؤثر در اثربخشی شبکههای اجتماعی مجازی در سازمانهای رسانهای (مورد مطالعه: انجمن مدیران روابط عمومی ایران)». مطالعات رسانهای، شماره 21: 144-133.
10
صدفی، ذبیحالله و سکینه بابایی (1393). «تبیین جامعهشناختی عوامل مؤثر بر گرایش جوانان به مصرف شبکههای اجتماعی مجازی». مطالعات راهبردی ورزش و جوانان، شماره 25: 79-28.
11
فتحیان، زهره و غلامرضا شریفی راد و اکبر حسنزاده و زهرا فتحیان (1385). «بررسی تأثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و عملکرد زنان باردار نسبت به زایمان طبیعی براساس مدل قصد رفتاری در شهرستان خمینیشهر». مجله دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، شماره 2: 15-9.
12
فرانزوی، استیون (1381). روانشناسی اجتماعی. ترجمه مهرداد فیروزبخت و منصور قنادان. تهران: رسا.
13
فرزانه، سیفالله و راضیه فلاحتی شهابالدینی (1394). «بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر گرایش به شبکههای اجتماعی مجازی (مورد مطالعه: دانشآموزان دختر متوسطه دوره دوم شهر بابل)». دوفصلنامه مشارکت و توسعه اجتماعی، شماره 1: 22-1.
14
مهدیزاده، سید محمد (1389). نظریههای رسانه: اندیشههای رایج و دیدگاههای انتقادی. تهران: نشر همشهری.
15
Abramson, G., & Kuperman, M. (2001). ‘Social games in a social network’. Physical Review E, 63(3), 1-30.
16
Adler, P. S., & Kwon, S. W. (2002). ‘Social capital: Prospects for a new concept’. Academy of management review, 27(1), 17-40.
17
Al-Jabri, I. M., Sohail, M. S., & Ndubisi, N. O. (2015). ‘Understanding the usage of global social networking sites by Arabs through the lens of uses and gratifications theory’. Journal of Service Management, 26(4), 662-680.
18
Anderson, J. C., & Gerbing, D. W. (1988). ‘Structural equation modeling in practice: A review and recommended two-step approach’. Psychological bulletin, 103(3), 411-431.
19
Aronson, E., Timothy, D. W., & Akert, R. M. (2010). Social psychology. Upper SaddleRiver, NJ: Prentice Hall.
20
Boyd, D. (2007). ‘Why youth (heart) social network sites: The role of networked publics in teenage social life’. MacArthur foundation series on digital learning–Youth, identity, and digital media volume, 119-142.
21
Boyd, D., & Ellison, N. (2010). ‘Social network sites: definition, history, and scholarship’. IEEE Engineering Management Review, 3(38), 16-31.
22
Briones, R. L., & Janoske, M. (2016). ‘How American Students Perceive Social Networking Sites: An Application of Uses and Gratifications Theory’. In Social Networking and Education (pp. 239-253). Springer International Publishing.
23
Cheung, C. M. K., & Lee, M. K. O. (2010). ‘A theoretical model of intentional socialaction in online social networks’. Decision Support Systems, 49(1), 24–30.
24
Cheung, C. M. K., Chiu, P.-Y., & Lee, M. K. O. (2011). ‘Online social networks: why dostudents use Facebook?’. Computers in Human Behavior, 27(4), 1337–1343.
25
DiMicco, J., Millen, D. R., Geyer, W., Dugan, C., Brownholtz, B., & Muller, M. (2008). ‘Motivations for social networking at work’. In Proceedings of the 2008 ACM conference on Computer supported cooperative work (pp. 711-720). ACM.
26
Helsper, E. J. (2010). ‘Gendered Internet Use Across Generations and Life Stages’. Communication Research, 37(3), 352-374.
27
Hsu, C. L., & Wu, C. C. (2011). ‘Understanding users’ continuance of Facebook: An integrated model with the unified theory of acceptance and use of technology, Expectation disconfirmation model, and flow theory’. International Journal of virtual communities and social networking (IJVCSN), 3(2), 1-16.
28
Ifinedo, P. (2016). ‘Applying uses and gratifications theory and social influence processes to understand students' pervasive adoption of social networking sites: Perspectives from the Americas’. International Journal of Information Management, 36(2), 192-206.
29
Joinson, A. N. (2008). ‘Looking at, looking up or keeping up with people?: motives and use of facebook’. In Proceedings of the SIGCHI conference on Human Factors in Computing Systems (pp. 1027-1036). ACM.
30
Kim, K. H., & Yun, H. (2007). ‘Cying for me, Cying for us: Relational dialectics in a Korean social network site’. Journal of Computer‐Mediated Communication, 13(1), 298-318.
31
Ku, Y. C., Chu, T. H., & Tseng, C. H. (2013). ‘Gratifications for using CMCtechnologies: a comparison among SNS, IM, and e-mail’. Computers in HumanBehavior, 29(1), 226–234.
32
Ku, Y.-C., Chen, R., & Zhang, H. (2013). ‘Why do users continue using socialnetworking sites? An exploratory study of members in the United States andTaiwan’. Information and Management, 50(7), 571–581.
33
Obionu, C. N. (1998). ‘Family planning knowledge, attitude and practice amongst males in a Nigerian urban population’. East African medical journal, 75(3), 131-134.
34
Park, N., Kee, K. F., & Valenzuela, S. (2009). ‘Being immersed in social networking environment: Facebook groups, uses and gratifications, and social outcomes’. CyberPsychology & Behavior, 12(6), 729-733.
35
Pempek, T. A., Yermolayeva, Y. A., & Calvert, S. L. (2009). ‘College students' social networking experiences on Facebook’. Journal of applied developmental psychology, 30(3), 227-238.
36
Teclehaimanot, B., & Hickman, T. (2011). ‘Student-teacher interaction on Facebook: What students find appropriate’. TechTrends, 55(3), 19-30.
37
Terry, D., Gallois, C., & McCamish, M. (1993). ‘The theory of reasoned action and health care behaviour’. The Theory of Reasoned Action: Its Application to AIDS-preventive Behaviour. Oxford: Pergamon, 1-27.
38
Yedidia, M. J., Gillespie, C. C., Kachur, E., Schwartz, M. D., Ockene, J., Chepaitis, A. E., ... & Lipkin Jr, M. (2003). ‘Effect of communications training on medical student performance’. Jama, 290(9), 1157-1165.
39
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیلی تاریخی بر نقش فرهنگ وقف و کارکرد آن در ساختیابی بازار شهر تبریز با تأکید بر آرای گیدنز
در میان نظریههای جامعهشناسی، نظریۀ ساختاربندی گیدنز از ظرفیت مناسبی برای تبیین پدیدههای اجتماعی برخوردار است. این رویکرد تلفیقی در جامعهشناسی شامل دو وجه عمدۀ «ساخت» و «عاملیت انسان» در تحقق پدیدههای اجتماعی است که گیدنز، با گذر از هریک از آنها، توأمان از الزامآور بودن ساختها و آزاد بودن کامل کنشهای انسانی صرفنظر کرده و بر بینابین بودن آنها تأکید میکند. بررسی بازار سنتی و اسلامی تبریز با دارا بودن سابقۀ تاریخی نشان میدهد که بیشتر فضاهای این بازار وقفی بوده و در طول تاریخ، علیرغم حفظ فضاها، همچنان کارکرد این فضاها نیز تداوم داشته است. در این راستا، پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که نقش فرهنگ وقف و کارکرد آن چه تأثیری در ساختیابی بازار تبریز داشته است. این مقاله به روش تفسیریـتاریخی انجام شده است. جمعآوری اطلاعات به شیوۀ کتابخانهای و میدانی بوده و محدودۀ موردمطالعه بازار سنتی شهر تبریز است. نتایج نشان میدهد ساختار (قواعد و منابع وقف) موجب ماندگاری این فضاها و تداوم عملکردشان شده است. طبق نظریۀ گیدنز، ما نهادها را میسازیم و آنها کنشهای ما را شکل میدهند. در این خصوص، کنشگران مسلمان با بهرهگیری از قواعد وقف، که برگرفته از ارزشهای والای اسلامی است، فضاهای بازار تبریز را شکل دادهاند و سپس همان فضاها کنشهای کنشگران (واقفان) را شکل داده است. بنابراین میتوان گفت بازار تبریز تجلی عینی ارزشها و هنجارهای اسلامی بوده و پدیدۀ وقف موجب شکلگیری فضاهای شهری اسلامی و تداوم عملکرد آنها در طول زمان و مکان میشود.
https://www.jccs.ir/article_114238_febea73dd643c2db6882d36b8a088da3.pdf
2021-10-23
223
248
10.22083/jccs.2020.219175.3009
وقف
بازار تبریز
گیدنز
عامل
ساختار
محمدتقی
پیربابایی
pirbabaei@tabriziau.ac.ir
1
استاد تمام دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
رحیم
ایرانشاهی
rhmiranshahi@gmail.com
2
دانشجوی دوره دکتری معماری و شهرسازی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
آجرلو، اسماعیل (1393). آشنایی با مفاهیم حقوقی، بررسی مفهوم وقف. تهران: پژوهشکده شورای نگهبان.
2
ابنبطوطه، محمد بن عبدالله (1376). سفرنامه ابنبطوطه. ترجمه محمدعلی موحد. تهران: نشر آگه.
3
ابیزاده، الناز (1397). بررسی عوامل مؤثر بر حس مکان بازار تاریخی تبریز در راستای حفاظت معنایی و ارزشی میراث معماری. رساله دکتری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز.
4
اسماعیلی سنگری، حسین و بهروز عمرانی (1387). تاریخ و معماری بازار تبریز. تهران: انتشارات ستوده.
5
اسماعیلی سنگری، حسین و بهروز عمرانی (1393). «پایگاه میراث جهانی مجموعه بازار تاریخی تبریز (اقدامات و چالشها)». نشریه دانش مرمت و میراث فرهنگی، شماره 4: 91ـ75.
6
اسماعیلی سنگری، حسین و وحید ایلائی (1393). «بازخوانی اسناد کتیبههای غیرمنقول در میراث جهانی مجموعه بازار تاریخی تبریز». فصلنامه پژوهشهای معماری اسلامی، شماره 5: 132ـ107.
7
اولیای چلبی، محمدظلی (1338). سیاحتنامه قسمت آذربایجان و تبریز. ترجمه حسین نخجوانی. تبریز: ناشر شفق.
8
اهلرز، اکارت (1373). شهر شرق اسلامی، مدل و واقعیت. ترجمه و تحریر محمدحسن ضیا توانا و مصطفی مؤمنی. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 2: 53ـ50.
9
بزرگی، مهدی (1379). «راههای ترویج فرهنگ وقف و ایجاد موقوفات جدید در جامعه». فصلنامه وقف میراث جاویدان، شماره 30: 117ـ106.
10
بمانیان، محمدرضا و پرهام بقایی و آرین امیرخانی (
11
بیکر، ترز. ال. (1386). نحوه انجام تحقیقات اجتماعی. ترجمه هوشنگ نائبی. تهران: نی.
12
پارکر، جان (1386). ساختیابی. ترجمه حسین قاضیان. تهران: نشر نی.
13
پاشایی کمالی، فرشته و بهروز عمرانی (1390). «روند ثبت جهانی مجموعه بازار تاریخی تبریز». فصلنامه علمی، فنی و هنری اثر، شماره 53: 66ـ56.
14
پاشایی کمالی، فرشته، عمرانی، بهروز، روند ثبت جهانی مجموعه بازار تاریخی تبریز، فصلنامه علمی، فنی و هنری اثر، شماره تاورنیه، جان (1336). سفرنامه تاورنیه. ترجمه ابوتراب نوری. تجدیدنظر کلی و تصحیح: حمید شیرازی. تهران: انتشارات کتابخانه سنایی.
15
ترابی طباطبایی، سید جمال (1357). «وقفنامه طالبیِ تبریز». یادنامه یغما، شماره 12: 414ـ406.
16
جعفرپور، ساناز (1396). «سازمان فضایی شهر تبریز در دوره ترکمانان و تأثیر آن بر نظام ارتباطی میان مرکز شهر قدیم با مرکز حکومتی جدید در پایتختهای صفویان». دو فصلنامه فیروزه اسلام. دانشگاه هنر اسلامی تبریز. شماره 4: 80ـ65.
17
جعفری لنگرودی، محمدجعفر (1377). ترمینولوژی حقوق. تهران: گنج دانش.
18
حاجی حیدری، حامد (1388). آنتونی گیدنز؛ مدرنیته، زمان، فضا. تهران: انتشارات اختران.
19
حاجی حیدری، حامد و علی متقیزاده (1391). «بازسازی الگوی بازاندیشی گیدنز بر مبنای مواضع اخیرتر او راجع به سنت». فصلنامه مطالعات و تحقیقات اجتماعی. شماره 3: 83-41.
20
حبیبی، سید محسن (1390). از شار تا شهر: تحلیلی تاریخی از مفهوم شهر و سیمای کالبدی آن: تفکر و تأثر. تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
21
حقپرست، فرزین و حسین اسمعیلی سنگری (1397). «مدیریت مجموعه میراث جهانی بازار تاریخی تبریز با تکیه بر مشارکت مردمی». نشریه مدیریت شهری، شماره 50: 162-145.
22
خاماچی، بهروز (1375). بازار تبریز در گذر زمان (بررسی اوضاع تاریخی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی بازار تبریز). تبریز: نشر آشنا.
23
خانمحمدی، اکبر (1386). «بازار در ادب فارسی». هفت شهر، شماره 20: 10ـ4.
24
ذوالفقارزاده، حسن و صنم جابری (1394). تحلیلی بر بازار تبریز. قزوین: انتشارات دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره).
25
راغب اصفهانى، حسین بن محمد (1374). مفردات الفاظ قرآن. تهران: نشر مرتضوی.
26
رجبی، آزیتا (1386). ریختشناسی بازار. تهران: نشر آگاه.
27
رضایی، مهدیه و سید محمد صدری و محمدرضا آقاجانی قناد (1392). «وقف پول». نشریه فقه و مبانی حقوق اسلامی، شماره 2: 277-261.
28
ریتزر، جرج (1383). مبانی نظریه جامعهشناسی معاصر و ریشههای کلاسیک آن. ترجمه شهناز مسمیپرست. تهران: ثالث.
29
تزر، جرج(سفرنامه فرد ریچادز،مترجم:صبا میهن دخت،انتشارات علمی و فرهنگی،تهراریمون، آندره (1370). شهرهای بزرگ عربی ـ اسلامی در قرنهای 10 تا 12 هجری. ترجمه حسین سلطانزاده. تهران: انتشارات مترجم.
30
سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی (1396). جامعهشناسی (1). تهران: دفتر تألیف کتابهای درسی عمومی و متوسطه نظری، پایه دهم دوره دوم متوسطه.
31
سلطانزاده، حسین (1376). تبریز، خشتی استوار در معماری ایران. تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
32
شاردن، ژان (1372). سفرنامه شاردن. ترجمه اقبال یغمایی. تهران: توس.
33
شاهحسینی، پروانه (1395). «تأثیرات متقابل مکانهای وقفی و توسعه شهر تهران در دوره قاجاریه». فصلنامه مطالعات شهر ایرانیـاسلامی، شماره 23: 84ـ75.
34
شفقی، سیروس (1378). «مقدمهای بر شناخت شهرهای اسلامی». مجله علوم انسانی دانشگاه سیستان و بلوچستان، شماره 9: 94ـ51.
35
شفقی، سیروس (1380). «تحلیل فضایی ـ کالبدی بازار اصفهان». فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 1: 50-22.
36
شکاری، روشنعلی و اسماعیل کریمیان (1389). «تحلیل فقهی-حقوقی بیع مال موقوفه». پژوهشنامه حقوق اسلامی، شماره 2: 89-120.
37
شمس، مجید و پریسا حجی ملایری (1389). «تأثیر جهانبینی دینی وقف بر شکلگیری و گسترش فیزیکی شهر (مورد مطالعه: شهر ملایر)». مجله جامعهشناسی معاصر، شماره 2: 205ـ191.
38
شهابی، سید محمدرضا (1383). «مبانی و چهارچوب نظری تأثیر وقف در شکلگیری فضاهای شهری». تحقیقات جغرافیایی، شماره 1: 150-135.
39
طباطبایی، محمدحسین (بیتا). تفسیرالمیزان. ج2 . قم: دفتر انتشارات اسلامی.
40
عبدالستار عثمان، محمد (1376). مدینه اسلامی. ترجمه علی چراغی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
41
عزیزخانی، احمد (1387). «مفهوم کنش و ساختار در نظریه ساختاری شدن (با تأکید بر تحولات ایالات متحده امریکا)». انسانپژوهی دینی، شماره 17: 213ـ195.
42
عونالهی، سید آقا (1387). تاریخ پانصدساله تبریز از آغاز دوره مغولان تا پایان دوره صفویان. تهران: امیرکبیر.
43
غفوریان، میترا (1394). «تأثیر هویتآفرین فرهنگ وقف بر میزان حس تعلق و تعاملات اجتماعی ساکنین محلههای شهری (نمونه موردی: محلات منطقه 12 تهران)»، در مجموعه مقالات اولین همایش معماری ایرانی اسلامی (سیمای دیروز-چشمانداز فردا (صص 944-932)، شیراز.
44
فاریابی، مرضیه و حسن هاشمی زرج آباد و مفید شاطری و علی زارعی (1395). «تبیین کارکردپذیری پیشالگوهای نخستین وقف در شهر کهن ایرانی». فصلنامه مطالعات شهر ایرانیـاسلامی، شماره 26: 20ـ5.
45
فضلالله همدانی، رشیدالدین (1394). جامع التواریخ (تاریخ مبارک غازانی). تصحیح و تحشیۀ محمد روشن و مصطفی موسوی. تهران: نشر مرکز پژوهش میراث مکتوب.
46
فلاندن، اوژن (1356). سفرنامه فلاندن. ترجمه حسین نور صادقی. تهران: اشرافی.
47
کارری، جووانی فرانچسکو جملهی (1348). سفرنامه کارری. ترجمه عباس نخجوانی و عبدالعلی کارنگ. تبریز: انتشارات اداره کل فرهنگ و هنر آذربایجان شرقی.
48
کربلائی تبریزی،حافظ حسین(ق). روضات الجنان و جنات الجنان.تصحیح جعفر سلطان القرائی. یز: نشر ستوده.کریمیان، حسن و علیرضا بهمنی و سید محمدرضا شهابی (1395). «تأثیر وقف بر شکلیابی فضاهای شهری زمان قاجار در شهر ری». فصلنامه باغ نظر، شماره 44: 98-89.
49
کلانتری خلیلآباد، حسین و سید احمد صالحی و قهرمان رستمی (1389). «نقش تاریخی وقف در شکلگیری شهر اسلامی (مطالعه موردی شهر اصفهان)». فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، شماره 2: 43ـ33.
50
کلاویخو، روی گونزالز (1366). سفرنامه کلاویخو. ترجمه مسعود رجبنیا. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
51
گیدنز، آنتونی (1389). جامعهشناسی. ترجمه حسن چاوشیان. تهران: نشر نی.
52
لازارسفلد، پل (1376). بینشها و گرایشهای عمده در جامعهشناسی معاصر. ترجمه غلامعباس توسلی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
53
لکزایی، شریف (1389). «مبانی اندیشه آنتونی گیدنز: نظریهپرداز ساختیابی». فصلنامه رهیافتهای سیاسی و بینالمللی، شماره 24: 94ـ75.
54
مارکوپولو (1350). سفرنامه مارکوپولو. ترجمه حبیبالله صحیحی. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
55
محمدزاده، شبنم و سید امیر منصوری (1397). «ارتباط مجموعه مظفریه با سازمان فضایی شهر تبریز از دوره قراقویونلوها تا دوره قاجار». مجله باغ نظر، شماره 68: 24ـ15.
56
مستوفی، حمدالله (1336). نزهةالقلوب. به کوشش محمد دبیرسیاقی. تهران: طهوری.
57
مشکور، محمدجواد (1352). تاریخ تبریز تا پایان قرن نهم هجری. تهران: انجمن آثار ملی.
58
مغنیه، محمدجواد (1404). الفقه علی المذاهب الخمسه. قم: نشر مؤسسه دارالکتب الاسلامی.
59
ملکوتیفر، ولیالله (1380). «بررسی تطبیقی تعریف وقف، وقف نقود و شرایط موقوفه». مجله وقف میراث جاویدان، شماره 33 و 34: 148ـ139.
60
منافی شرفآباد، کاظم و الهام زمانی و عباس پورسلیم (1393). «جایگاه سنت حسنه وقف در فرهنگ اسلامی؛ با تأمل بر قرآن و سیره معصومان (ع)». نشریه مهندسی فرهنگی، شماره 81: 78-60.
61
موسوی بجنوردی، سید محمد و ابوالفضل قهاری (1395). «جایگاه وقف در اموال اشخاص حقوقی با تأکید بر آرای امام خمینی (ره)». پژوهشنامه متین، شماره 77: 20-1.
62
میلز، سی. رایت (1360). بینش جامعهشناختی. ترجمه عبدالمعبود انصاری. تهران: شرکت سهامی انتشار.
63
مینورسکی، ولادیمیر (1337). تاریخ تبریز. ترجمه عبدالعلی کارنگ. تهران: انتشارات کتابفروشی تهران.
64
نادرمیرزا، بدیعالزمان (1393). تاریخ و جغرافی دارالسلطنه تبریز. به کوشش غلامرضا طباطبایی مجد. تبریز: انتشارات آیدین.
65
ناصرخسرو (1354). سفرنامه خسرو. تهران: حبیبی.
66
نژادابراهیمی، احد (1393). «روند شکلگیری و توسعه شهر تبریز از صدر اسلام تا ظهور قاجار». فصلنامه پژوهش هنر، شماره 7: 46-41.
67
وچاتلما، پدر (1368). «معماری بازار». ترجمه ناصر براتی و حمیده امکچی. نشریه هنرهای زیبا، شماره 2 و 3: 37ـ25.
68
هاشمیان، هادی (1392). امامزاده سید حمزه تبریز و موقوفات ظهیریه. تبریز: اداره کل اوقاف و امور خیریه استان آذربایجان شرقی.
69
هاشمی شاهرودی، محمود (1382). فرهنگ فقه مطابق مذهب اهلبیت علیهمالسلام. قم: دائرةالمعارف فقه اسلامی بر مذهب اهلبیت علیهمالسلام.
70
Bonine, M. E. (1987). Islam and Commerce:Waqf and the Bazaar of Yazd. Iran: Erdkunde.
71
Çöteli, M. G. (2016). ‘The Impact of Waqfs on the Formation of Historical Commercial Zone: The Cyclical Nature of the Property and Charity Relation/İslam Kentinde Vakıfların Ticaret Bölgesinin Oluşumu Üzerine Etkisi: Hayrat-Akar İlişkisinin Döngüsel Doğası’. Vakıflar Dergisi, (45).
72
Deguilhem, R. (2008). ‘The Waqf in the city’. In The City in the Islamic World (2 vols.) (pp. 929-956). Brill.
73
Giddens, A. (1984). The Constitution of Society. Berkeley: University of
74
California Press.
75
Hamouche, M. B. (2007). ‘Sustainability & urban management in old Muslim cities: the role of pious foundations’. Journal of King Saud University, 19(2), 27-48.
76
Herdeg, K. (1990). Formal structure in Islamic architecture of Iran and Turkistan. Rizzoli.
77
Leskiewicz, M. (2004). ‘Towards an Ontological Revival of Legal Theory, part II: Methldological Ethics, Bourdieu, Giddens and De Certeau’. Retrieved from: http://www. alpsa.net/ documents/ Leskiewics Ontology II-000.pdf
78
Steven, R. (1962). The land of the great Sophy published by Methuen. London: Engelan.
79
ORIGINAL_ARTICLE
جستاری بر طرح مسئلۀ پایداری نظریههای نقادی معاصر (فرمالیسم، ساختارگرایی، پساساختارگرایی)
در قرن بیستم، علاوه بر پیشرفت چشمگیر فنّاوری و تعدد اختراعات و اکتشافات در حوزههای علمی، دگرگونی عظیمی نیز در زمینۀ ادبیات و نقادی صورت گرفته است. نظریههای ادبی پس از قرن بیستم مدام دچار تغییر و تحول شده و هر بار معیارهای تازهتری مطرح میشوند. معیار و شاخصهایی که به وجود میآیند مسیرهای تازهای را پیش روی اهالی ادبیات و نظریهپردازان فرهنگی و هنری میگشایند. در هر دورهای برای هنر و نظریههای ادبی و نقادی، تعریفها و نظریهها و چارچوبهایی مطرح و پذیرفته بوده است. اما آنچه امروز بهعنوان یک نکتة مهم به پذیرش عام رسیده آن است که تعدادی از نظریهها موقتی هستند و دیر یا زود دیگرگون خواهند شد. این معیارها مدام در حال تغییرند و این تغییرات بهسرعت پیش میرود. پژوهش حاضر تلاش دارد که به موضوع موقتی یا پایدار بودن نظریههای نقادی بپردازد. این مسئله همواره بهصورت پرسشی اساسی مطرح بوده است که آیا روشهای نقادی به منشی علمی و قانونمند تبدیل شدهاند و توانستهاند به معیارهای خود نظم ببخشند. آنچه تحت عنوان کلی نقد مدرن در اوایل قرن بیستم آغاز میشود، بر مبنای منطق استدلال علمی و همسو با جنبش زبانشناسی، تلاشی است برای یافتن دیپلماسی و مبانی علمی نقد ادبیات و هنر که با نظریة فرمالیسم آغاز شد و نظریههای پس از آن ادامه یافت. برای تحلیل این مسئله، سه نظریۀ ادبیِ فرمالیسم، ساختارگرایی و پساساختارگرایی در این تحقیق به روش تحلیلی مورد بررسی قرار گرفتهاند.
https://www.jccs.ir/article_111039_a5da2aa0fd5c4c389bb0314967a26842.pdf
2021-10-23
279
292
10.22083/jccs.2020.203237.2916
نظریههای نقادی
فرمالیسم
ساختارگرایی
پساساختارگرایی
علی
رجب زاده طهماسبی
ali_tahmasebi@hotmail.com
1
دانشیار دانشکده تولید رادیو و تلویزیون دانشگاه صداوسیما (نویسندۀ مسئول)
LEAD_AUTHOR
محمدصادق
مرکبی
morakabi@iribu.ac.ir
2
استادیار دانشکده تولید رادیو و تلویزیون دانشگاه صداوسیما
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
احمدی، بابک (1391 الف). آفرینش و آزادی؛ جستارهای هرمنوتیک و زیباشناسی. تهران: نشر مرکز.
2
احمدی، بابک (1391 ب). حقیقت و زیبایی. تهران: نشر مرکز.
3
ایگلتون، تری (1390). پیشدرآمدی بر نظریه ادبی. ترجمة فرزانه طاهری. تهران: نشر مرکز.
4
سلدن، رامان (1378). راهنمای نظریه ادبی معاصر. ترجمة عباس مخبر. تهران: نشر طرح نو.
5
شمیسا، سیروس (1391). نقد ادبی. تهران: نشر میترا.
6
کالر، جاناتان (1389). نظریه ادبی. ترجمة فرزانه طاهری. تهران: نشر مرکز.
7
نیوتن، اریک (1380). معنی زیبایی. ترجمة پرویز مرزبان. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
8
ORIGINAL_ARTICLE
پیشبینی فروش فیلم در گیشۀ سینمای ایران با رویکرد پویایی سیستم
ریسک سرمایهگذاری بهمنظور کسب موفقیت مالی در محصولاتی همچون فیلمهای سینمایی که عمر کوتاهی دارند بسیار بالاست. در مطالعات گذشته برای تحلیل پویاییهای این صنعت از مدلهای خطی و ایستایی استفاده شده است که بهخاطر خطیبودنشان، قادر به تحلیل واقعنگر پیچیدگیها و پویاییهای حاکم بر صنعت سینما نیستند. با توجه به اهمیت بسیار زیاد فروش فیلمهای سینمایی برای سرمایهگذاران آنها، این پژوهش با ارائۀ مدلی پویا مبتنی بر رویکرد پویایی سیستم به پیشبینی فروش و ارزیابی موفقیت مالی فیلمها پرداخته است. مطالعۀ حاضر، با بررسی دقیق پژوهشهای پیشین و همچنین از طریق مصاحبۀ عمیق با شش تن از خبرگان سینمایی، تمام عواملی را که ممکن است در فروش فیلمهای سینمایی تأثیرگذار باشند استخراج کرده و روابط بین آنها را مورد ارزیابی قرار داده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که مهمترین عامل مؤثر بر فروش یک فیلم شناخت مخاطب هدف آن است. از سویی دیگر، نتایج حاکی از آن است که برای افزایش موفقیت یک فیلم در گیشه، الزامی به صرف هزینههای سنگین بهمنظور حضور بازیگران ستارۀ گرانقیمت در آن نیست. همچنین عواملی دیگر مانند بازاریابی فیلم، تعداد روزهای تعطیل، نظر منتقدان و کاربران، و در نهایت ژانر فیلم تأثیر بسزایی در موفقیت فروش این محصولات رسانهای در گیشههای سینما دارند. در نهایت، پیامدهای نظری و عملی این پژوهش در عرصۀ صنعت سینما مورد بحث قرار گرفته است.
https://www.jccs.ir/article_104966_a7fe13247b654999f7500565fb67dbec.pdf
2021-10-23
293
316
10.22083/jccs.2020.191668.2845
پیشبینی فروش
سناریوسازی
صنعت سینما
فیلم
نگرش سیستمی
مهیار
کمالی سراجی
m.kamali@stu.yazd.ac.ir
1
مدیریت صنعتی؛ اقتصاد، مدیریت، حسابداری؛ دانشگاه یزد؛ ایران
AUTHOR
سیدحیدر
میرفخرالدینی
mirfakhr@yazd.ac.ir
2
دانشیار گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه یزد (نویسندۀ مسئول)
LEAD_AUTHOR
سید مهدی
شریفی
sharifee@ut.ac.ir
3
استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران
AUTHOR
افشین
امیدی
afshin.omidi@unine.ch
4
کاندیدای دکتری مدیریت، دانشکده اقتصاد و کسب و کار، دانشگاه نوشاتل، نوشاتل، سوئیس
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
پارسینه (1395). شکست کامل حاتمیکیا در اکران/ بادیگارد هزینه تبلیغاتش را هم درنیاورد. بازیابی از پایگاه خبری تحلیلی پارسینه. https://www.parsine.com/fa/news/280963
2
تابناک (1397). ساخت یک فیلم سینمایی چقدر تمام میشود؟ بازیابی از پایگاه اطلاعرسانی تابناک. http://www.tabnak.ir/fa/news/797140
3
رحیمی، عبدالرحیم و میثم موسایی و کامبیز پیکارجو و ناصر آزاد و سید محسن سید علیاکبر (1391). «برآورد تابع تقاضای سینما و تحلیل عوامل مؤثر بر آن؛ مطالعۀ موردی: شهر تهران». فصلنامه علمی «مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات»، شماره 16: 235-263.
4
سمیعزاده، رضا و الناز محمودی سعیدآباد (1397). «کاربرد الگوریتمهای یادگیری ماشین در متنکاوی با رویکرد آنالیز احساس». مدیریت فناوری اطلاعات، شماره 35: 330-309.
5
صلواتیان، سیاوش و مهناز روحبخش و احمدرضا درفشی (1397). «عوامل مؤثر بر بازاریابی فیلمهای سینمایی ایرانی از طریق رسانههای اجتماعی». فصلنامه علمی «مطالعات فرهنگ-ارتباطات»، شماره 41: 175-151.
6
ضامنی، داود و رضا ابراهیمزاده دستجردی (1394). «شناسایی مؤلفههای ترغیبکننده مخاطب برای رفتن به سینما در تهران و ارائه مدل بر اساس روش آمیخته». فصلنامه علمی «مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات»، شماره 30: 132ـ109.
7
کیا، احمد (1396). دانشنامه تهیه و تولید فیلم (با تکیه بر الزامات و شرایط تولید در ایران). تهران: تریتا.
8
گرایینژاد، غلامرضا و منیژه هادینژاد و آرزو بختیاری (1389). «بررسی و تحلیل عوامل مؤثر بر تقاضای سینمای ایران». فصلنامه علمی «مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات»، شماره 9: 179-147.
9
موسایی، میثم و عبدالرحیم رحیمی (1389). «برآورد تابع تقاضای سینما در ایران». مدیریت فرهنگی، شماره 4: 98-82.
10
ناول اسمیت، جفری و احمد پایداری و مازیار اسلامی (1377). تاریخ تحلیلی سینمای جهان 1955 ـ 1895. تهران: بنیاد سینمایی فارابی.
11
Antipov, E. A., & Pokryshevskaya, E. B. (2016). How to Measure the Power of Actors and Film Directors?. Empirical Studies of the Arts, 34(2), 147-159.
12
Arbatani, T. R., Asadi, H., & Omidi, A. (2018). Media innovations in digital music distribution: the case of Beeptunes. com. In Competitiveness in emerging markets (pp. 93-108). Springer, Cham.
13
Barranco, R. E., Rader, N. E., & Smith, A. (2017). Violence at the box office: Considering ratings, ticket sales, and content of movies. Communication Research, 44(1), 77-95.
14
Basuroy, S., Desai, K. K., & Talukdar, D. (2006). An empirical investigation of signaling in the motion picture industry. Journal of marketing research, 43(2), 287-295.
15
Bharadwaj, N., Noble, C. H., Tower, A., Smith, L. M., & Dong, Y. (2017). Predicting innovation success in the motion picture industry: The influence of multiple quality signals. Journal of Product Innovation Management, 34(5), 659-680.
16
Cabral, L., & Natividad, G. (2016). Box‐office demand: The importance of being# 1. The Journal of Industrial Economics, 64(2), 277-294.
17
Chapman, S. N. (2006). The fundamentals of production planning and control. Upper Saddle River, NJ: Pearson/Prentice Hall.
18
De Vinck, S., & Lindmark, S. (2014). Innovation in the film sector: What lessons from the past tell us about Hollywood’s digital future–and what that means for Europe. In International Perspectives on Business Innovation and Disruption in the Creative Industries. Edward Elgar Publishing.
19
Duan, J., Ding, X., & Liu, T. (2017). A Gaussian copula regression model for movie box-office revenues prediction. Science China Information Sciences, 60(9), 092103.
20
Elberse, A. (2007). The power of stars: Do star actors drive the success of movies?. Journal of marketing, 71(4), 102-120.
21
Finney, A. (2014). Value chain restructuring in the film industry: the case of the independent feature film sector. In International Perspectives on Business Innovation and Disruption in the Creative Industries. Edward Elgar Publishing.
22
Goff, B., Wilson, D., & Zimmer, D. (2017). Movies, Mass Consumers, and Critics: Economics and Politics of a Two‐Sided Market. Contemporary Economic Policy, 35(2), 269-277.
23
Gong, J. J., Young, S. M., & Van der Stede, W. A. (2011). Real options in the motion picture industry: Evidence from film marketing and sequels. Contemporary accounting research, 28(5), 1438-1466.
24
Hofmann, J., Clement, M., Völckner, F., & Hennig-Thurau, T. (2017). Empirical generalizations on the impact of stars on the economic success of movies. International Journal of Research in Marketing, 34(2), 442-461.
25
Kerrigan, F. (2017). Film Marketing. Routledge.
26
Kim, T., Hong, J., & Kang, P. (2015). Box office forecasting using machine learning algorithms based on SNS data. International Journal of Forecasting, 31(2), 364-390.
27
Lee, K. J., & Chang, W. (2009). Bayesian belief network for box-office performance: A case study on Korean movies. Expert Systems with Applications, 36(1), 280-291.
28
Lee, K., Park, J., Kim, I., & Choi, Y. (2018). Predicting movie success with machine learning techniques: ways to improve accuracy. Information Systems Frontiers, 20(3), 577-588.
29
Liu, Y. (2006). Word of mouth for movies: Its dynamics and impact on box office revenue. Journal of marketing, 70(3), 74-89.
30
Liu, Y., Yu, X., An, A., & Huang, X. (2013). Riding the tide of sentiment change: sentiment analysis with evolving online reviews. World Wide Web, 16(4), 477-496.
31
Oh, S., Baek, H., & Ahn, J. (2017). Predictive value of video-sharing behavior: sharing of movie trailers and box-office revenue. Internet Research, 27, 691-708.
32
Packard, G., Aribarg, A., Eliashberg, J., & Foutz, N. Z. (2016). The role of network embeddedness in film success. International Journal of Research in Marketing, 33(2), 328-342.
33
Sadrabadi, A. N., Saraji, M. K., & Monshizadeh, M. (2018). Evaluating the role of brand ambassadors in social media. Journal of Marketing Management and Consumer Behavior, 2(3).
34
Saraji, M. K., & Sharifabadi, A. M. (2017). Application of system dynamics in forecasting: a systematic review. International Journal of Management, Accounting and Economics, 4(12), 1192-1205.
35
Sterman, J. (2000). Business dynamics. McGraw-Hill, Inc..
36
Tian, C. H., Wang, Y., Mo, W. T., Huang, F. C., Dong, W. S., & Huang, J. (2014). Pre-release sales forecasting: a model-driven context feature extraction approach. IBM Journal of Research and Development, 58(5/6), 8-1.
37
Webster, G. B., & Hume, M. (2018). Analysing the role of social media in dialogue marketing and management as a contemporary franchising local area marketing technique. In Social Media Marketing: Breakthroughs in Research and Practice (pp. 176-205). IGI Global.
38
Xiao, J., Li, X., Chen, S., Zhao, X., & Xu, M. (2017). An inside look into the complexity of box-office revenue prediction in China. International Journal of Distributed Sensor Networks, 13(1), 1550147716684842.
39