ORIGINAL_ARTICLE
رابطه سواد رسانهای دیجیتال و رضایتمندی سیاسی شهروندان تهرانی
بهرهگیری صحیح و مناسب از فناوریهای نوین اطلاعرسانی، سطح آگاهی افراد را افزایش داده و باعث تغییر در توقعات آنان از زندگی و در نتیجه عملکرد دولت میشود. بنابراین سطح رضایتمندی شهروندان از زندگی تغییر میکند و میتواند زمینههای تغییر در عملکردها و شیوههای اجرایی نظام سیاسی را بهوجود آورد. هدف این پژوهش، مطالعه ارتباط میان سواد رسانهای دیجیتال و رضایتمندی سیاسی شهروندان تهرانی است. بنابراین تأثیر سواد رسانهای دیجتال بر مؤلفههای رضایتمندی شهروندان از نظام سیاسی شامل وضعیت موجود، کارگزاران و ساختارهای نظام سیاسی با استفاده از روشهای دلفی، اسنادی و پیمایشی مطالعه شده است. جامعه آماری را شهروندان ایرانی بالای 18 سال ساکن شهر تهران تشکیل میدهند که تعداد آنها 6559171 نفر است. حجم نمونه به روش کوکران 385 نفر تعیین و پرسشنامهها با استفاده از روش نمونهگیری خوشهی تصادفی توزیع و دادههای لازم جمعآوری شدند معناداری بین سواد رسانهای و رضایتمندی سیاسی شهروندان تهرانی، وجود نداشته و بهرغم سطح متوسط سواد رسانهای دیجیتال، رضایتمندی سیاسی شهروندان تهرانی بسیار اندک است. به همین دلیل و به منظور بهرهمندی مناسب از رسانههای دیجیتال در سیاستگذاریهای نظام سیاسی، پیشنهادهابی برای سیاستگذاران و مدیران حوزههای رسانهای ارائه شده است.
https://www.jccs.ir/article_130740_b97a7fadcc1f2131c7bacf07676f0497.pdf
2021-04-21
7
30
10.22083/jccs.2019.197663.2892
رسانههای جمعی
سواد رسانهای
دیجیتال
رضایتمندی سیاسی
شهروندان تهرانی
زهرا
زمانی
areo.zamani@gmail.com
1
دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا
AUTHOR
حسن
ملائکه
hmalaekeh98@gmail.com
2
استادیار علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
منصور
حقیقتیان
mansour_haghighatian@yahoo.com
3
دانشیار جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان
AUTHOR
منابعو مآخذ
1
ابراهیم طاری، نازگل (1396). عضویت در شبکههای اجتماعی مجازی و فعالیت در عرصه عمومی غیرمجازی (با تأکید بر دانشجویان دانشگاههای دولتی در تهران)،پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبائی.
2
باکینگهام، دیوید(1389). آموزش رسانهای، یادگیری، سواد رسانهای و فرهنگ معاصر، ترجمۀ حسین سرافراز، تهران: ناشر دانشگاه امام صادق (ع).
3
بصیریان جهرمی، حسین؛ احسن حقگویی و محمدرشید صوفی (1389). «در آمدی به سواد رسانهای و تفکرانتقادی»، فصلنامه رسانه، شماره 4: 50-33.
4
پاتر، جیمز دبلیو (1392). نظریه سواد رسانهای رهیافتی شناختی، ترجمه ناصر اسدی، محمد سلطانیفر و شهناز هاشمی، تهران: نشر سیمای شرق.
5
خانباشی، محمد (1390). الگویی برای سنجش عوامل راهبردی محیطی تأثیرگذار بر اعتماد عمومی (چارچوبی نظاممند برای تحلیل عوامل تأثیرگذار بر اعتماد سیاسی). رساله دکتری دانشگاه علامه طباطبایی.
6
خانیکی، هادی و محمود بابایی (1395). «تأثیرسازوکارهای ارتباطی اینترنت بر الگوهای تعاملی کنشگران فضای سایبر ایران»، فصلنامه علوم اجتماعی، شماره 56 : 116-73.
7
رهبرقاضی، محمودرضا و مرضیه فدایی دهچشمه (1396). «انتخابات مجلس شورای اسلامی سال 94: نقش رسانهها در رفتار انتخاباتی (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه اصفهان)»، مجله پژوهشهای ارتباطی، شماره 91:89-65.
8
رفیعی بهابادی، مهدی و مهدی حاجیانی (1392). «بررسی رضایت از زندگی و عوامل مؤثر بر آن»، مجله جامعهشناسی مسائل اجتماعی ایران، شماره 3: 78-53.
9
سبکتگین ریزی، قربانعلی؛ مجید روهنده، سیدمحمد بساطیان و احمد جعفری (1395). «رضایتمندی ومشارکت سیاسی ـ اجتماعی، مطالعه موردی: شهروندان شهر کرج». مجله جامعهشناسی کاربردی، شماره 63: 116-97.
10
سیفی، سمیرا (1389). «از رسانه غرب تا رسانه ما»، مجله فرهنگ پویا، شماره 9-8.
11
صفدری، سلمان (1374). رضایت اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن. پایاننامه کارشناسیارشد دانشگاه شهید بهشتی.
12
قبادی، مجید و احمد جعفری (1393). «رضایتمندی سیاسی ـ ملی در پهنه جهانی ـ بازکاوری تأثیر رسانههای فرامرزی و درونمرزی بر رضایتمندی سیاسی ـ ملی در عصر جهانیشدن». فصلنامه مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، شماره 14: 174-143.
13
کاستلز، امانوئل (1385). «ارتباطات در رسانهها: انقلاب رسانههای نوین»، مجله سیاحت غرب، شماره 43.
14
مک کوایل، دنیس (1383). مخاطب شناسی، ترجمۀ مهدی منتظر قائم، تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانهها.
15
نصیری، بهاره؛ بهاره بخشی و سید محمود هاشمی (1391). «اهمیت آموزش سواد رسانهای در قرن بیسـت ویکـم»، فصلنامه مطالعات رسانهای، شماره 18: 158-149.
16
سایت مرکز فناوری اطلاعات و رسانههای دیجیتال (1396) به نشانی https://www.saramad.ir/fa/intro/information
17
Aarts, Kees & Thomassen, Jacques (2008). “Satisfaction with democracy: Do institutions matter?”, www.elsevier.com/locate/electstud, Electoral Studies 27 5e18.
18
Baldersheim, Harald, Per Arnt Pettersen, Lawrence E. Rose & Morten Gard. (2003). Er smått så godt? Er stort så flott? Analyser av kommunestrukturens betydning. Department of Political Science. Oslo: University of Oslo.
19
Benton, J. Edwin & John L. Daly. (1992). “The Paradox of Citizen Service Evaluations and Tax/Fee Preferences: The Case of Two Small Cities,” American Review of Public Administration, 22 (4), 271-287.
20
Bernauer, J., & Vatter, A. (2012). Can't get no satisfaction with the Westminster model? winners, loser and the effect of consensual and direct democratic institutions on satisfaction with democracy. European Journal of Political Research,51(4), 435-461.
21
Blais, A., & Gelineau, F. (2007). Winning, losing and satisfaction with democracy. Political Studies, 55, 425‐441.
22
Bouckaert, Geert & Steven Van de Walle. (2003). “Comparing measures of citizen trust and user satisfaction as indicators of good governance”: difficulties in linking trust and satisfaction indicators,” International Review of Administrative Sciences, 69, 329-343.
23
Boyne, G.A., James, O., John, P., Petrovsky, N. (2009). “Democracy and Government Performance: Holding Incumbents Accountable in English Local Governments”, The Journal of Politics, 71(04), 1273–1284.
24
Brown, K., Coulter, P.B. (1983) ‘Subjective and objective measures of police service delivery’, Public Administration Review, 43(1), 50–58.
25
Clark, A.E. and A.J. Oswald (1996). “Satisfaction and Comparison Income”, Journal of Public Economics, 61, 359-381.
26
Curini, L., Jou, W., & Memoli, V. (2012). Satisfaction with democracy and the Winner/Loser debate: The role of policy preferences and past experience. British Journal of Political Science, 42(2), 241‐261.
27
Cusack, Thomas R. (1999). “Social capital, institutional structures, and democratic performance: A comparative study of German local governments,” European Journal of Political Research, 35, 1-34.
28
Dehoog, Ruth Hoogland, David Lowery & William E. Lyons. (1990). “Citizen Satisfaction with Local Governance: A Test of Individual, Jurisdictional, and City-Specific Explanations,” Journal of Politics, 52 (3), 807-837.
29
Demakakos, panayotes & nunn, susan (2006). Lonelines, Relative deprivation and life satisfaction, university: college London.
30
Diener, E. and R. Lucas (1999). Personality and Subjective Well-Being”, in Well-Being: The Foundations of Hedonic Psychology, D. Kahneman, E. Diener, and N. Schwartz (eds.), New York: Russell Sage, 213-229.
31
Duffy, B. (Ipsos), (2010). One word many place, citizen’s views of municipal government and local areas across the world.
32
Easterlin, R.A. (1995). “Will Raising the Incomes of All Increase the Happiness of All?”, Journal of Economic Behavior and Organization, 27, 35-47.
33
Favero, N., Meier, K.J. (2013). “Evaluating Urban Public Schools: Parents, Teachers, and State Assessments”, Public Administration Review, 73(3), 401–412.
34
Fiske, J. (1990). Introduction to communication studies (2nd ed.). London: Routledge.
35
Gerlach, K. and G. Stephan (1996). “A Paper on Unhappiness and Unemployment in Germany”, Economics Letters, 52, 325-330.
36
Hatry, H.P., Blair, L.H. (1976). “Citizen Surveys for Local Governments: A Copout, Manipulative Tool or a Policy Guidance and Analysis Aid?”, Citizen Preferences & Urban Public Policy, SAGE Publications, Inc.: Beverly Hills, CA.
37
Herman, B. (2007). Moral Literacy. London: Harvard University Press.
38
Hjortskov, M. (2016). “The Expectation-Disconfirmation Model of Citizen Satisfaction – A Review”, Working Paper.
39
Holmberg, Søren (1999). "Down and Down We Go: Political Trust in Sweden". In Critical Citizens: Global Support for Democratic Governance, edited by P. Norris, 103-22: Oxford University Press.
40
James, O. (2009). “Evaluating the Expectations Disconfirmation and Expectations Anchoring Approaches to Citizen Satisfaction with Local Public Services”, Journal of Public Administration Research and Theory, 19(1), 107.
41
Kelly, J.M., Swindell, D. (2002). “A Multiple–Indicator Approach to Municipal Service Evaluation: Correlating Performance Measurement and Citizen Satisfaction across Jurisdictions”, Public Administration Review, 62(5), 610–621.
42
Lolle, Henrik. (2000). Kommunestørrelse og tilfredshed med offentlig, kommunal service. AKF Forlaget.
43
Lyons, W.E., Lowery, D., DeHoog, R.H. (1992). The Politics of Dissatisfaction: Citizens, Services and Urban Institutions. Armonk, NY: ME Sharpe: Armonk, New York.
44
Moeller, S., Joseph, A.; Lau, J.; & Carbo, T. (2011). Towards media and information literacy indicators. Paris: UNESCO.
45
Morgeson, F. (2014). Citizen Satisfaction. Improving Government Performance, Efficiency, Citizen Trust. Palgrave Macmillan: New York, NY, available: http://www.palgraveconnect.com/doifinder/10.1057/9781137047137.
46
Oliver, R.L. (1980a). “A cognitive model of the antecedents and consequences of satisfaction decisions”, Journal of marketing research, 17(4), 460–469.
47
O’Toole, L.J., Meier, K.J. (2015). “Public Management, Context, and Performance: In Quest of a More General Theory”, Journal of Public Administration Re-search and Theory, 25(1), 237–256.
48
Poister, T.H., Thomas, J.C. (2011). “The Effect of Expectations and Expectancy Con-firmation/Disconfirmation on Motorists’ Satisfaction with State Highways”, Journal of Public Administration Research and Theory, 21(4), 601–617.
49
Potter, W. James, (2008). Media Literacy. 4TH ed. sage publications.
50
Rainey, H.G. (2014). Understanding and Managing Public Organizations. (17Th) Jossey Bass.
51
Roch, Christine H. & Theodore H. Poister. (2006). “Citizens, Accountability, and Service Satisfaction. The Influence of Expectations”, Urban Affairs Review, 41 (3), 292-308.
52
Roch, C.H., Poister, T.H. (2006). “Citizens, accountability, and service satisfaction: The influence of expectations”, Urban Affairs Review, 41(3), 292–308.
53
Sen, A. (1999). Development as Freedom, New York: Anchor Books, Random House.
54
Stagner, R. (1970). “Perceptions, Aspirations, Frustrations, and Satisfactions: An Approach to Urban Indicators”, The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 388(1), 59–68.
55
Stipak, B. (1979b). “Are there sensible ways to analyze and use subjective indicators of urban service quality?”, Social Indicators Research, 6(4), 421–438.
56
Thoman, Elizabeth & Wright, Matthew (1995). Beyond Blam: Challenging Violence in The Media: A Media Literacy Program for Community Education. The Center of Media Literacy.
57
Urban, Brian R. (1999). Kommunestørrelse og demokrati – en undersøgelse af den politiske mistillids omfang, årsager og konsekvenser for en fremtidig kommunalreform. Speciale. Institut for Statskundskab, Odense Universitet.
58
Van Ryzin, G.G. (2004). “Expectations, performance, and citizen satisfaction with urban services”, Journal of Policy Analysis and Management, 23(3), 433–448.
59
Van Ryzin, Gregg G., Douglas Muzzio & Stephen Immerwahr. (2004). “Explaining the race gap in satisfaction with urban services”, Urban Affairs Review, 39 (5), 613-632.
60
Van Ryzin, Gregg G. (2006). “Testing the Expentancy Disconfirmation Model of Citizen Satisfaction with Local Government”, Journal of public administration, 16, 599-612.
61
Veenhoven, R. (1996), “Developments in Satisfaction-Research”, Social Indicators Research, 37, 1-46.
62
Wagner, Alexander F.; Dufour, Mathias; Schneider, Friedrich (2003). CESIFO Working Paper No. 910.
63
Winkelmann, L. and R. Winkelmann (1998). “Why are the Unemployed so Unhappy? Evidence from Panel Data”, Economica, 65, 1-15.
64
ORIGINAL_ARTICLE
شناسایی شاخصهای ارزیابی راهبردهای سازمان صداوسیما در حوزۀ تولید و توزیع پیام
برخورداری از نظام اطمینانبخش مدیریت و ارزیابی عملکرد در فرایند مدیریت راهبردی، رمز موفقیت پایدار هر سازمان، بهویژه سازمانهای رسانهای، در محیط متغیر و پیچیدۀ صنعت رسانه است. راهبردهای محتوایی نقش حساسی در تحقق رسالت و مأموریت سازمان صداوسیما دارند و بخش اصلی فعالیت این سازمان در این راستاست. مسئله این پژوهش، عدمارزیابی راهبردهای حوزۀ تولید و توزیع پیام، پس از گذشت حدود یک سال و نیم از اجرای برنامۀ راهبردی پنجسالۀ سازمان صداوسیما(1397-1401) است. هدف اصلی پژوهش، شناسایی «شاخصهای ارزیابی راهبردهای سازمان صداوسیما در حوزۀ تولید و توزیع پیام است.» برای دستیابی به این هدف، از کارت امتیازی متوازن استفاده شده است. در فرایند این پژوهش، با استفاده از نظرات کارشناسان و صاحبنظران در قالب دو جلسۀ گروه متمرکز، با محورقراردادن ابعاد کارت امتیازی متوازن(مالی، مشتری، فرایندهای داخلی، رشد و یادگیری) و راهبردها و برنامههای بلندمدت سازمان صداوسیما در حوزۀ محتوایی، شاخصهای موردنظر شناسایی شدند. «درصد برنامههای تولیدشدۀ دارای پیوست پژوهشی»، «وضعیت خبرگزاری بینالمللی تصویری»، «تعداد بخشهای خبری در شبکههای تخصصی»، «انعقاد تفاهمنامۀ همکاری با مجامع بینالمللی و جهانی رسانه»، «میزان تولیدات مستقل در باندِ پهن و در دستهها و گونههای گوناگون»، «درآمدزایی از طریق سازوکارهای مختلف درآمدی در فضای بادِ پهن»، «تعداد تعاملات مردمی با سازمان صداوسیما»، «باشگاه مخاطبان شبکهها و برنامههای رادیوتلویزیونی»، «وضعیت کانالهای شبکهها و برنامههای رادیوتلویزیونی در پیامرسانها»، ازجمله مهمترین شاخصهای شناساییشده برای ارزیابی راهبردی سازمان صداوسیما در حوزۀ محتوا و پیام و مطابق با الگوی کارت امتیازی متوازن است.
https://www.jccs.ir/article_130742_b3ba9e7bfc032f6f88970c50c12af490.pdf
2021-04-21
31
70
10.22083/jccs.2020.205970.2950
ارزیابی راهبرد
صداوسیما
کارت امتیازی متوازن
حوزۀ تولید و توزیع پیام
محتوا
مهدخت
بروجردی علوی
mbalavi36@yahoo.com
1
دانشیار دانشکده ارتباطات دانشکاه علامه طباطبائی(نویسنده مسول)
LEAD_AUTHOR
محمدمهدی
رحمتی
m.m.rahmati@gmail.com
2
دانشجوی دکترای ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
ابطحینیا، عاطفه؛ سیده عذری میرکاظمی و محمد کشتیدار (1393). «بهکارگیری رویکرد BSC برای ارزیابی عملکرد ادارات تربیتبدنی دانشگاههای کشور»، دوفصلنامه پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، شماره 7: 163-149.
2
آذری، علیرضا و مهدی زمانیمزده (1394). الگوی راهبردی مدیریت عملکرد سازمان، تهران: مؤسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی.
3
احمدوند، علیمحمد؛ حمیدرضا اشراق و امیر تربتی (1392). «الگوی مفهومی مدیریت اثربخش چشمانداز سازمان با استفاده از کارت امتیازی متوازن و گسترش عملکرد کیفیت»، فصلنامه علمی توسعه سازمانی پلیس، شماره 45: 40-11.
4
انصاری، محمدمهدی و وحید خاشعی (1392). استراتژی در فرهنگ و رسانه، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
5
اشتریان، کیومرث (1382). روش سیاستگذاری فرهنگی، قم: کتاب آشنا.
6
امیری، عبدالرضا (1390). «مطالعه عوامل مؤثر بر تدوین استراتژی در سازمانهای رسانهای»، فصلنامه پژوهشهای ارتباطی، شماره 2: 124-103.
7
ایرانزاده، سلیمان و امیر برقی (1388). الگوهای ارزیابی عملکرد سازمان، تبریز: فروزش.
8
باباجانی، جعفر و محمدحسین ستایش (1386). «تعیین شاخصهای ارزیابی عملکرد و بررسی قابلیتهای سیستم حسابداری دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی بهمنظور تحقق پاسخگویی مالی و عملیاتی»، فصلنامه بررسیهای حسابداری و حسابرسی، شماره 49: 66-45.
9
بلندیان، غلامحسین؛ جعفر هزارجریبی و پروانه آستینفشان (1386). «ارزشهای شناخت محیط در تدوین استراتژی»، فصلنامه نگرش راهبردی، شمارههای 83 و 84: 88-59.
10
پیرز، جان و ریچارد رابینسون (1396). مدیریت راهبردی (برنامهریزی، اجرا و کنترل)،ترجمه سید محمود حسینی، تهران: سمت.
11
چان-آلمستد، سیلویا (1394). استراتژیهای رقابتی رسانه، ترجمه سیدمحمد اعرابی، سیدعلیرضا هاشمی و رحیم زارع، تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
12
دیوید، فردآر (1388). مدیریت اسـتراتژیک،ترجمه علی پارسائیان، تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
13
رضائیان، علی؛ عباسعلی حاجکریمی، حامد دهقانان و عادل آذر (1390). «طراحی مدل مفهومی سنجش متوازن عملکرد در رسانه ملی؛ مورد مطالعه: شبکه خبر سیما»، فصلنامه پژوهشهای ارتباطی، شماره 1: 142-115.
14
رضائیان، علی و اسدالله گنجعلی (1390). مدیریت عملکرد: چیستی،چرایی و چگونگی. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (علیهالسلام).
15
سرمد سعیدی، سهیل (1386). مدیریت و برنامهریزی استراتژیک در عمل، تهران: هیات.
16
سیروس، کاوه محمد و امیرحسین صبورطینت (1390). مدل مدیریت استراتژیک مبنا، تهران: انتشارات دانشگاه صنعتی امیرکبیر.
17
سیدنقوی، میرعلی و الوانی، سیدمهدی (1382). «مدل امتیازات متوازن، الگویی برای سنجش عملکرد در بخش دولتی»، فصلنامه مطالعات مدیریت. شماره 37و38: 18-3.
18
عقیلی، سیدوحید و روحالله احمدزادهکرمانی (1388). «ارزیابی عوامل مؤثر بر سیاستگذاری رسانهای در حوزه ارتباطات میانفرهنگی»، مجله مدیریت فرهنگی، شماره 5: 152-137.
19
حسینی، مریم (1392). معرفی روش گروه کانونی و کاربرد آن در تحقیقات، تهران: مرکز پژوهش و سنجش افکار صداوسیما.
20
خاشعی، وحید (1388). «بایستههای اجتماعی در سیاستگذاری رسانهای جمهوری اسلامی»، فصلنامه رسانه، شماره 4، 61-79.
21
خانمحمدی، یوسف (1386). «دولت و سیاستگذاری فرهنگی از دیدگاه امام خمینی (ره)»، فصلنامه دانشگاه اسلامی، شماره 2: 38-4.
22
خواجهسروی، غلامرضا و مرتضی بیات (1396). «سیاستگذاری رسانه مطلوب در جمهوری اسلامی ایران»، دوفصلنامه علمی- پژوهشی دین و ارتباطات، شماره 2: 131-105.
23
رحیمی، غفور (1385). «ارزیابی عملکرد و بهبود مستمر سازمان». ماهنامه تدبیر، شماره 173، 44-41.
24
روشندلاربطانی، طاهر (1386). «چیستی مدیریت رسانه»، فصلنامه رسانه، شماره 70: 20-9.
25
روشندلاربطانی، طاهر (1394). «پژوهشی بنیادین در حوزة مفاهیم نظری سیاستگذاری رسانهای»، فصلنامه مدیریت دولتی، شماره 3: 504-481.
26
روشندلاربطانی، طاهر و سمیه لبافی (1391). «تبیین عوامل مؤثر بر فرایند سیاستگذاری رسانهای در سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه رسانه، شماره 1: 148-131.
27
زنجیردار، مجید؛ زرین طالبیفراهانی، سیدمسلم موسویبصری و ندا لونی (1389). «مقایسه سیستمهای سنجش عملکرد و تحلیلی بر کارت امتیازی متوازن بهعنوان سیستم نوین سنجش عملکرد»، دوماهنامه بررسیهای بازرگانی، شماره 41: 35-46.
28
علیاحمدی، علیرضا، مهدی فتحالله و ایرج تاجالدین (1387). نگرشی جامع بر مدیریت استراتژیک، تهران: تولید دانش.
29
علویوفا، سعید(1394). «ارزیابیوسنجش شبکههای تلویزیونی و ارائه راهکارهای بهبود»، فصلنامه پژوهشهای ارتباطی، شماره 1: 127-103.
30
فروزندهدهکردی، لطفالله؛ امیرعلی سیفالدین و سحر کوثری (1390). «ارائه مدلارزیابی سیاستها در صنعتدارو با بهرهگیری از کارت امتیازی متوازن و تطبیق با مدل اسکاپ»، نشریه علمی-پژوهشی مدیریت فردا، شماره 27: 114-99.
31
کاپلان، رابرت و دیوید نورتون (1388). سازمان استراتژیمحور، ترجمه پرویز بـختیاری، تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.
32
گرونیک، رودلف و ریچارد کوهن (1385). برنامهریزی استراتژیک فرایندمحوری، ترجمه حسن رنگریز، تهران: شرکت چاپ و نشر بازرگانی.
33
لطفینژاد، مونا (1396). طراحی الگوی سیاستگذاری اثربخش در تولید برنامههای اجتماعی تلویزیونی، پایاننامه کارشناسیارشد مدیریت رسانه، دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه سوره.
34
مشبکی، اصغر و حسین بختیاری (1390). «بررسی مسئولیت اجتماعی سازمانی در رسانه ملی»، فصلنامه پژوهشهای ارتباطی، شماره 2: 208-177.
35
محمدی، حمید (1387). «سیاستگذاری رسانهای»، فصلنامه پژوهشهای ارتباطی، شماره 1: 95-69.
36
معتمدنژاد، کاظم (1383). «یونسکو و سیاستگذاری ملی ارتباطات در کشورهای درحالتوسعه (از سیاستهای ارتباطی به الگوی «توسعهای دیگر»؛ تا سیاستهای ارتباطی مبتنی بر اصول حقوق بشر)»، فصلنامه رسانه، شماره5 58: 38-5.
37
مکبری، سید امیرحسین و عبدالعلی علیعسکری (1390). «مدیریت استراتژیک رسانه و ارائه مدل مفهومی جدید (ملاحظاتی بر کاربست مدلهای مرسوم در سازمانهای رسانهای)»، فصلنامه پژوهشهای ارتباطی، شماره 1: 72-41.
38
منشور رسانه در افق 1401 (1395). تهیهشده در معاونت پژوهش، برنامهریزی و نظارت سازمان صداوسیما
39
Ansoff, H,I, Declerck, R.P & Hayes, R.L (1976). From strategic planning to strategic management. wiley.
40
Artley, W., & Storth, S. (2001). Establishing an integrated performance measurement system. In The Performance-Based Management Handbook (Vol. 2). U.S. Department of Energy and Oak Ridge.
41
Barbuio, F (2007). Performance measurement: a practical guide to KPIs and benchmarking in public broadcasters. Commonwealth Broadcasting Association.
42
Freedman, D. (2008). The politics of media policy. Cambridge: Polity Press. journal of Research and Reflections in Education,Vol.5, No.2, pp. 83-104.
43
Hutchison, D. (1999). Media Policy: An Introduction. Wiley-Blackwell. Journal of Multi-Criteria Decision Analysis, Volume 9, Issue 1-3, pp. 11-27.
44
Kaplan R.S. and Norton D.P. (1996a)." Translating strategy into action the Balanced Scorecard". Harvard Business School Press, Boston.
45
Kaplan, R. S. & Norton, D. P. (1996b). The balanced scorecard. Boston, NA: Harvard Business School Press.
46
Napoli, Philip M and Michelle Seaton (2007). Necessary Knowledge for Communications Policy, Federal Communications Law Journal, Volume 59 (2), pp. 295-330.
47
Neely, & Adams. (2000). Perspectives on performance: the performance prism. Handbook of Performance Measurement.
48
Wlikinson, S. (2004). Focus Group Reserach. In D. Silverman, Qualititative Reserach: Theory, Method and Practice, pp. 177-199.
49
ORIGINAL_ARTICLE
ارتباط پزشک و بیمار در شبکۀ روابط میانفرهنگی تجربۀ درمان در محیطهای چندفرهنگی بیمارستانهای دولتی تهران
حوزۀ ارتباطات سلامت، یکی از حوزههای در حال رشد است که مفاهیم سلامت را به ارتباطات پیوند میدهد. یکی از بخشهای مهم این حوزه، رابطۀ پزشک و بیمار است. موضوع اصلی این مقاله، بررسی رابطۀ پزشک و بیمار در بستر ارتباطات فرهنگی است. با توجه به الگوهای ارتباطی مختلف که در رابطۀ پزشک و بیمار حاکماند، پیشبینی میشود الگوی ارتباطی حاکم در نظام درمانی، الگوی پدرسالارانه یا والدینی باشد. در این تحقیق که به روش مصاحبۀ کیفی انجام شده و دادهها با استفاده از نرمافزار مکس کیودا تحلیل شدهاند، برای رسیدن به هدف تحقیق، با 15 بیمار که دارای قومیتها و گویشهای متفاوت بودند و همچنین 10 پزشک و اینترن و رزیدنت که در سال 1398 تجربۀ کار را در بیمارستانهای دولتی شهر تهران داشتند، مصاحبه انجام شد و نتایج آن در سه مرحله کدگذاری و تحلیل شدند. در هر دو گروه، 3 دسته کد فراگیر شامل اختلالات ارتباطی اطلاعاتی، اقتدار پزشک و اختلال در ارتباطات میان فرهنگی به دست آمد. با توجه به تحلیل و بررسی یافته های تحقیق، این نتیجه حاصل شد که اختلال ارتباطی در رابطۀ پزشک و بیمار بهطورعام وجود دارد و مسئلۀ تفاوت فرهنگی، تنها یکی از عوامل تشدیدکنندۀ اختلال ارتباطی میان پزشک و بیمار و در حاشیۀ این ارتباط است. همچنین این نتیجه حاصل شد که نظام درمانی درحال حاضر درزمینۀ مهارتهای ارتباطی، ضعفهای زیادی دارد و الگوی ارتباطی پدرسالارانه بر آن حاکم است و خلأ آموزش دانشگاهیِ مهارتهای ارتباطی به جامعۀ پزشکی و همچنین جامعۀ بیماران، مهمترین عامل این ضعف است. با توجه به تحلیل مصاحبههای پزشکان، میتوانیم پیشبینی کنیم با ورود نسل جدید و جوان به جامعۀ پزشکی، الگوی ارتباطی پدرسالارانه، به الگوهای مشارکتی و هدایتی تغییر شکل دهند و شاهد خلأهای ارتباطی کمتری در محیط درمان باشیم.
https://www.jccs.ir/article_130743_ffffebdc1df18c797ba887a6ba930c6a.pdf
2021-04-21
71
94
10.22083/jccs.2021.228590.3070
ارتباطات میانفرهنگی
ارتباط پزشک و بیمار
توانش زبانی
توانش فرهنگی
زرین
زردار
zarrinzardar88@gmail.com
1
استادیار دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی، تهران
LEAD_AUTHOR
سپیده
پالیزدار
palizdar_sepide@yahoo.com
2
کارشناس ارشد علوم ارتباطات، دانشکده علوم ارتباطات، دانشگاه علامه طباطبائی تهران
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
احمدنیا، شیرین (1397). آشنایی با ارتباطات سلامت، چاپ اوّل، تهران: انتشارات تیسا.
2
گادیکانست، ویلیام (1383). پیوند تفاوتها: راهنمای ارتباط کارآمد بینگروهی، ترجمۀ علی کریمی، چاپ اوّل، تهران: انتشارات تمدن ایرانی.
3
غفاریفر، سعیده؛ فضلالله غفرانیپور؛ فضلالله احمدی و منوچهر خوشباطن (1395). مبانی برقراری ارتباط پزشک و بیمار، به سفارش دانشگاه علوم پزشکی تبریز، چاپ اوّل، تهران: نشر پژواک البرز.
4
ﺗﻮﮐﻞ، ﻣﺤﻤﺪ و دیبا نیکآیین (1391). «استیگماتیزهشدن رابطۀ پزشک و بیمار در بیماران مبتلا به اچآیوی»، فصلنامۀ اخلاق زیستی، شمارۀ 5: 44-11.
5
ﺧﺎﺩﻡﺍﻟﺤﺴﯿﻨﯽ، ﺯﯾﻨﺐ؛ میترا ﺧﺎﺩﻡﺍﻟﺤﺴﯿﻨﯽ و فرزاد ﻣﺤﻤﻮﺩﯾﺎﻥ (1388). «بررسی نقش اخلاقی و رفتاری پزشک در رعایت دستورات پزشکی توسط بیمار در فرایند درمان»، فصلنامۀ اخلاق پزشکی، شمارۀ 8: 102-91.
6
رضی، حسین (1377). «ارتباطات میانفرهنگی (تاریخ، مفاهیم و جایگاه)»، مجلۀ دانشگاه امام صادق، شمارۀ 7 -6: 166-135.
7
ساداتی، احمد؛ محمدتقی ایمان و کامران باقریلنکرانی (1393). «کیفیت و دامنۀ صدای همنوع در تعامل پزشک و بیمار»، فصلنامۀ اخلاق زیستی، شمارۀ 12: 138-101.
8
ﺳﻠﻤﺎﻧﯿﺎﻥ، ﺑﻬﺎﺭ؛ زینب ﻣﺤﻤﺪﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻤﯽ؛ بلقیس ﺭﻭﺷﻦ و فرهنگ ﺑﺎﺑﺎﻣﺤﻤﻮﺩﯼ (1394)، »خودمحوری گفتار پزشکان و نقش جنسیت در مکالمۀ پزشک و بیمار»، فصلنامۀ جستارهای زبانی، شمارۀ 23: 129-153.
9
شفعتی، معصومه و محمدجواد زاهدی (1391). «بررسی الگوهای زیستی، روانی و اجتماعی در رابطۀ پزشک و بیمار»، فصلنامۀ اخلاق زیستی، شمارۀ 5: 186-152.
10
غفارینسب، اسفندیار؛ خلیل کریمی؛ سیدابراهیم مساوات و محمدعلی قاسمینژاد (1396). «مطالعۀ کیفی الگوهای تعامل پزشک و بیمار». فصلنامۀ اخلاق زیستی، شمارۀ 25: 29-18.
11
لطفی، احسان (1388). «از رضایت آگاهانه تا انتخاب آگاهانه»، فصلنامۀ حقوق پزشکی، شمارۀ 11: 74-39.
12
معین، اطهر و کبری عنبریاکمل (1388). «ارتباط پزشک و بیمار»، دوماهنامۀ علمی-پژوهشی شاهد، مجلۀ دانشور پزشکی، شمارۀ 85: 80-71.
13
هاشمی، زهرا؛ مریم هادوی و مینا ولینژاد (1395)، «بررسی میزان ارتباطگریزی و ترس از پزشک در بیماران مراجعهکننده به کلینیکهای وابسته به دانشگاه علومپزشکی رفسنجان»، فصلنامۀ اخلاق پزشکی، شمارۀ 37: 47-38.
14
Baker, S. & Watson, B. (2015). How Patients Perceive Their Doctors’ Communication: Implications for Patient Willingness to Communicat, Journal of Language and Social Psychology,vol.22(3), 1-19.
15
Colmenares-Roa,T,Huerta-Sil,G,ClaudiaInfante,C,and eláez-Ballestas,I,(2015), Doctor–Patient Relationship Between Individuals With Fibromyalgia and Rheumatologists in Public and Private Health Care in Mexico, jornal of Qualitative Health Research,vol.26(12). 1674-1688.
16
Farrington, C. (2011). The role of clear communication, Journal of the Royal Society of Medicine.vol.104(6).231-236.
17
Gao,G, Burke, N, Somkin,C, Pasick, R,(2009). Considering Culture in Physician– Patient Communication During Colorectal Cancer Screening, jornal of Qualitative Health Research, vol.19(6).778-789.
18
Hudelson,p,Perron,N, and Perneger,T,(2010), Measuring Physicians’ and Medical Students Attitudes Toward Caring for Immigrant Patients,jornal of Evaluation & the Health Professions 33(4). 452-472.
19
Koponen, J, Pyörälä, E, and Isotalus,p,( 2014),Communication Skills for Medical Students: Results From Three Experiential Methods Simulation & Gaming, Jornal of Simulation & Gaming, vol .45(2), 235 –254.
20
Merete Alpers,L,(2016),Distrust and patients in intercultural healthcare : A qualitative interview study, Lovisenberg Diaconal Hospital, Norway; Oslo and Akershus University College of Applied Sciences, Norway Nursing Ethics,vol.(43),1–11.
21
Peltola,M,Isotalus,P,(2018),Interpersonal Communication Experiences in the Context of Type 2 Diabetes Care,Jornal of Qualitative Health, vol.(10), 1 –16.
22
ORIGINAL_ARTICLE
ارائۀ الگو از روزنامهنگاری شهروندی بهمنظور گسترش مشارکت مدنی در ایران
هدف این پژوهش، طراحی و ارائۀ الگو از روزنامهنگاری شهروندی بهمنظور گسترش مشارکت مدنی در ایران براساس نظریۀ دادهبنیاد است. برایناساس، دادههای پژوهش از 25 نفر از صاحبنظران و خبرگان حوزۀ علوم ارتباطات اجتماعی، با استفاده از مصاحبۀ نیمهساختاریافته و بهواسطۀ روش نمونهگیری نظری انتخاب و گردآوری شدهاند. همچنین برای تحلیل دادههای حاصل از مصاحبهها، از فرایند کدگذاری نظری بهمنظور شمارش مفاهیم(مقولات پایهای)، مقولات فرعی و مقولات اصلی استفاده شد. پس از اشباع نظری در مباحث کارشناسی مطرحشده، نتایج پژوهش پیشرو به الگویی مطلوب و جدید که شامل 14 مقولۀ اصلی، 41 مقولۀ فرعی و 509 مفهوم بود سوق داده شد. بدینمنظور، برای اعتبارسنجی مقولات و الگوی برساختهشده، از دو روش ارزیابی به شیوۀ ارتباطی و تشکیل گروه کانونی یا متمرکز و برای پایاییسنجی در بخش قابلیت تکرارپذیری، از روش ضریب توافق بین دو کدگذار و نیز در بخش قابلیت تعمیمپذیری، از شیوۀ نمونهگیری نظری جامع و منظم استفاده شده است.
https://www.jccs.ir/article_130744_d99deaa7b8dc9e81160e70fdafd4e8d3.pdf
2021-04-21
95
114
10.22083/jccs.2020.211445.2974
روزنامهنگاری شهروندی
مشارکت مدنی
نظریۀ دادهبنیاد
مهدی
خسروشاهی
khosrowshahi4@gmail.com
1
دانشجوی دکتری علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
LEAD_AUTHOR
فائزه
تقی پور
faezeh.taghipour@gmail.com
2
عضو هیأتعلمی گروه مدیریت فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران (نویسنده مسئول)
AUTHOR
رضا
ابراهیم زاده دستجردی
ebrahimzadeh2020@gmail.com
3
عضو هیأتعلمی گروه مدیریت فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
ازکیا، مصطفی و حسین ایمانیجاجرمی (1390). روشهای کاربردی تحقیق، کاربرد نظریۀ بنیاد، جلد دوم، تهران: انتشارات کیهان.
2
استراوس، انسلم و جولیت کربین (1397). مبانی پژوهش کیفی (فنون و مراحل تولید نظریۀ زمینهای)، ترجمۀ ابراهیم افشار، چاپ هفتم، تهران: نشر نی.
3
استراوس، آنسلم و کربین، جولیت (1387). اصول روش تحقیق کیفی، نظریۀ مبنایی، ترجمۀ بیوک محمدی، چاپ اوّل، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
4
الوندی، پدرام (1394). روزنامهنگاری شبکهای، تهران: انتشارات ثانیه.
5
بشیریه، حسین (1392). درسهای دموکراسی برای همه، چاپ پنجم، تهران: انتشارات نگاه معاصر.
6
حریری، نجلا (1390). اصول و روشهای کیفی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
7
فتحی، کورش و سکینه واحدچوکده (1388). آموزش شهروندی در مدارس. تهران: نشر آییژ.
8
فلیک، اووه (1388). درآمدیبرتحقیقکیفی، ترجمۀ هادی جلیلی، چاپ دوم، تهران: نشر نی.
9
کاستلز، ﻣﺎﻧﻮﺋﻞ (1384). عصر اطلاعات؛ قدرت، هویت، ترجمۀ علی پایا و حسن چاووشیان، ﺟﻠﺪ دوم، ﺗﻬﺮان: ﻃﺮح ﻧﻮ.
10
کاﺳﺘﻠﺰ، ﻣﺎﻧﻮﺋﻞ (1393). عصر اطلاعات؛ ﻇﻬﻮر ﺟﺎمعۀ شبکهای، ﺗﺮجمۀ اﺣﻤﺪ ﻋﻠﻴﻘﻠﻴﺎن و اﻓﺸﻴﻦ ﺧﺎﻛﺒﺎز، ﺟﻠﺪ ﻳﻜﻢ، چاپ سوم، ﺗﻬﺮان: ﻃﺮح ﻧﻮ.
11
گود، لوک و دیگران (1393). روزنامهنگاری شهروندی و دموکراسی، ترجمۀ محمود سلطانآبادی، چاپ اوّل، تهران: انتشارات ثانیه.
12
ﻣﻌﺘﻤﺪﻧﮋاد، ﻛﺎﻇﻢ (1383). وﺳﺎﻳﻞ ارتباطجمعی، ﺟﻠﺪ ﻧﺨﺴﺖ، ﭼﺎپ ﭼﻬﺎرم، ﺗﻬﺮان: داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﻳﻲ.
13
هلد، دیوید (1391). مدلهای دموکراسی، ترجمۀ عباس مخبر، تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان.
14
خانیکی، هادی (1394). روزنامهنگاری کنشگر، روزنامهنگاری شهروندی، عصر اطلاعات، 8 اردیبهشت.
15
الوندی، پدرام (1388). رسانههای شهروندی در ایران، الگوها و روندهای شکلگیری رونامهنگاری شهروندی در فضای مجازی، پایاننامۀ کارشناسیارشد، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکدۀ علوم اجتماعی، ص 83.
16
انواری، محمدرضا و دیگران (1398). «بررسی فعالیت اجتماعی و فرهنگی روشنفکران در شبکههای اجتماعی مجازی و تأثیر آن بر فرهنگ سیاسی دانشجویان (مطالعه به روش پدیدارشناسی)»، فصلنامۀ انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، شمارۀ 55: 206-173.
17
باباخانی، شیلا (1391). بررسی روزنامهنگاری شهروندی با تکیه بر ارتباطات مجازی، پایاننامۀ کارشناسیارشد. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکدۀ علوم ارتباطات اجتماعی.
18
خانیکی، هادی و پدرام الوندی (1390). «روزنامهنگاری ﺷﻬﺮوﻧﺪی؛ رسانهای در شبکههای اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ»، فصلنامۀ علمی- ترویجی جامعه، فرهنگ و رسانه، شمارۀ 1: 25-1.
19
خانیکی، هادی و مرضیه کوهستانی (1394). «روزنامهنگاری ﻛُﻨﺸﮕﺮ چشماندازی ﻧﻮ در ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺗﻮﺳﻌﻪ، ﻣﻄﺎلعۀ ﻣﻮردی: رسانهای ﺷﺪن ﻣﻴﺮاث ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ در اﻳﺮان»، فصلنامۀ رسانه، شمارۀ 3: 38-25.
20
خانیکی، هادی و علیرضا نیکخواهابیانه (1394).«مبانی و مؤلفههای روزنامهنگاری گفتگو، بررسی دیدگاههای صاحبنظران حوزۀ گفتگو، استادان ارتباطات و روزنامهنگاران»، مطالعات فرهنگی و ارتباطات، شمارۀ 38: 121-155.
21
داناییفرد، حسن و سیدمجتبی امامی (1386). «استراتژیهای پژوهش کیفی، تأملی بر نظریهپردازی دادهبنیاد»، اندیشۀ مدیریت 1، شمارۀ 2: 97-69.
22
دهقان، علیرضا (1385). «روزنامهنگاری الکترونیک: فرصتها و محدودیتها»، دوفصلنامۀ مجلۀ جهانی رسانه، شمارۀ 2: 25-1.
23
ساروخانی، باقر و محمد امیرپناهی (۱۳۸۵). «ساخت قدرت در خانواده و مشارکت اجتماعی»، پژوهش زنان، شمارۀ 3: 60-31.
24
سالتر، لی (1383). «دموکراسی، جنبشهای نوین و اینترنت»، ترجمۀ پیروز ایزدی، فصلنامۀ رسانه، شمارۀ 59: 163-133.
25
سروش، مریم و حسین افراسیابی (۱۳۸۹). «سرمایۀ اجتماعی، هویت و مشارکت اجتماعی جوانان شیراز»، دوفصلنامۀ علمی-تخصصی پژوهش جوانان فرهنگ و جامعه، شمارۀ 5: ۱۵۵-۱۲۳.
26
شیانی، ملیحه (۱۳۸9). «مشارکت اجتماعی کودکان»، فصلنامۀ رفاه اجتماعی، شمارۀ ۷: ۲۹-۱۵.
27
عبداللهیان، حمید و سیده زهرا اجاق (1385). «نقش جریانات هویتساز روشنفکری در توسعۀ حوزۀ عمومی ایرانی، تیپولوژی روشنفکران»، فصلنامۀ مطالعات ملی، شمارۀ 4: 26-3.
28
عبداللهیان، حمید و مرضیه شارقی (1386). «ﻧﺸﺮ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ، چالشها و فرصتها؛ ﻣﻄﺎلعۀ روزنامهنگاری اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ»، نامۀ صادق، شمارۀ 31: 56-38.
29
عقیلی، سیدوحید و سیدعرفان هاشمی (1391). «مطاﻟﻌﻪ و ﺑﺮرسی روزنامهنگاری ﺷﻬﺮوﻧﺪی در حوزۀ ﻋﻤﻮمی ﻣﺠﺎزی و جایگزین»، ﻓﺼﻠﻨﺎمۀ ﻋﻠﻤﻲ- ﺗﺮوﻳﺠﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﻓﺮﻫﻨﮓ و رﺳﺎﻧﻪ، ﺷﻤﺎرۀ 3: 188-139.
30
کوهستانی، مرضیه (1390). الگوهای روزنامهنگاری کنشگر در فضای رسانههای جدید، پایاننامۀ کارشناسیارشد، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکدۀ علوم اجتماعی.
31
مهدیزاده، شراره و منصوره شیفته (1398). «تأثیر شبکههای اجتماعی بر تحقق دموکراسی دیجیتال؛ موردمطالعه: دانشجویان دانشگاه مازندران»، فصلنامۀ انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، شمارۀ 55: 151-131.
32
Bowman, S. & Willis, C. (2005). The Future is Here, But Do News Media Companies See It? Nieman Reports. 59(4), 6-11.
33
Castells, M. (2007). Communication, Power and Counter-power in the Network Society. International Journal of Communication. pp. 238-266.
34
Glaser, B. & Strauss, A. (1967). The Discovery of Grounded Theory: Strategies for Qualitative Research. Mill Valley, CA: Sociology Press.
35
Habermas, J (1996). Betweenfacts and Norms: contribution to a discourse theory of law and democracy. trans by W.Rehg. Polity.
36
Johnson, L. and Morris, P. (2010). Towards a framework for critical citizenship education. Curriculum Journal. 21(1), pp. 77–96.
37
Rodriguez,C. (2008), Citizen's Media. In W. Donsbach (Ed.), The International Encyclopedia of Communication Vol.
38
Servas, J. & Patchanee, M. (2008). Development Communication Approaches in an International Perspective. In J. Servas, Communication For Development and Social Change (p. 428). New Dehli: Sage Publications.
39
Waltz، M. (2005). Alternative and Activist Media. Edinburgh: Edinburgh University Press.
40
ORIGINAL_ARTICLE
نقش فنّاوریهای ارتباطی دیجیتال در برقراری صلۀ رحم
نتایج برخی تحقیقات، نشاندهندۀ تأثیر فنّاوریهای اطلاعاتی و ارتباطی در روابط خانوادگیاند. هدف این تحقیق، بررسی نقش فنّاوریهای ارتباطی و اطلاعاتی در برقراری صلۀ رحم بین جوانان و اعضای خانواده است. بهبیاندیگر، این پژوهش میکوشد نقش استفاده از فنّاوریهای ارتباطی دیجیتال مانند رایانه، تلفن همراه، اینترنت و نظایر آنها را در برقراری صلۀ رحم فیزیکی (برقراری ارتباطات رودررو) و صلۀ رحم دیجیتالی (برقراری ارتباط با خویشاوندان از طریق فنّاوریهای ارتباطی) مطالعه کند. روش تحقیق از نوع پیمایش است و از پرسشنامۀ محققساخته برای گردآوری دادهها استفاده شد. جامعۀ آماری این پژوهش شامل جوانان 15 تا 29 سالۀ شهر یاسوج بود که با استفاده از فرمول کوکران، 384 نفر از آنان از طریق نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. تجزیهوتحلیل دادهها بهوسیلۀ نرمافزار SPSS21 اجرا شد. نتایج تحقیق نشان میدهد، هرچه میزان استفاده از فنّاوریهای ارتباطی و اطلاعاتی افزایش یابد، میزان صلۀ رحم از طریق ابزارهای ارتباطی دیجیتال هم تقویت میشود. بین استفاده از فنّاوریهای ارتباطی و اطلاعاتی و کمرنگترکردن صلۀ رحم فیزیکی، رابطۀ معناداری وجود ندارد. بهبیاندیگر، نتایج این پژوهش نهتنها نشان میدهند که این ابزارها به برقراری نوع جدیدی از صلۀ رحم یعنی صلۀ رحم دیجیتالی کمک میکنند، بلکه مدعیاند که استفاده از این فنّاوریها نقشی در کمکردن صلۀ رحم فیزیکی ندارد.
https://www.jccs.ir/article_130747_d943faebd7a1dbcb4d0af57ac4a43260.pdf
2021-04-21
115
137
10.22083/jccs.2019.183094.2786
فنّاوریهای اطلاعاتی و ارتباطی دیجیتال
فضای مجازی
صلۀ رحم
فناوری ارتباطی و اطلاعاتی
روابط بینفردی
شجاعت
پورصدیقی
shojaatpoor@gmail.com
1
کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
AUTHOR
شادی
ضابط
shadi.zabet@iauyazd.ac.ir
2
استادیار علوم ارتباطات اجتماعی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران، (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
سیدعلیرضا
افشانی
afshanialireza@yazd.ac.ir
3
استاد گروه تعاون و رفاه اجتماعی، دانشکدۀ علوم اجتماعی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
آمدی، عبدالواحدبنمحمد (1362). غررالحکمودررالکلم، ترجمۀ محمدعلی انصاری، قم: انتشارات امام عصر.
2
امیدعلی، میثم و سیدحسن حسینی. »مروری انتقادی بر مهمترین نظریههای تکنولوژی رسانه«، مطالعات میانرشتهای در رسانه و فرهنگ، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، شمارۀ 2: 37-25.
3
امیرپور، مهناز و شفیع بهرامیان (1393). مبانی کلی نظریههای ارتباطجمعی، تهران: انتشارات جامعهشناسان.
4
باومن، زیگموند (1384). عشق سیّال، در باب ناپایداری پیوندهای انسانی، ترجمۀ عرفان ثابتی، تهران: انتشارات ققنوس.
5
دهقان، حسین و برزو مروت (1397). »بررسی رابطۀ میزان استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی با روابط اجتماعی دانش آموزان «، فصلنامۀ علوم خبری، سال هفتم، شمارۀ 25: 132-103.
6
دیندارفرکوش، فیروز؛ وحید عقیلی و طیبه جهانبازیگوجانی (1392). »استفاده از تلفن همراه در ارتباطات چهرهبهچهره ازنظر دانشجویان دانشکدۀ علوم انسانی واحد تهران شرق (قیامدشت)«، فصلنامۀ مطالعات رسانهای، شمارۀ 1: 99-87.
7
ربیعی، علی و فرشتۀ محمد زاده (1391). »آسیبشناسی فضای مجازی؛ بررسی تأثیر استفاده از اینترنت بر انزوای اجتماعی دانشجویان«، فصلنامۀ راهبرد اجتماعی فرهنگی، سال دوم، بهار 1392، شمارۀ 6: 60-43.
8
شرفالدین، سیدحسین (1378). تحلیلی اجتماعی از صلۀ رحم، تهران: مرکز تبلیغات اسلامی.
9
ضابط، شادی و مظفر چشمهسهرابی (1388). » تأملی بر نظریههای جامعهشناسی استفاده از فنّاوریهای ارتباطی و اطلاعاتی «، فصلنامۀ پژوهشهای ارتباطی، سال شانزدهم، شمارۀ 4: 61-37.
10
عقیلی، وحید و احسان پوری (1390). »تأثیر شبکههای اجتماعی مجازی بر ارتباطات بینفردی کاربران«، مجلۀ فرهنگ ارتباطات، شمارۀ 3: 36-18.
11
فرقانی، محمدمهدی و بهار بدیعی (1394). »فرایند اهلیسازی تکنولوژی رسانهای: تجربۀ زیستۀ جوانان ایرانی در پذیرش تلفن همراه هوشمند«، فصلنامۀ مطالعات رسانهای، شمارۀ 4: 178-133.
12
کلینی، محمدبنیعقوب (1367). فروعکافی، ترجمۀ علیاکبر غفاری، قم: دارالکتب الاسلامی.
13
کنعانی، محمدامین؛ حمیده محمدزاده و فاطمه محمدزاده (1393). »بررسی رابطۀ استفاده از اینترنت با نگرش به دوستی اینترنتی با جنس مخالف در میان دانشجویان دانشگاه گیلان«، فصلنامۀ تحقیقات فرهنگی ایران، شمارۀ 4: 84-63.
14
گیدنز، آنتونی (1386). پیامدهای مدرنیته، ترجمة محسن ثلاثی، تهران: نشر مرکز.
15
مجلسی، محمدباقر (1374). بحارالانوار، قم: اسلامیه.
16
مجلسی، محمدباقر (1403ق). بحارالانوار، بیروت: دارالاحیاءالتراث العربی.
17
مرشدیزاده، علی (1391). ظرفیتهای فراروی جهان اسلام در فضای مجازی، تهران: دانشگاه امام صادق(علیهالسلام).
18
مهدیزاده، سیدمحمد (1389). نظریههای رسانه، اندیشههای رایج و دیدگاههای انتقادی، تهران: انتشارات همشهری.
19
مهدیزادهملاباشی، تورج (1391). مقدمهای بر تکنولوژیهای نوین رسانهای، تهران: مؤلف.
20
مهدیزاده، شراره و زهرا خیلا(1392). »تلفن همراه و روابط اجتماعی در میان دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی«، فصلنامۀ مطالعات فرهنگی و ارتباطات، شمارۀ 32: 117-99.
21
ونلون، یوست (1388). تکنولوژی رسانهای از منظر انتقادی، ترجمۀ احد علیقلیان، تهران: همشهری.
22
Devitt, K. (2009). The Role of Mobile Phones in Family Communication, Children & Society Volume 23: 189–202.
23
Lohisse J. (2009). La Communication: De la Transmission à la Relation ; Avec la Collaboration de : Annabelle Klein, Geoffroy Patriarche. Paris: De Boeck.
24
Silverstone R. (1994(. Television and Everyday Life, Routledge.
25
Roberts, J. A., & David, M. E. (2016). My Life Has Become a Major Distraction from My Cell Phone: Partner Phubbing and Relationship Satisfaction Among Romantic Partners. Computers in Human Behavior, 54: 134-141.
26
Carvalho, J., Francisco, R., & Relvas, A. P. (2017). Family Functioning and Information and Communication Technologies: How Do They Relate? A Literature Review. Computers in Human Behavior, 45, 99-108.& Behavior, 10: 640-644.
27
Lewis, A. J., Knight, T., Germanov, G., Benstead, M. L., Joseph, C. I., & Poole, L. (2016). The Impact on Family Functioning of Social Media Use by Depressed Adolescents: a Qualitative Analysis of the Family Options Study. Frontiers in Psychiatry, 6 :131.
28
Bian, M. & Leungl L. (2014). Linking Loneliness, Shyness, Smartphone Addiction Symptoms, and Patterns of Smarpfone Use to Social Capital. Social Science Computer Review, VOI. 33: 61-79.
29
DOI: 10.1177/0894439314528779.
30
ORIGINAL_ARTICLE
موانع رشد، توسعه و اجرای حقوق فرهنگی بشر
حقوق فرهنگی بشر، به شکل رسمی و امروزین آن، همزمان با لایحه جهانی حقوق بشر و آن هم در قالب بخش کوچکی از میثاق بینالمللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مطرح شد. این دسته از حقوق در مقایسه با دیگر انواع حقوق بشر، همواره مورد غفلت و نادیدهانگاری واقع شده است. با توجه به اهمیت بنیادین حقوق فرهنگی بشر و تاثیر مهمی که اجرای این حقوق و پایبندی به آن بر زندگی بشر میگذارد، این ضرورت احساس میشود که شاید با شناخت موانع موجود بر سر راه حقوق فرهنگی بشر، بتوان گامی به منظور رفع آنها برداشته و نتیجه آن نیز به حمایت و ارتقاء این دسته از حقوق منتهی شود. این پژوهش با طرح این سئوال که «چه موانعی بر سر راه رشد، توسعه و اجرای حقوق فرهنگی بشر قرار دارد؟» با استفاده از روش تحلیل کیفی محتوا، به ارزیابی این فرضیه میپردازد که «استیلای اندیشه رئالیسم، بدبینی به رویکردهای ایدهآلیستی، عدم امکان رشد آرمانهای سوسیالیستی، عدم توجه کافی به مبانی انسانشناختی حقوق فرهنگی بشر و... همگی از موانع رشد و عدم ارائه تعریفی مشترک از فرهنگ و حقوق فرهنگی بشر، عدم ارائهفهرستی جامع از مصادیق آن، پراکندگی مبانی این حقوق در اسناد مختلف و... از موانع توسعه و همچنین عدم وجود نهادهای مشخص در زمینه اجرای این حقوق، نگرانی دولتها از اجرا و نبود آموزش بینالمللی از موانع اجرای حقوق فرهنگی بشر میباشد.»
https://www.jccs.ir/article_130749_d317c19185edcd37580df2789c20c909.pdf
2021-04-21
139
168
10.22083/jccs.2019.203520.2920
فرهنگ
حقوق
حقوق بشر
حقوق فرهنگی بشر
روابط بینالملل
احسان
طاهری حاجی وند
ehsantaheri@iran.ir
1
دکتری تخصصی روابط بینالملل، گروه روابط بینالملل، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
حمیدرضا
جمالی
hamidrezajamali1966@gmail.com
2
استادیار و عضو هیئت علمی گروه حقوق، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
AUTHOR
منابع و مآخذ
1
استاماتوپولو، السا (1392). حقهای فرهنگی در حقوق بینالملل؛ نگرشی به ماده 27 اعلامیه جهانی حقوق بشر و فراسوی آن، ترجمۀ سید قاسم زمانی و منا السادات میرزاده، تهران: انتشارات خرسندی.
2
امور تحقیق و پژوهش کمیسیون حقوق بشر اسلامی (1391). «تعیین مفهوم و دامنۀ حقوق فرهنگی در موازین بینالمللی حقوق بشر»، وبسایت کمیسیون حقوق بشر اسلامی. بازنشانی شده در: 05، 05، 1398 به نشانی: http://www.ihrc.ir/Images/Research/Files/0423f194e269435ea3694b369c6ed710.pdf
3
جمالی، حمیدرضا (1388). «عوامل موثر بر حمایت بینالمللی و ارتقای حقوق فرهنگی بشر»، فصلنامه مطالعات میان فرهنگی، شماره 10: 120-95.
4
جوانشیری، احمد (1395). «بازخوانی تاریخ نظریۀ آرمانگرایی (با تأکید بر تولد رشتۀ روابط بینالملل)»، فصلنامه سیاست، شماره 10: 17-5.
5
خضری، رویا (1388). «جایگاه فرهنگ در نظریههای روابط بینالملل»، فصلنامه خط اول، شماره 10: 90-77.
6
داوری، محسن (1389). حقوق فرهنگی شهروندان(رویکردی اسلامی)، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
7
دهخدا، علی اکبر (1377). لغتنامۀ دهخدا، جلد پنجم، تهران: انتشارات روزنه.
8
دهخدا، علی اکبر (1377). لغتنامۀ دهخدا، جلد هشتم، تهران: انتشارات روزنه.
9
ذاکریان، مهدی (1392). همۀ حقوق بشر برای همه، تهران: نشر میزان.
10
رضایی، علیرضا و قاسم ترابی (1389). «تبیین جایگاه فرهنگ در نظریههای سیاست و روابط بینالملل: فرهنگ به عنوان عرصهای برای تعامل یا تقابل»، فصلنامه تخصصی علوم سیاسی، شماره 13: 82-53.
11
رنجبریان، امیرحسین و فریبا نواب دانشمند (1387). «تاثیر آموزش حقوق بشر بر صلح و توسعه»، اندیشههای حقوق خصوصی، شماره 12: 114-97.
12
سلیمی، حسین (1379). «فرهنگ در جهان متغیر»، فصلنامه پژوهش حقوق عمومی، شماره 3: 316-295.
13
سلیمی، حسین (1379). فرهنگگرایی، جهانی شدن و حقوق بشر، تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امورخارجه.
14
سیفزاده، سید حسین (1393). نظریه پردازی در روابط بینالملل؛ مبانی و قالبهای فکری، تهران: سمت.
15
صراف یزدی، غلامرضا و محسن صبری (1391). سازمانهای بینالمللی و نظریههای روابط بینالملل، تهران: نشر قومس.
16
صفارینیا، محیا (1395). «حقوق فرهنگی در نظام بینالمللی حقوق بشر؛ حرکت کم شتاب در بستر پرتلاطم»، مجله پژوهشهای حقوق تطبیقی، شماره 2: 103-77.
17
طاهری حاجیوند، احسان و حمیدرضا جمالی (1395). «مبانی انسانشناختی حقوق فرهنگی بشر»، مجله مطالعات میانفرهنگی، شماره 29: 111-81.
18
طاهری حاجیوند، احسان(1397). «بحرانشناسی روابط بینالملل در سال 2016 (بر اساس مدل مکعب بحران هرمان)»، فصلنامه مطالعات میانفرهنگی، شماره 35: 104-71.
19
طجرلو، رضا (1393). حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بشر (تجزیه و تحلیل اسناد بینالمللی و منطقه ای)، تهران: نشر دادگستر.
20
قوام، سید عبدالعلی (1393). روابط بینالملل نظریهها و رویکردها، تهران: سمت.
21
کریمی فرد، حسین (1394). «جایگاه حقوق بینالملل در نظریههای روابط بینالملل»، مجله حقوقی بینالمللی، شماره 52: 337- 313.
22
کریون، متیو سی آر (1387). چشم اندازی به توسعۀ میثاق بینالمللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، ترجمه محمد حبیبی مجنده، تهران: انتشارات دانشگاه مفید.
23
محسنیانراد، مهدی (1374). ارتباط شناسی، تهران: سروش.
24
مشیرزاده، حمیرا (1383). «سازهانگاری به عنوان فرانظریه روابط بینالملل»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 65: 113-143.
25
مشیرزاده، حمیرا (1394). تحول در نظریههای روابط بینالملل، تهران: سمت.
26
مصفا، نسرین (1387). «جایگاه حقوق بشر در نظریههای روابط بینالملل»، فصلنامه سیاست، شماره 4: 277-259.
27
نواب دانشمند، فریبا (1386). «بررسی برخی از روشهای آموزش حقوق بشر»، مجله حقوقی بینالمللی، شماره 37: 167-129.
28
American Anthropologist Association]AAA [(1947). “Statement on Human Rights”, American Anthropologist, 49: 541- 542.
29
Ratnapala, Suri (2009). Jurisprudence, Cambridge: Cambridge University Press.
30
Charter of The United Nations, San Francisco, 1945.
31
Fribourg Declaration On Cultural Rights, 7 May, 2007, The University of Fribourg and 8 May, 2007 At The Palais des Nations in Geneva.
32
General Comment No. 21, Committee On Economic, Social and Cultural Rights, Forty-Third Session, 2–20 November 2009 (www.undocs.org/E/C.12/GC/21).
33
International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (ICESCR), 16 December 1966, in force from 3 January 1976.
34
Report of The Special Rapporteur in The Field of Cultural Rights, Sixty-Seventh Session, (www.undocs.org/A/67/287).
35
UNESCO Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage (ICH) 2003
36
UNESCO Universal Declaration on Cultural Diversity- unanimously adopted by the 31st session of the General Conference of UNESCO, Paris, 2 November 2001.
37
UNESCO, Convention on the Protection and Promotion of the Diversity of Cultural Expressions, Paris, 3 to 21 October 2005, 33rd session.
38
United Nations Decade for Human Rights Education, General Assembly, A/RES/49/184, December 23, 1994.
39
Universal Declaration of Human Rights,10 December 1948 at the Palais de Chaillot, Paris.
40
وبسایتها
41
Cambridge Dictionary (2019). “Development”, Cambridge Dictionary Website. Updated at: 28,08,2019 Accessed on: https://dictionary.cambridge.org/dictionary/english/development.
42
Cambridge Dictionary (2019). “Growth”, Cambridge Dictionary Website. Updated at: 28,08,2019 Accessed on: https://dictionary.cambridge.org/dictionary/english/growth.
43
Merriam-Webster (2019). “Growth”, Merriam-Webster Dictionary Website. Updated at: 28,08,2019 Accessed on: https://www.merriam-webster.com/dictionary/growth.
44
Merriam-Webster, “Development”, Merriam-Webster Dictionary Website. Updated at: 28,08,2019 Accessed on: https://www.merriam-webster.com/dictionary/development.
45
ORIGINAL_ARTICLE
سبک زندگی در رمان «نخلهای بی سر» و «ریشه در اعماق»
سبک زندگی مجموعهای از اصول رفتاری در عرصههای مختلف زندگی است. در دهههای اخیر برای کاربردی کردن مفهوم آن در محافل ادبی، مخاطب با کارکردهای مثبت و منفی سبک زندگی در ادبیات داستانی مواجه شده است و با مطالعة موارد ذهنی و عینی، ذهنش بسوی سبکهای برتر نیز، جلب شده است. مطلب حائز اهمیت، بازخوانی سبک زندگی رزمندگان در ادبیات داستانی دفاع مقدس است. این بازخوانی میتواند هویت فرهنگی، نظامی، اجتماعی و سیاسی مرزداران ایرانی را برای تحقق آرمانگرایی «دفاع» از سرزمین و اعتقادات جامعه به افراد منعکس و دستاوردهای گرانسنگ آنرا بهویژه در زمان بحران حفظ کند. درواقع، شناخت منشاء انگیزههای رفتاری مدافعان میهن، ظرفیتهای اندیشه و فرهنگ ایرانیان و قدرت راهبرد «دفاع» را آشکار مینماید. این پژوهش تلاش دارد شاخصههای سبک زندگی را در رمان «نخلهای بیسر» و «ریشه در اعماق» با روشگفتمانی «ارنستولاکلاو» منعکس کند. در این روش، پیوند مولفههای سبک زندگی، چگونگی خلق هویت جهادی رزمندگان بیان میشود. یافتهها نشان میدهد علل رفتاری شخصیتها با تکیه بر پایبندی بر مبانی باورهای دینی و غیرت ملی، دستاورد استقلال و امنیت کشور را بهدنبال داشته است.
https://www.jccs.ir/article_130753_d997c621a7cc4fb972ecdca2f07795ec.pdf
2021-04-21
169
200
10.22083/jccs.2020.183021.2785
ادبیات داستانی
رمان دفاع مقدس
سبک زندگی
فرهنگ ایرانیان
محسن
ظریفینیا
d.zarifinia@gmail.com
1
دانشجوی مقطع دکترای پژوهشی زبان و ادبیات فارسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
محمود
بشیری
zrpbashiri2oo1@yahoo.com
2
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبائی
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
قرآن کریم.
2
آدلر، آلفرد )1361.( روانشناسی فردی، ترجمة حسن زمانی و مهین بهرامی، تهران: انتشارات پیشگام.
3
اس.شارف، ریچارد (1394). نظریههای رواندرمانی و مشاوره، ترجمة مهرداد فیروزبخت، چاپ هفتم، تهران: نشر رسا.
4
بیچراستو، هریت (1388). کلبه عموتم، ترجمۀ محسن سلیمانی، چاپ پنجم، تهران: نشر افق.
5
بای، روحالله و فاطمه (1390). روانشناسی روابط انسانی، تهران: انتشارات دانژه.
6
پژوهشکده تحقیقات اسلامی (1389). انسان مطلوب، قم: نشر زمزم هدایت.
7
تندروصالح، شاهرخ (1382). ادبیات جنگ و موج نو، تهران: فرهنگسرای پایداری.
8
تاوریس، کارول (1388). روانشناسی خشم، احمد تقیپور و سعید درودی، تهران: دایره.
9
حنیف، محمد و محسن (1388). کندوکاوی پیرامون ادبیات داستانی جنگ و دفاع مقدس، تهران: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس «صریر».
10
حسنبیگی، ابراهیم(1389). ریشه در اعماق، چاپ چهارم، مشهد: نشر ملک اعظم.
11
حسنبیگی، ابراهیم (1392). جنگ و رمانهایش، تهران: انتشارات سروش.
12
حقجو، محمدحسین (1375). روانشناسی ترس و دلهره، قم: نشر نهضت.
13
رجبینیا، داود (1391). اسلام و زیباییهای زندگی، قم: مؤسسة امامخمینی.
14
زاهدی، ابراهیم (1384). نسل باروت، چاپ دوم، تهران: نشر صریر.
15
زرینکوب، عبدالحسین (1392) آشنایی با نقد ادبی، چاپ دهم، تهران: انتشارات امیرکبیر.
16
سرشار، محمدرضا (1370). نیمنگاهی به هشتسال قصة جنگ، تهران: حوزة هنری.
17
سنگری، محمدرضا (1389). ادبیات دفاع مقدس، تهران: صریر.
18
شریعتی، سیدصدرالدین (1392). «درآمدی بر سبک زندگی در آیات و روایات»، فصلنامة فرهنگ مشاوره و رواندرمانی: ویژهنامة سبک زندگی، شماره 13: 10-1.
19
شارقیتفتانی، آفاق (1389). مبانی جامعهشناسی، مفاهیم و نظریهها، یزد: نشر نیکوروش.
20
فراست، قاسمعلی (1362). نخلهای بیسر، تهران: نشرامیرکبیر.
21
فاضلی، محمد (1382). مصرف و سبک زندگی، قم: نشر صبح صادق.
22
فیست، جس؛ و دیگران (1398). نظریههای شخصیت، ترجمۀ یحیی سیدمحمدی، چاپ هجدهم، تهران: نشر روان.
23
صبوری، مجتبی (1393). سبک زندگی امامحسین7، قم: انتشارات پیروز.
24
کاویانی، محمد (1391). سبک زندگی اسلامی و ابزار سنجش آن، قم: نشر سبحان.
25
کسرایی و پوزششیرازی و علی محمدسالار (1388). «نظریه گفتمان لاکلاو و موفه ابزاری کارآمد در فهم و تبیین پدیدههای سیاسی»، فصلنامه سیاست، شماره 3: 360-339.
26
گیویان، عبدالله و دیگران (1392). مطالعات سبک زندگی، شماره 4: 56-31.
27
گوستاویونگ، کارل (1387). روانشناسیضمیر ناخودآگاه، ترجمۀ محمدعلی امیری، چاپ پنجم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
28
گنجی، حمزه (1393). روان شناسی عمومی، چاپ ششم، تهران: نشر ساوالان.
29
محمود، احمد (1380). زمین سوخته، چاپ چهارم، تهران: انتشارات معین.
30
مکدانل، دایان (1380). مقدمهای بر نظریههای گفتمان، ترجمة حسینعلی نوذری، تهران: انتشارات فرهنگ گفتمان.
31
میرصادقی، جمال (1392). عناصر داستان، چاپ هشتم، تهران: انتشارات سخن.
32
مارشال ریو، جان (1398). انگیزش و هیجان، ترجمۀ یحیی سیدمحمدی، چاپ سی و سوم، تهران: نشر ویرایش.
33
میلز، سارا (1382). گفتمان، ترجمة فتاح محمدی؛ زنجان: نشر هزارة سوم.
34
میرعابدینی، حسن (1377). صدسال داستاننویسی ایران، تهران: نشر سرچشمه.
35
مهاجرنیا، محسن (1394). اندیشة دفاعی اسلام، تهران: نشر فرهنگ و اندیشة اسلامی.
36
مهدویکنی، محمدسعید (1387). دین و سبک زندگی، چاپ دوم، تهران: نشر دانشگاه امام صادق(ع).
37
مهدویکنی، محمدسعید (1378). «مفهوم سبک زندگی و گسترة آن در علوم اجتماعی»، فصلنامة تحقیقات فرهنگی، شماره 1: 230-199.
38
نش، کیت (1380). جامعهشناسی معاصر، جهانی شدن، سیاست و قدرت، ترجمة محمدتقی دلفروز، تهران: انتشارات کویر.
39
هدفیلد، ژ.آ (1374). روانشناسی و اخلاق، ترجمۀ علی پریور، چاپ سوم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
40
هوارث، دیوید (1377). «نظریۀ گفتمان»، ترجمۀ سیدعلیاصغر سلطانی؛ فصلنامۀ علوم سیاسی، شماره 2.
41
یورگنسن، ماریان و فیلیپس، لوئیز (1389). نظریه و روش در تحلیلگفتمان، ترجمة هادی جلیلی، چاپ هفتم، تهران: نشر نی.
42
ORIGINAL_ARTICLE
ناسازههای سیاستگذاری فرهنگی در ایران، پیشنهاد یک مدل مطالعاتی
انواع مختلفی از ناسازگاریها در سیاستگذاری فرهنگی ایران وجود دارد. هدف این نوشتار تحلیل نقش ناسازههای شناختی در ایجاد ناهماهنگی میان محتوای سیاستهای فرهنگی با ارزشها و هنجارهای ذینفعان آن سیاست است. هدف این مقاله ارائه یک مدل پیشنهادی برای مطالعه و تحلیل این قبیل ناسازهها است. با بهرهگیری از روش تحلیل نظری و با تکیه بر رویکردهای شناختی در سیاستگذاری عمومی شامل «پارادایم سیاستگذاری»، «مرجعیت» و «چارچوب ائتلاف حامی» تلاش شده است تا یک چارچوب پیشنهادی برای مطالعه ناسازههای سیاست فرهنگی ارائه شود. به همین دلیل و بهطور خاص زمینههای اجتماعی شکلگیری ناسازهها در نظام قشربندی جامعه ردیابی شده است، زیرا نظام قشربندی بازنمای تنوعات فرهنگی و ذخائر شناختی متنوع است. تفاوت منابع شناختی و مرجعیتهای فکری سیاستگذاران و ذینفعان سیاستها که حاصل تعلق به قشرهای متفاوت است موجب جهتگیریهای فرهنگی ناسازگار میشود. همچنین نقش گروههای اقتصادی و سیاسی ذینفوذ، لابیگرها و گروههای مرجع نیز بارز است. این واسطهها برخی از مرجعیتها را برای سیاستگذاران برجسته کرده و با تأثیر بر سازمان و ائتلاف سیاستگذاران تلاش میکنند سیاستها را به سمت منافع خود، هدایت کنند.
https://www.jccs.ir/article_130763_a42c674913fbc5bb3718ebf86b3886a6.pdf
2021-04-21
201
222
10.22083/jccs.2020.206939.2948
سیاستگذاری فرهنگی
ناسازه
ایران
قشربندی اجتماعی
رویکردهای شناختی
فاطمه
جواهری
javaherm@yahoo.com
1
دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشکده ادبیات وعلوم انسانی دانشگاه خوارزمی، تهران و کرج
LEAD_AUTHOR
سیدیاسر
جلالی
std_yaserjalali@khu.ac.ir
2
دانشجوی دکترای سیاستگذاری فرهنگی دانشگاه خوارزمی (نویسنده مسئول)
AUTHOR
منابع و مأخذ
1
آزاد ارمکی، تقی (1385). «چالشهای اساسی در عرصه سیاستگذاری فرهنگی در ایران»، ماهنامه سیاست داخلی، شماره 1: 223-235.
2
آشنا، حسامالدین (1384). از سیاست تا فرهنگ؛ سیاستهای فرهنگی دولت در ایران {1304-1320}، تهران: سروش.
3
ابتکار، معصومه (26/6/1398). پایگاه وب معاونت زنان ریاست جمهوری، تاریخ بازدید:2/7/1398، دسترسی در http: //women. gov. ir/fa/news/11059
4
ابطحی، سیدمصطفی (1393). «الزامات اجتماعی سیاستگذاری فرهنگی جمهوری اسلامی»، فصلنامه مطالعات میان فرهنگی، شماره 21: 98-71.
5
اربابی، بهین (1389). ضرب فهمها، تهران: اربابی.
6
ارزشها و نگرشهای ایرانیان (1395). محمدرضا جوادی یگانه، تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
7
ارزشها و نگرشهای جوانان (1392). تهران: سازمان ملی جوانان.
8
اشتریان، کیومرث (1389). متغیرهای استراتژیک در سیاستگذاری فرهنگی، تهران: میزان.
9
اشتریان، کیومرث (1391). مقدمهای بر روش سیاستگذاری فرهنگی، تهران: انتشارات جامعهشناسان.
10
اشتریان، کیومرث (1397). راهنمای برنامهریزی دولتی و سیاستگذری عمومی، تهران: شرکت چاپ و نشر بازرگانی.
11
افروغ، عماد (1387). هویت ایرانی و حقوق فرهنگی، تهران: انتشارات سوره مهر.
12
انصاری، ابراهیم (1378). نظریههای قشربندی اجتماعی و ساختار تاریخی آن در ایران، اصفهان: دانشگاه اصفهان.
13
بشیریه، حسین (1381). دیباچهای بر جامعهشناسی سیاسی ایران: دوره جمهوری اسلامی، تهران: نگاه معاصر.
14
بشیریه، حسین (1384). «زمینههای اجتماعی بحران سیاسی در ایران معاصر»، فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، شماره 16: 153 - 137.
15
بوردیو، پیر (1390). تمایز: نقد اجتماعی قضاوتهای ذوقی. ترجمۀ حسن چاوشیان، تهران: نشر ثالث.
16
تامین، ملوین ماروین (1373). جامعهشناسی قشربندی و نابرابری اجتماعی، ترجمۀ عبدالحسین نیکگهر، تهران: نشر توتیا.
17
جلائی پور، حمیدرضا (1381). جامعهشناسی جنبشهای اجتماعی با تأکید بر جنبش اصلاحی دوم خرداد، تهران: طرح نو.
18
جوادی یگانه، محمدرضا (1382). «تناقضهای ایدئولوژیک در دو برنامه دوم و سوم توسعه در ایران»، فصلنامه رفاه اجتماعی، شماره 8: 120-80.
19
جواهری، فاطمه (1398). سیاستهای فرهنگی در دانشگاههای دولتی ایران، تهران: دفتر سیاستگذاری و برنامهریزی فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات و فناوری.
20
ذکایی، محمدسعید و سمیهسادات شفیعی (1389). «کالبدشکافی سیاستگذاری فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در حوزه سبک زندگی دختران»، فصلنامه انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، شماره 6: 120-77.
21
رایت، اریک اولین (1395). رویکردهایی به تحلیل طبقاتی، ترجمۀ یوسف صفاری، تهران: نشر لاهیتا.
22
رضایی، محمد (1394). شکافهای جامعه ایرانی، تهران: نشر آگه.
23
ژیرار، آگوستین (1372). توسعهی فرهنگی، ترجمۀ عبدالحمید زرینقلم، تهران: مرکز پژوهشهای بنیادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
24
سراج زاده، سیدحسین و فاطمه جواهری و ایرج فیضی (1397). نگرشها و رفتار دانشجویان: مرحله دوم پیمایش طولی نگرشها و رفتار دانشجویان دانشگاههای دولتی تحت پوشش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
25
شریفزاده، فتاح و سیدمهدی الوانی و بهروز رضاییمنش و مجید مختاریانپور (1392). «موانع اجرای سیاستهای فرهنگی کشور طی برنامههای اول تا چهارم توسعه: بررسی تجربیات مدیران فرهنگی»، اندیشه مدیریت راهبردی، شماره اول، شماره پیاپی 13: 33-78.
26
شریفی، سیدعلیرضا و عبدالرضا فاضلی (1391). «واکاوی سیاستگذاری فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران»، مجلس و راهبرد، شماره 69: 90-55.
27
صالحی امیری، رضا و امیر عظیمی دولتآبادی (1387). مبانی سیاستگذاری و برنامهریزی فرهنگی، تهران: پژوهشکده تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام.
28
صفایی، سعید (1393). بررسی تحول در سیاستگذاری فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران در دهه 1370: مطالعه موردی سبک مطلوب زندگی. (پایان نامه کارشناسی ارشد)، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی.
29
عبدی، عباس و محسن گودرزی (1378). تحولات فرهنگی در ایران، تهران: نشر روش.
30
غلامرضا کاشی، محمدجواد (1379). اخلاق و برنامهریزی فرهنگی، در کتاب فرهنگ، سیاست و توسعه در ایران امروز، تهران: نشر دال.
31
غلامپور آهنگر، ابراهیم (1382). سیاستگذاری، هویت، جوانان: تأثیر ساختار سیاستگذاری فرهنگی بر بحران هویت جوانان از سال 1376 تاکنون، (پایان نامه کارشناسی ارشد)، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
32
فاضلی، نعمتالله و مرتضی قلیچ (1392). نگرشی نو به سیاست فرهنگی، تهران: تیسا.
33
فرهنگ، سیاست و توسعه در ایران امروز (1379). در مجموع مقالات گردهمایی ساماندهی فرهنگی، تهران: نشر دال.
34
قاسمی، علیاصغر (1393). «آسیبشناسی شکافهای اجتماعی و ارائه راهبردهایی برای تقویت همبستگی ملی در ایران»، فصلنامه راهبرد، سال 23، شماره 71: 72-41.
35
قاضیان، حسین (1379). ضرورت تجدیدنظر در سیاستهای کنترلی، در کتاب فرهنگ، سیاست و توسعه در ایران امروز، تهران: نشر دال.
36
کرامپتون، رزماری (1396). طبقه و قشربندی اجتماعی، ترجمه هوشنگ نایبی، تهران: نشر نی.
37
کمالی، علی (1385). مقدمهای بر جامعهشناسی نابرابریهای اجتماعی، تهران: انتشارات سمت.
38
کوثری، مسعود (1387). «نسلهای ایکس و وای و زد و سیاستگذاری فرهنگی درایران»، فصلنامه راهبرد فرهنگ، شماره 3: 65-85.
39
گرب، ادوارد (1373). نابرابری اجتماعی: دیدگاههای نظریهپردازان کلاسیک و معاصر، ترجمۀ محمد سیاهپوش و احمدرضا غرویزاد، تهران: معاصر.
40
معدل، منصور (1381). طبقه، سیاست و ایدئولوژی در انقلاب ایران. ترجمۀ محمدسالار کسرایی، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران (باز).
41
مقتدایی، مرتضی و علیرضا ازغندی (1395). «آسیبشناسی سیاستگذاری فرهنگی جمهوری اسلامی»، فصلنامه تخصصی علوم سیاسی، دوره 12، شماره 34: 7-26.
42
مک گوییگان، جیم (1388). بازاندیشی در سیاست فرهنگی، ترجمه نعمتالله فاضلی و مرتضی قلیچ، تهران: دانشگاه امام صادق.
43
مولر، پیر (1378). سیاستگذاری عمومی، ترجمه حمیدرضا ملکمحمدی، تهران: نشر میزان.
44
نواختی مقدم، امین و حامد انوریان اصل (1388). «مبانی ایدئولوژیک سیاستهای فرهنگی رژیم پهلوی»، فصلنامه انقلاب اسلامی، شماره 19:115-140.
45
وبلن، تورستاین (1392). نظریه طبقه تنآسا، ترجمۀ فرهنگ ارشاد، تهران: نشر نی.
46
وبر، ماکس (۱۳۸۴). اقتصاد و جامعه، ترجمه عباس منوچهری، مهرداد ترابینژاد و مصطفی عمادزاده، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت).
47
وحید، مجید (1384). «نگاهی به مشکل سیاستگذاری عمومی در ایران در قالب جامعهشناسی سازمانها و با بهرهگیری از مفهوم مرجعیت»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 69: 330-317.
48
وحید، مجید و محمد صفار (1395). «مبانی مطالعه تطبیقی سیاستگذاری فرهنگی با محوریت مرجعیتها»، فصلنامه علمی پژوهشی سیاستگذاری عمومی، شماره 2: 27-9.
49
وحید، مجید{به اهتمام} (1380). سیاستگذاری و فرهنگ در ایران امروز، تهران: مرکز بازشناسی ایران و اسلام (نشر باز).
50
وضعیتسنجی پوشش و آرایش ایرانیان (1392). منصور واعظی، تهران: موسسه انتشارات کتاب نشر.
51
همایون، محمدهادی و محمدحسن فرجنژاد ابرقویی (1393). «مطالعه تطبیقی سیاستهای فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در سطوح کلان و میانی»، فصلنامه دین و سیاست فرهنگی، شماره 3: 32-7.
52
Bacchi, Carol Lee. (1999). Women, Policy, and Politics: The Construction of Policy Problems. London.
53
Baumgartner, Frank R. and Bryan D. Jones (Eds). (2002). Policy Dynamics. Chicago: University of Chicago Press.
54
Cobb, R. Ross, J. K. & Ross, M. H. (1976). Agenda Building as a Comparative Colitical Process. American Political Science Review, 70 (1), 126-138.
55
Fischer, Frank, Gerald J. Miller, Mara S. Sidney. (2007). Handbook of Public Policy Analysis: Theory, Politics, and Methods. CRS Press.
56
Gamson, W. A. (1992). Talking Politics، New York: Cambridge University Press.
57
Goodin, R. E. Moran, M. & Rein, M. (2006). The Oxford Handbook of Public Policy (Vol. 6). Oxford Handbooks of Political.
58
Hall, P. A. (1993). Policy Paradigms, Social Learning, and the State: The Case of Economic Policy making in Britain. Comparative Politics, Vol. 25, No. 3, 275-296.
59
Jobert, Bruno and Pierre Muller. (1987). L’État en action. Paris: PUF.
60
Jones, B. D. & Baumgartner, F. R. (2005). The Politics of Attention: How Government Prioritizes Problems. University of Chicago Press.
61
Hall, S. (1981). Cultural Studies: Two Paradigms. In T. Bennett, G. Martin, C. Mercer and J. Woollacott (Eds). Culture, Ideology and Social Process. London: Batsford Academic and Educational.
62
Kahan, D. M. & Braman, D. (2006). Cultural Cognition and Public Policy. Yale Law & Policy Review, 24 (1), 149-172.
63
Katzenstein, P. J. (Eds). (1996). The Culture of National Security: Norms and Identity in World Politics. Columbia University Press.
64
Kingdon, J. W. (1995). Agendas, Alternatives, and Public Policies. New York: Addison-Wesley.
65
Kraus, M. W. Piff, P. K. & Keltner, D. (2011). Social Class as Culture: The Convergence of Resources and Rank in the Social Realm. Current Directions in Psychological Science, 20 (4), 246-250.
66
Mulligan, K. Grant, T. & Bennett, D. (2013). The Dynamics of Public Opinion on Cultural Policy Issues, in the US, 1972–2010. Political Behavior, 35 (4), 807-829.
67
Sabatier, P. A. & Jenkins-Smith, H. C. (1999). The Advocacy Coalition Framework: An Assessment, in Theories of the Policy Process, ed. PA Sabatier, New York.
68
Sabatier, P. Schlager, E. Charron, D. & Muller, P. (2000). Les Approches Cohnitives des Politiques Publiques: Perspectives Americaines. Revue Française De Science Politique, 50 (2), 209-234. Retrieved from http: //www.jstor. org/stable/43119727.
69
Sabatier, P. A. & Weible, C. M. (2007). The Advocacy Coalition Framework, Theories of the Policy Process, 2, 189-220.
70
Surel, Y. (2009). The Role of Cognitive and Normative Frames in Policy-Making. In: Carson, M. Burns, T. R. Calvo, D. (2009). Paradigms in Public Policy: Theory and Practice of Paradigm Shifts in the EU. Peter Lang.
71
Van Dijk, Teun A. (1998). Ideology: A Multidisciplinary Approach. London, Sage.
72
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل سیاست های فرهنگی خانواده در ایران پس از انقلاب
این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش است که سیاستگذاری فرهنگی در حوزه خانواده مبتنی بر چه اقتضائاتی بوده و این سیاستها تا چه حد به اهداف تعیین شده دست یافتهاند؟ برای این منظور با رویکرد کیفی و تحلیل اسناد مکتوب به ترسیم خانواده مطلوب سیاستگذاران فرهنگی پرداخته شده است. برای ارزیابی وضعیت موجود خانواده از نتایج گزارشهای رسمی، پژوهشهای علمی، واقعیتهای موجود و تجارب زیسته و ملموس استفاده شده است. بررسیها نشان میدهد خانواده مطلوب سیاستگذاران فرهنگی از نظر شکلی و محتوایی خانوادهای است که پاسخگوی نیازهایی چون رفع نیازهای مادی و غیرمادی، تربیت صحیح فرزندان، کانون روابط گرم و صمیمی، و مهمتر از همه بنیان اصلی تشکیلدهنده جامعه باشد. واقعیتهای موجود نشان میدهد خانوادۀ ایرانی نیز همچون جوامع دیگر، دچار تغییراتی شده و انتظارات سیاستگذاران فرهنگی را در تحقق شکل مطلوب آن برآورده نکرده است، بهگونهای که در شرایط کنونی، خانواده با چالشها و آسیبهای مختلفی مواجه است و با انتظارات سیاستهای فرهنگی فاصله دارد. در خانواده کنونی، مواردی نظیر افزایش طلاق، افزایش سن ازدواج، سست شدن پیوندهای زناشویی، شکاف بین نسلها، شیوع برخی آسیبها و انحرافها و نظایر آن وجود دارد که نشان دهنده این است که خانواده آنگونه که سیاستهای فرهنگی طراحی شده بودند، شکل نگرفته است. در تحلیل فاصله بین سیاستهای فرهنگی و وضعیت موجود میتوان گفت برخی سیاستها، به شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه ایران و تغییرات جهانی در حوزه فرهنگ و فناوری توجه زیادی نکردهاند. با وجود چنین تنوع و تغییراتی، به نظر میرسد بازاندیشی در برخی سیاستها ضروری به نظر میرسد.
https://www.jccs.ir/article_130764_41790e91e69cf435bd30413f4767b731.pdf
2021-04-21
223
248
10.22083/jccs.2019.193233.2858
خانواده
سیاستگذاری فرهنگی
بحران اجتماعی
گسست خانواده
رامین
مرادی
rmoradi@yu.ac.ir
1
استادیار جامعهشناسی، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه یاسوج
LEAD_AUTHOR
منابع و مأخذ
1
احمدی، امیدعلی و ابراهیم یاقوتی (1397). «زنان، سبک های فراغتی و خانواده در شهر تهران»، فصلنامه علمی مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات، شماره 8: 258-257.
2
آزادارمکی (1395). جامعه شناسی خانواده ایرانی، تهران، انتشارات سمت.
3
آزادارمکی، تقی و نوح منوری (1389). «ارائه مدلی برای تحلیل محتوای سیاست های فرهنگی»، فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، شماره 20: 76-47.
4
احمدنیا، شیرین (1380). «برخی عوامل فرهنگی-اجتماعی موثر بر مشارکت محدود زنان»، فصلنامه انجمن جامعهشناسی ایران ویژه نامه دومین همایش مسائل اجتماعی ایران، شماره 4: 83-71.
5
احمدی،کامیل (1397). «اتاقی با در باز: پژوهشی جامع در باب ازدواج سفید در ایران»، فصلنامه مطالعات حقوق، شماره 21: ١٧٦- 159.
6
احمدی، ناهید (1391). «بررسی جامعه شناختی روابط خارج از چارچوب ازدواج»، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، دانشکده علوم اجتماعی.
7
بابایی فرد، اسدالله (1392). «سنجش تاثیرات اشتغال زنان بر خانواده و روابط اجتماعی»، نشریه زن در توسعه و سیاست،دوره 11، شماره 3: 451-427.
8
بلالی، اسماعیل، زهره بختیاری ،اکرم محمدی و حسین محققی (1394). «عوامل مؤثر بر تضاد نقشهای زنان و رابطه آن با تعارضات خانوادگی در شهر همدان»، جامعهشناسی کاربردی، شماره27: 117-132.
9
جاوید، محمد جواد و عصمت شاهمرادی (1396). «جمهوری اسلامی ایران و مساله بدحجاب»، زن در فرهنگ و هنر، شماره 1: 164-139.
10
جنادله، علی و مریم رهنما (1393). «دگرگونی در الگوی متعارف ایرانی(تحلیل ثانویه داده های ملی)»، فصلنامه خانواده پژوهی، شماره 39: 296-277.
11
حسینی، حاتم و مریم گراوند (1395). «تبیین شکاف در رفتار و نگرش زنان نسبت به الگوی همسرگزینی در شهر کوهدشت»، جامعه شناسی کاربردی، شماره 16: 128-113.
12
حقیقت، صادق (1391). روش شناسی علوم سیاسی، تهران: انتشارات دانشگاه مفید.
13
حقیقتیان، منصور و عباس غفاری (13889). «بررسی علل شکاف نسلها در بین دانش آموزان متوسطه شهر لامرد»، فصلنامه تخصصی علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، شماره 8: 190-173.
14
خدادی سنگده، جواد و خدابخش احمدی (1394). «نقش عوامل فرهنگی و رسانهای در پیشبینی حجاب زنان؛ مطالعهای ملی»، فصلنامه فرهنگی – تربیتی زنان و خانواده، شماره 33:21-8.
15
خواجه نوری، بیژن، علی روحانی و سمیه هاشمی (1391). «گرایش به حجاب و سبکهای مختلف زندگی»، جامعهشناسی کاربردی، شماره 166:3-141.
16
ذوالفقاری، ابوالفضل و اکرم رمضانی (1394). «آسیبشناسی روابط خارج از عرف دختران»، پژوهشنامه مددکاری اجتماعی، شماره 4: 235-196.
17
رستگارخالد، امیر و هاجر عظیمی (1393). «بررسی تعارض شغلی، خانوادگی زنان سرپرست خانوار»، زن در توسعه و سیاست، شماره 3: 448-426.
18
رضایی درهده، مریم (1390). «(بررسی رابطهی تعارض نقشهای شغلی-خانوادگی و بحران هویت زنان شاغل شهر خرم آباد»، پایان نامه ارشد، دانشگاه بوعلی سینا همدان.
19
رمضانیفر، حدیثه و محمدعلی آدیش (1397). «مطالعهی تجربهی زیستهی افراد در مورد ازدواج سفید در ایران(مطالعهی کیفی جوانان شهرستان گیلان». فصلنامهی مطالعات توسعهی اجتماعی ـ فرهنگی، شماره 1: 217-195.
20
سرایی، حسن و سجاد اوجاقلو (1392). «مطالعهی نسلی تغییر ارزش ازدواج در ایران»، مطالعات توسعه اجتماعی ایران، شماره 5: 42-19.
21
سفیری، خدیجه، کمال کوهی و رباب عبدی (1397). «تاثیر مصرف کالاهای فرهنگی بر تغییر ارزش ازدواج در بین دانشجویان دانشگاه تبریز»، فرهنگ در دانشگاه اسلامی، شماره 1: 27-4.
22
سهراب زاده، مهران، میلاد نوروزی و اسما عسکریکویری (1396). ((ازدواج سفید؛ انگیزهها و زمینهها))، فصلنامه جامعه شناسی سبک زندگی، شماره 9: 249-189.
23
شافیرتز، جی.ام و کریستوفر پی، بریک (1390). سیاست گذاری فرهنگی و میزان مداخله دولت در آن، تأملی نظری، ترجمه مجید وحید، تهران: انتشارات باز.
24
شالچی، وحید و محدثه ضیاچی (1393). «تفاوت های نسلی در سبک زندگی»، فصلنامه مطالعات توسعۀ اجتماعی-فرهنگی، شماره 1: 91-69.
25
شریفی ساعی، محمدحسین، مریم ایثاری و سحر طالبی (1390). «سنخشناسی الگوهای روابط جنسی پیش از ازدواج در ایران»، جامعهپژوهی فرهنگی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، شماره 2: 34-1.
26
عبدی، شهین و امیر اکبری قمصری (1396). «بررسی عوامل موثر بر شکاف نسلی درباره ازدواج و معیارهای انتخاب همسر در بین دانشجویان شهر تهران و تکاب»، پایاننامه کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه شهید بهشتی.
27
عظیمی هاشمی، مژگان، فائزه اعظمکاری، معصومه بیگناه و فاطمه رضامنش (1394). «ارزشها، نگرشها و الگوهای کنش جوانان در خصوص همسر گزینی و روابط پیش از ازدواج»، راهبرد فرهنگ، شماره 29: 212-180.
28
عنایت، حلیمه (1367). «بررسی تاثیر اشتغال زنان بر روابط خانوادگی در شهر شیراز»، دانشگاه شیراز، پایان نامه کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه شیراز.
29
عیوضی، غلامحسین (1394). «بررسی جامعه شناختی شکاف نسلی در ایران پس از انقلاب اسلامی با تاکید بر عناصر فرهنگی هویت ایرانی»، فصلنامه علمی-پژوهشی اسلام و مطالعات اجتماعی، شماره 3: 120-90.
30
فرزانه، عبدالحمید و مژگان امیریان زاده (1395). «آسیبشناسی پوشش از دیدگاه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی فارس»، فرهنگ در دانشگاه اسلامی، شماره 4 : 624-602.
31
قائمی زاده، محمد سلمان و شکیبا کولیوند (1393). «شکاف نسلی در بین دانش آموزان شهر اسد آباد»، فصلنامه تخصصی علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، شماره 3: 200-173.
32
کربلائی پازوکی، علی و محمدحسین خوانین زاده (1393). «آسیبشناسی مسأله عفاف و حجاب در بین دانشجویان دخترکارشناسی دانشگاه علامه طباطبائی»، فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان درمانی، شماره 18: 193-172.
33
کنعانی، محمدامین، حمیده محمد زاده و فاطمه محمدزاده (1393). «بررسی رابطة استفاده از اینترنت با نگرش به دوستی اینترنتی با جنس مخالف»، فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران، شماره 4: 84-63.
34
گروسی، سعیده و راحله آدینه زاد (1389). «بررسی رابطه عوامل اجتماعی با تعارض نقش های شغلی و خانوادگی در بین زنان شاغل شهر کرمان». مجله علوم اجتماعی دانشکده علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، شماره 2: 139-121.
35
مهدوی، سید محمد صادق و شهرزاد مشیدی (1389). «تحول معیارهای همسرگزینی جوانان نسبت به والدینشان به تفکیک خاستگاه طبقاتی»، مجله جامعه شناسی معاصر، شماره 4: 60-26.
36
موسوی، یعقوب (1388). بررسی تعارض نقش دوگانه زنان در خانه و اجتماع و ارائه راه کارهای مناسب، تهران: مرکز امور مشارکت زنان ریاست جمهوری.
37
نصیری، محمود، محمدرضا تفاق، جهانگیر مقصودی و اکبر حسنزاده (1380). «بررسی مقایسهای مشکلات ارتباطی نوجوانان با والدین از دیدگاه نوجوانان و والدین در دبیرستانهای منتخب دولتی شهر اصفهان»، مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شماره 2 :38-31.
38
نوغانی محسن و فردین محمدی (1394). «پیامدهای ارتباط نامتعارف با جنس مخالف»، همایش ملی مسائل اجتماعی شهر مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم انسانی: 54-34.
39
نقیبزاده، احمد (1389). درآمدی بر جامعهشناسی سیاسی، تهران: انتشارات سمت.
40
وحید، مجید (1382). سیاستگذاری و فرهنگ در ایران امروز، تهران: انتشارات باز.
41
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل ثانویۀ ارزشهای جنسیتی با توجه به دادههای پیمایش ارزشها و نگرشهای ایرانیان (با تأکید بر نگرش به نابرابری جنسیتی و خانواده)
هدف این مقاله بررسی روند تغییرات ارزشها و نگرشها در زمینۀ برابری جنسی و خانواده براساس دادههای پیمایش ارزشها و نگرشهای ایرانیان است. روش مطالعه تحلیل ثانویه است. اساس تحلیل بیشتر با اتکا به یافتههای موجهای دوم و سوم انجام گرفته است. دادههای موج دوم در سال 82 نشان میدهد که گرایش نوین و فردگرایانۀ زنان در بازتفسیر خانواده و مفهوم جنسیتاند. این یافتهها بیان میکنند که در جامعۀ ایرانی، یک دگردیسی جدّی در زمینۀ تغییر ارزشها و نگرشهای جنسیتی در حال شکلگیری است. یافتههای موج سوم همچنان نشان از گرایش بیشتر زنان در مقایسه با مردان در زمینۀ ارزشهای مدرن در جامعهاند. با این حال، یافتهها، در مقایسه با سال 82، نشان از نوعی عقبگرد هم در گرایشهای کلّ جامعه و هم در زنان در زمینۀ حرکت بهسوی برخی نگرشهای برابری جنسیتی دارد. این امر نشان میدهد با غلبۀ ارزشهای بقا در جامعه، گرایش به ارزشهای سنّتی در یک روند طولی بیشتر شده است.
https://www.jccs.ir/article_130765_033e02dbe5a707ec2d511e2fbf88a2f7.pdf
2021-04-21
249
270
10.22083/jccs.2019.184711.2797
ارزشهای جنسیتی
زنان
خانوادۀ مدرن و سنّتی
برابری جنسی
رضا
عظیمی
azimy17@gmail.com
1
استادیار جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی
LEAD_AUTHOR
منابع ومأخذ
1
اینگلهارت، رونالد، (1373).تحول فرهنگی در جامعۀ پیشرفتۀ صنعتی، ترجمۀ مریم وتر،تهران: کویر.
2
پیمایش ملی ارزشها و نگرشهای ایرانیان؛ موج اوّل، (1379).پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
3
پیمایش ملی ارزشها و نگرشهای ایرانیان؛ موج دوم، (1382) .پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
4
پیمایش ملی ارزشها و نگرشهای ایرانیان؛موج سوم، (1394).پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
5
راغفر، حسین و میترا باباپور، (1395).فقر معیشتی و اشتغال زنان در ایران در گزارش وضعیت اجتماعی زنان در ایران، ویراستۀ فاطمه جواهری، نشرنی.
6
رحیمی، علی و همکاران، (1395).«تحلیل گذارتجردزنان ومردان درایران طیّ سالهای 1345 تا1390»، مجلۀ مطالعات اجتماعی ایران، شمارۀ 3.
7
چلبی، مسعود، (1393).تحلیل نظری و تطبیقی در جامعهشناسی، تهران:نشر نی.
8
کاظمیپور، شهلا (1395).باروری، مرگو میر و امیدبه زندگی زنان در ایران در گزارش وضعیت اجتماعی زنان در ایران، ویراستۀ فاطمه جواهری، نشرنی.
9
علیاحمدی، امید (1395).تحلیل اجتماعی وضعیت و تغییرات اجتماعی ازدواج و طلاقدر گزارش وضعیت اجتماعی زنان در ایران، ویراستۀ فاطمه جواهری، نشرنی.
10
گلمحمدی، احمد (1395).زنان و قدرت سیاسی در ایراندر گزارش وضعیت اجتماعی زنان در ایران، ویراستۀ فاطمه جواهری، نشرنی.
11
گودرزی، محسن (1395).نگرش زنان به هنجارهای خانوادگی و آگاهی جنسیتی: تحلیلی از یافته های پیمایش ملی در گزارش وضعیت اجتماعی زنان در ایران، ویراسته فاطمه جواهری .نشرنی.
12
فراستخواه، مقصود و همکاران، (1395).زنان و آموزش در ایران در گزارش وضعیت اجتماعی زنان در ایران، ویراستۀ فاطمه جواهری، نشرنی.
13
نوربالا، احمدعلی و فاطمه نوربالا، (1395).بررسی سلامت روان زنان در ایراندر گزارش وضعیت اجتماعی زنان در ایران، ویراستۀ فاطمه جواهری، نشرنی.
14
وزیری، نسرین، (1394).بازیگران و بازیگردانان مجلس، انتشارات صمدیه.
15
Abramson, P. Ellis, S. & Inglehart, R. (1997). Research in Context: Measuring Value Change. Political Behavior, 19(1):41–59.
16
Alesina, A. Giuliano, P. (2014). Family Ties. In Durlauf, S. and Aghion, P. (Eds). Handbook of Economic Growth. Amsterdam: Elsevier.
17
Alexander, A.and Welzel, C. (2011). Explaining Women’s Empowerment: the Role of Emancipative Beliefs. European sociological review, 27(1): 364–384.
18
Archer, M. (1995). Realist Social Theory: the Morphogenetic Approach. Cambridge: Cambridge University Press.
19
Castells, M. (1997). The Power of Identity, the Information Age: Economy, Society and Culture Vol. II. Oxford, UK: Blackwell.
20
Cho, S. (2014). International Women's Convention, democracy and gender equality. Social Science Quarterly, 95(3):719_739.
21
Duflo, E. (2012). Women Empowerment and Economic Development. Journal of EconomicLiterature, 50(4):1051_1079.
22
Fararo, t. (2001). Social Action Systems: Foundation and Synthesis in Sociological Theory. Westport: Praeger
23
Fiorentine, R. (1988). Increasing Similarity in the Values and Life Plans of Male and Female College Students? Evidence and Implications. Sex Roles, 18(1): 143-58.
24
Fireston, s. (2003). Value Change: Conscious Cognitive Dissonance or Automated Process.California: University of the Southern California.
25
Fish, S. (2002). Islam and Authoritarianism. World Politics, 55(1), 4-37.
26
Fortin, N. (2005). Gender role attitudes and the labour-market outcomes of women acrossoecd countries. Oxford Review of Economic Policy, 21(3):416_438.
27
Gray, M. Kittilson, M. and Sandholtz, W. (2006). Women and Globalization: A Study of 180 Countries. (1975-2000). International Organization, 60(2):293_333.
28
Gunnell, M. (2007). Global Cultural Values Change and the Relationship with Telecommunications Change: A Longitudinal Analysis,CapellaUniversity.
29
Inglehart, R. and Norris, P. (2003). Gender Equality and Cultural Changearound theWorld. Cambridge: Cambridge University Press.
30
Inglehart, R. and Baker, W.(2000). Modernization, Cultural Change, and the Persistence of Traditional Values, American Sociological Review, 65(1):19-51.
31
Inglehart, R. Welzel, c. (2005). Modernization, Cultural Change, and Democracy: The Human Development Sequence. Cambridge: Cambridge University Press.
32
Kenny, C and Patel, D. (2017).Gender Laws, Values, and Outcomes:Evidence from the World Values Survey. Center for Global Development.
33
ORIGINAL_ARTICLE
حمایت حقوقی از آثار ادبی و هنری بر مبنای نقش آموزشی و اجتماعی آثار در متون حقوقی ایران
نقش آثار ادبی و هنری در توسعه و پیشرفت فرهنگی یک جامعه به حدی پررنگ است که بسیاری از جامعهشناسان، اساس تربیت را در هنر دانسته و بر نقش بنیادین آن در رشد و اعتلای جامعه تأکید کردهاند. تأثیر انکارناپذیر آثار ادبی و هنری به گونهای است که اگر این آثار در راستای اخلاق و آموزههای انسانی و دینی باشند، موجب اعتلای علمی و فرهنگی شده و حرکت بر خلاف مسیر، ثمرهای جز انحطاط و سقوط در پی نخواهد داشت. با توجه به این ضرورت که باید در این شرایط میان منافع جامعه برای دستیابی به آثار ادبی و هنری جدید و تعالیدهنده از یک سو و حمایت از پدیدآورندگان آثار هنری برای ایجاد آثار بدیع از سوی دیگر تعادلی برقرار شود، مقاله حاضر به دنبال آن است تا با بیان نقش آثار ادبی و هنری بر اجتماع مشخص سازد که آیا در قوانین ایران، در حمایت قانونی از این آثار محدودیتی وجود دارد یا مطلق آثار قابل حمایت هستند؟ و در صورتی که حکم به لزوم محدودیت داده شود، ملاک اعمال محدودیت چیست؟ حاصل مطالعه نشان میدهد که مطلق آثار ادبی و هنری در نظامهای حقوقی غایتگرا، اخلاقمحور و مبتنی بر کرامت انسانی، بر خلاف سیستمهای حقوقی سرمایهداری و مبتنی بر مادیگرایی و لذتگرایی، قابل حمایت قانونی نیستند و برای تعیین موارد قابل حمایت، باید از ملاک" مشروعیت" و "منفعت عقلایی مشروع" بهره برد.
https://www.jccs.ir/article_130766_d996a0f10092935b193f1d30d3571e54.pdf
2021-04-21
271
290
10.22083/jccs.2020.217740.3003
نظام حقوقی غایتگرا
نظام حقوقی منفعتگرا
اثر ادبی و هنری
حمایت حقوقی
علیرضا
باریکلو
bariklou@ut.ac.ir
1
استاد حقوق خصوصی دانشکده حقوق پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
جلیل
قنواتی
ghanavaty@ut.ac.ir
2
دانشیار حقوق خصوصی دانشکده حقوق پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران
AUTHOR
رحیم
پیلوار
rahimpilvar@ut.ac.ir
3
استادیار حقوق خصوصی دانشکده حقوق پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران
AUTHOR
زهرا
امید
zahra.omid@ut.ac.ir
4
دانشجوی دوره دکترای حقوق خصوصی دانشکده حقوق پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران
AUTHOR
منابع و مآخذ
1
ارژندی، عبدالله (1386). جامعهشناسی هنر (قسمت اول: اصل و منشأ هنرهای زیبا و بررسی جامعهشناختی آن). رهپویه هنر، شماره 2: 54-47.
2
انصاری، مرتضی (1415 ه.ق). کتاب المکاسب، جلد دوم، قم: کنگره جهانى بزرگداشت شیخ اعظم انصارى.
3
بلخاری قهی، حسن (1394). جامعهشناسی اخلاقی هنر. تهران: سوره مهر.
4
بلخاری قهی، حسن (1389). نقش اخلاقی هنر در تعالی فرهنگی. راهبرد فرهنگ، شماره 10 و 11، 178-145.
5
بنیانیان، حسن (1387 الف). ایدهپردازی برای فرهنگسازی. چاپ پنجم، تهران: سوره مهر.
6
بنیانیان، حسن (1387 ب). رسالت امام جمعه و کاربرد هنر در تبلیغ. تهران: سوره مهر.
7
پاکیزه، علی (1394). بررسی تأثیر شیوه آموزشی تلفیقی هنر بر خلاقیت و یادگیری دانشآموزان پسر سال اول دبستان. توسعه آموزش جندیشاپور، شماره 6: 60-52.
8
جعفری، علی (1393). بررسی حقوقی ضابطه اصالت آثار ادبی و هنری (همراه با نقد رأی دادگاه شعبه 1083 دادگاه عمومی کیفری تهران). دیدگاههای حقوق قضایی، شماره 65، 36-15.
9
جلالی، محمد و لادن حیدری (1391). نظم عمومی و حقوق مالکیت ادبی و هنری. حقوق پزشکی (ویژهنامه حقوق مالکیت فکری)، 43-11.
10
حکمتنیا، محمود (1387). مبانی مالکیت فکری. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
11
حلّی، حسن (1410 ه.ق). إرشاد الأذهان إلى أحکام الإیمان. جلد اول، قم: جامعه مدرسین.
12
دقیقی ماسوله، زهرا و محمدصادق اللهیاری (1396). تحلیل روابط بین شاخصهای بهرهوری علمی و شاخصهای توسعه در آسیا (با استفاده از تکنیک همبستگی کانون). پژوهشنامه علمسنجی، شماره 3: 84-67.
13
رهنورد، زهرا (1380). جامعهشناسی هنر و نقش ایدئولوژی. هنرهای زیبا، شماره 9: 10-4.
14
زرکلام، ستّار (1387). حقوق مالکیت ادبی و هنری. تهران: سمت.
15
شاکری، زهرا و میثم اسماعیلی یدکی (1396). بررسی تطبیقی استثنای استفاده آموزشی در حقوق مالکیت ادبی و هنری. دانش حقوق مدنی، شماره 6(1)، 30-19.
16
طوسی، محمد (1387 ه.ق). المبسوط فی فقه الإمامیه. جلد دوم، چاپ سوم، تهران: المکتبه المرتضویه لإحیاء الآثار الجعفری.
17
عباسی، محمود؛ محمد معین اسلام و فروزان اکرمی (1394). جایگاه و چالشهای ایران در حمایت بینالمللی از حقوق مالکیت آثار ادبی و هنری. حقوق پزشکی (ویژهنامه حقوق مالکیت فکری)، شماره 9: 46-11.
18
علیاکبری بابوکانی، احسان و مرتضی طبیبی (1395). واکاوی احکام فقهی - حقوقی رسانه گمراهی (رویکرد تحلیلی انتقادی). تهران: مجد.
19
فاضل لنکرانى، محمد (1379 ه.ش). تفصیل الشریعه فی شرح تحریر الوسیله: المکاسب المحرم. قم: مرکز فقه الائمه الاطهار.
20
مفید، محمّد (1410 ه.ق). المقنعه. قم: جامعه مدرسین.
21
محمّدپور دهکردی، سیما؛ رضا اکبریان و شهین اعوانی (1388). نسبت میان عقلانیت و کرامت انسان در فلسفه ملّاصدرا و کانت. معرفت فلسفی، شماره 46 (24)، 36-11.
22
مطهری، مرتضی (1372). پیرامون انقلاب اسلامی. چاپ نهم، تهران: صدرا.
23
نمک دوست تهرانی، حسن (1382). آزادی اطلاعات و حق دسترسی: بنیان دموکراسی. مجلس و پژوهش، شماره 10: 108-63.
24
واضحی آشتیانی، امید (1388). رابطه هنر با هنرمند و جامعه. وبسایت حوزه علمیه تبیان، بازنشانی شده در: 11/6/88 به آدرس: tebyan.net.
25
Baird. H. (2015). Integrating the Arts in Mathematics Teaching. A research proposal submitted in conformity with the requirements for the degree of Master of Teaching, Ontario Institute for Studies in Education of the University of Toronto.
26
Baily, K. (1994). Methods of social research. New York: The free press
27
Crehan. K. )2011(. Community Art: An Anthropological Perspective. Berg: London and New York
28
Dietiker. L.& Nin.A. (2005). What Mathematics Education Can Learn from Art: The Assumptions, Values, and Vision of Mathematics Education. Cohen-Cruz
29
Jeffers. A. (2017). Culture, Democracy and the Right to Make Art: The British Community Arts Movement. London: Bloomsbury Methuen drama
30
Segarra. V. A. Natalizio. B. Falkenberg. C. Pulford. S. and. Holmes. R. (2018). STEAM: Using the Arts to Train Well-Rounded and Creative Scientists.Journal of Microbiology & Biology Education, 19(1), 1-7.
31
ORIGINAL_ARTICLE
سیاستهای بازاری شدن علوم انسانی بعد از انقلاب اسلامی ایران
در دهۀ نخست پیروزی انقلاب اسلامی ایران، موجی عظیم در مخالفت با علوم انسانی ایجاد شده بود و به سه سال تعطیلی علوم انسانی منتهی شد. این مخالفان معتقد بودند این علوم مبنای مادّیاندیشی دارند؛ اما امروزه بعد از 35 سال از بازگشایی آن، این علوم بیش از هر دورۀ تاریخی در ایران بهسمت مادّیاندیشی حرکت کردهاند و خود علوم انسانی به کالا تبدیل شده یا بهعبارتی بازاری شده است. این پژوهش به دنبال این پرسش است که: «وضعیت بازاریشدن علوم انسانی چگونه است و چه سیاستهایی دراینخصوص عملیاتی شدهاند؟» ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻣﻮﺿﻮع، روش ﺗﺤﻘﯿﻖ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، تحلیل تاریخی و شیوۀ گردآوری دادهها، اسنادی است. این پژوهش بهصورت روﺷﻤﻨﺪ و ﻣﻨﺴﺠﻢ، وضعیت بازاریشدن علوم انسانی و سیاستهای مرتبط با آن را با دقت بحث و بررسی کرده است. یافتههای پژوهش نشان میدهند که بازاریشدن، در قالبهای مختلفی همچون افزایش پذیرش دانشجوی پولی بهویژه در مقطع تحصیلات تکمیلی، افزایش استادان حقالتدریس، تبصرهها و شروط منتهی به درآمد و همچنین پژوهشهای پولی رخ داده که در این پژوهش، بهتفکیک دربارۀ آنها بحث شده است. همچنین نتایج کلی نشان میدهند که سیاستهای بازاریشدن علوم انسانی، تابع سیاستهای دولتهای مختلفِ بعد از انقلاب(چپ و راست) نبودهاند.
https://www.jccs.ir/article_130767_9f5cbfdad581ff9eb4186ac7827c4dfc.pdf
2021-04-21
291
312
10.22083/jccs.2020.187820.2808
سیاست
بازاریشدن
شهریه
استادان حقالتدریس
سردار
فتوحی
fotohis@yahoo.com
1
دانشآموختۀ دکتری سیاستگذاری فرهنگی، پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی، تهران
LEAD_AUTHOR
منابع و مأخذ
1
احمدی، احمد(1361). «کنکور علوم انسانی برگزار نمیشود»، روزنامه اطلاعات، 21 شهریور 1361.
2
آییننامۀ آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فنّاوری(1393). آییننامۀ آﻣﻮزﺷﯽ، وﯾﮋۀ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ورودی 1393 و بعد از آن؛ آییننامۀ شورایعالی برنامهریزی آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فنّاوری، مصوب 28 مهر 1393.
3
بنیصدر، ابوالحسن(1359). «گروههای سیاسی در بیرون دانشگاهها میتوانند ستاد تشکیل دهند»، روزنامۀ اطلاعات، 30 فروردین 1359: 1.
4
خرازی، سیدمحسن(1361). « تنها 10 رشته علوم انسانی بازگشایی میشوند»، روزنامه کیهان فرهنگی، 17 شهریور 1362.
5
خمینی، روحالله(1389). صحیفۀ نور، جلدهای 12 و 14، تهران: مرکز مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی.
6
رجایی، محمد علی(1359). «ما پولمان را هدر دادیم و بقیه دورهها باید بسته شود»، روزنامه جمهوری اسلامی، 31 فروردین 1359.
7
رضایی، محمد؛ عباس کاظمی و حامد طاهریکیا(1396). «چهار روز از حیات دانشگاه پس از انقلاب؛ 30 فروردین تا 2 اردیبهشت 1359»، فصلنامۀ تحقیقات فرهنگی ایران، دورۀ 10، شمارۀ 1: 200-177.
8
رهنورد، زهرا(1359). «دانشگاه لانه ارتقای فرهنگ غربی است»، روزنامه جمهوری اسلامی، 31 فروردین 1359.
9
ریتزر، جورج(1395). نظریههای جامعهشناسی در دوران معاصر، ترجمۀ محسن ثلاثی، تهران: نشر علمی.
10
ساعی، علی؛ معصومه قاراخانی و فرشاد مؤمنی(1390). «دولت و سیاست آموزش در ایران»، فصلنامۀ علوم اجتماعی، شمارۀ 56: 168-117.
11
سپهسالار، میرزاحسینخان(1252). کتابچۀ تنظیمات حسنۀ دولت علیه ممالک محروسۀ ایران، چاپ سنگی، شمارۀ نسخۀ 19120 کتابخانۀ ملی.
12
سخی، ژینوس(1366). وضعیت دانشگاهها و مؤسسات عالی کشور از بهمن 1357 تا بهمن 1363، طرح پژوهشی صداوسیما.
13
سندل، مایکل(1395). آنچه با پول نمیتوان خرید، ترجمۀ حسن افشار، تهران: نشر مرکز.
14
صدیق، عیسی(1345). یادگار عمر، جلد دوم، تهران: مؤسسۀ چاپ و انتشارات امیرکبیر.
15
صفری، ثنا(1390). «ویژگیهای فرایند تدریس و یادگیری در آموزش عالی»، فصلنامۀ آموزش مهندسی ایران، شمارۀ 50: 90-73.
16
فاضلی، نعمتالله و سردار فتوحی(1397). «بررسی فرایند تاریخی تثبیت علوم انسانی در ایران»، فصلنامۀ پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، ۲۴ (۲): 161-186.
17
فاضلی، نعمتالله(1393). فرهنگ و دانشگاه، تهران: نشر ثالث.
18
فروغی، محمدعلی(1384). تأثیر رفتار شاه در تربیت ایرانی، جلد 2، تهران: انتشارات توس.
19
قانعیراد، محمدامین(1393). «بازاریشدن آموزش عالی»، پایگاه تحلیل و اطلاعرسانی فرهنگ علوم انسانی، 19 اسفند.
20
قانعیراد، محمدامین؛ سیدجواد میری و علیرضا افشانی(1395). «تجاریسازی علوم انسانی؛ فرصت یا تهدید»، روزنامۀ اعتماد، ۱۷ فروردین، نشانی پایگاه: http://www.isa.org.ir.
21
کاتلر، فیلیپ(1396). مدیریت بازاریابی، ترجمۀ بهمن فروزنده، تهران: نشر آموخته.
22
کاظمی، عباس(1394). «پرولتاریای دانشگاهی جدید»، اندیشۀ پویا، شمارۀ 56، آذر و دیماه.
23
کاظمی، عباس(1395). «پرولتاریای دانشگاهی در ایران»، مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی، 10 مرداد 1395. https://cgie.org.ir/fa/news/130333
24
کیانوری، نورالدین(1359). «شریعتی با مارکسیسم میانۀ خوبی ندارد»، روزنامۀ کیهان، پنجشنبه 25 اردیبهشت 1359.
25
محمودپور، بختیار(1391). طراحی مدل تجاریسازی تحقیقات علوم انسانی با تأکید بر حوزۀ مدیریت آموزشی و با رویکرد صنعت مشاورۀ مدیریت، دکترای تخصصی، رشتۀ علوم تربیتی- مدیریت آموزشی، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی.
26
مرادیمقدم، حسین(1391). «بررسی الگوی رشد علم ایران در حوزه علوم و مقایسه آن با الگوی جهانی رشد»، رسالۀ دکتری تخصصی، رشتۀ علوم کتابداری و اطلاعرسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
27
مؤسسۀ پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی(1390). «توزیع تعداد دانشجویان، دانشآموختگان و آموزشگران دانشگاهی مراکز آموزشی در سالهای تحصیلی 1350- 1389»، وزارت علوم، تحقیقات و فنّاوری.
28
مؤسسۀ پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی(1395). «توزیع تعداد دانشجویان، دانشآموختگان و آموزشگران دانشگاهی مراکز آموزشی در سالهای تحصیلی 1350- 1395»، وزارت علوم، تحقیقات و فنّاوری.
29
موسوی اردبیلی، سید عبدالکریم(1359)، «باید فرهنگ تحمیلی غرب را دور بریزیم»، روزنامه کیهان فرهنگی، 18 اردیبهشت 1359.
30
موسوی اردبیلی، سید عبدالکریم(1362). «رشته های علوم انسانی به 55 رشته تقلیل یافته است »، روزنامه اطلاعات، 23 تیر 1362.
31
میلر، پیتر(1382). سوژه، استیلا و قدرت، ترجمۀ نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، تهران: نشر نی.
32
نجفی، محمدعلی(1362). «44هزار دانشجو بهمن امسال به دانشگاه میروند»، روزنامۀ کیهان فرهنگی، 23 دیماه 1362: 2.
33
نرمافزار آیندهپژوهی جمعیتیِ شورای عالی انقلاب فرهنگی(1392). «جمعیت ایران به روایت امار»، مجلۀ گنجینۀ معارف، پایگاه اطلاعرسانی حوزه، 6 بهمن 1392.
34
نورانیان، زینب(1396)، «میراث آیتالله هاشمی رفسنجانی»، سایت رسمی روزنامه آفتاب یزد، 30 خرداد 1396. آدرس سایت: http://aftabeyazd.ir/?newsid=75792
35
نوروززاده، رضا و ندا رضایی(1388). «توسعۀ علمی در جمهوری اسلامی ایران؛ ابعاد، موانع و راهکارها»، مجلۀ پژوهشنامه، شمارۀ 19: 46-9.
36
هابرماس، یورگن(1392). نظریۀ کنش ارتباطی، تهران: نشر مرکز.
37
Fallahi, M (1993). Foundations of education in Iran and education after the Cultural Revolution of 1980. Ph.D. Thesis, Marquette University.
38
Kaneko, M (2005). "Marketization of higher education: trends, issues and prospects', Proceedings of the International Seminar on University Management and Higher Education Policies", Financing Higher Education and Economic Development in East Asia, 19-20 September 2005, Center for University Management and Policies, University of Tokyo, Japan
39
Marcuse, H (1941). Reason and Revolution. London: Oxford University Press
40
Mohseni, M (1976). "Sociology in Iran", International Social Science Journal, 22 (2), pp 387–90.
41
Razavi. R (2009). "The Cultural Revolution in Iran, with Close Regard to the Universities, and its Impact on the Student Movement", Middle Eastern Studies, 45: 1, pp 1-17.
42
Sobhe, K (1982). "Education in Revolution: Is Iran Duplicating the Chinese Cultural Revolution?", Comparative Education, Vol. 18. No. 3, pp 271-280.
43