%0 Journal Article %T سیاست‌‌های بازاری شدن علوم انسانی بعد از انقلاب اسلامی ایران %J فصلنامه مطالعات فرهنگ - ارتباطات %I پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات %Z 2008-8760 %A فتوحی, سردار %D 2021 %\ 04/21/2021 %V 22 %N 53 %P 291-312 %! سیاست‌‌های بازاری شدن علوم انسانی بعد از انقلاب اسلامی ایران %K سیاست %K بازاری‌شدن %K شهریه %K استادان حق‌‌التدریس %R 10.22083/jccs.2020.187820.2808 %X در دهۀ نخست پیروزی انقلاب اسلامی ایران، موجی عظیم در مخالفت با علوم انسانی ایجاد شده بود و به سه سال تعطیلی علوم انسانی منتهی شد. این مخالفان معتقد بودند این علوم مبنای مادّی‌‌اندیشی دارند؛ اما امروزه بعد از 35 سال از بازگشایی آن، این علوم بیش از هر دورۀ تاریخی در ایران به‌سمت مادّی‌‌اندیشی حرکت کرده‌اند و خود علوم انسانی به کالا تبدیل شده یا به‌عبارتی بازاری شده‌ است. این پژوهش به دنبال این پرسش است که: «وضعیت بازاری‌شدن علوم انسانی چگونه است و چه سیاست‌‌هایی دراین‌خصوص عملیاتی شده‌اند؟» ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻣﻮﺿﻮع، روش ﺗﺤﻘﯿﻖ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، تحلیل تاریخی و شیوۀ گردآوری داده‌‌ها، اسنادی است‌‌. این پژوهش به‌صورت روﺷﻤﻨﺪ و ﻣﻨﺴﺠﻢ، وضعیت بازاری‌‌شدن علوم انسانی و سیاست‌‌های مرتبط با آن را با دقت بحث و بررسی کرده است. یافته‌‌های پژوهش نشان می‌‌دهند که بازاری‌شدن، در قالب‌‌های مختلفی همچون افزایش پذیرش دانشجوی پولی به‌ویژه در مقطع تحصیلات تکمیلی، افزایش استادان حق‌‌التدریس، تبصره‌‌ها و شروط منتهی به درآمد و همچنین پژوهش‌‌های پولی رخ داده که در این پژوهش، به‌تفکیک دربارۀ آنها بحث شده است. همچنین نتایج کلی نشان می‌‌دهند که سیاست‌‌های بازاری‌شدن علوم انسانی، تابع سیاست‌‌های دولت‌‌های مختلفِ بعد از انقلاب(چپ و راست) نبوده‌اند. %U https://www.jccs.ir/article_130767_9f5cbfdad581ff9eb4186ac7827c4dfc.pdf