محمود شهابی؛ محمدعلی قائم پور
چکیده
در این مطالعه که به روش کمی (توصیفی - پیمایشی) انجام شد؛ تلاش شد تا میزان مرزبندی و ترددهای فرهنگی بین گروههای سبک زندگی مختلف موجود در شهر تهران، بررسی شود. جامعه آماری، کلیه شهروندان شهر تهران که 16 سال به بالا بودند را شامل میشد. حجم نمونه شامل 625 نفر میشد که به روش نمونه‌گیری خوشهای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار جمعآوری ...
بیشتر
در این مطالعه که به روش کمی (توصیفی - پیمایشی) انجام شد؛ تلاش شد تا میزان مرزبندی و ترددهای فرهنگی بین گروههای سبک زندگی مختلف موجود در شهر تهران، بررسی شود. جامعه آماری، کلیه شهروندان شهر تهران که 16 سال به بالا بودند را شامل میشد. حجم نمونه شامل 625 نفر میشد که به روش نمونه‌گیری خوشهای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه محقق ساخته بود که میزان همبستگی آن، طبق آلفایکرونباخ بیش از 93 درصد بود. بر اساس دادهها و به روش تحلیل عاملی، پنج سنخ سبک زندگی «نامقید»، «نامساعد»، «منحرفانه»، «دینی»، «مساعد و برخوردار» استخراج شد که محور مرزبندی و ترددهای اجتماعی ساکنان شهر تهران در تعامل با یکدیگر بودند. نتایج، نشان دادند که درجه مرزبندی و ترددهای فرهنگی ساکنان تهران نسبت به گروههای سبک زندگی مختلف، متفاوت است. همچنین درجه مرزبندی و ترددهای فرهنگی در مقایسه با گروههای سبک زندگی برحسب ویژگی‌های زمینهای کنشگران اجتماعی متفاوت است. برای نمونه طبقات اجتماعی بالا، در مقایسه با طبقات اجتماعی پایین، افراد با سطح تحصیلات بالا در مقایسه با افراد با تحصیلات پایینتر، مردان در مقایسه با زنان، ساکنین محلات در خوشه بالاتر نسبت به خوشههای پایینتر، متولدین تهران در مقایسه با متولدین غیر تهران، جوانترها در مقایسه با میان‌سال‌ها و مسن‌ترها، مطلقه‌ها و مجردها در مقایسه با متأهلها و همسر فوتشدگان، بیشتر از مرزهای فرهنگی - اجتماعی، عبور میکنند. نتایج به‌دست‌آمده، با احتمال بیش از 99 درصد معنیدار بوده و همه فرضیهها، تأئید شدهاند.
