سیدمجتبی رضوی طوسی؛ محمدحسین ساعی
دوره 12، شماره 16 ، اسفند 1390، ، صفحه 83-127
چکیده
نیاز به امنیت و احساس امنیت اجتماعی برای هر جامعه‌ای امری مسلم است که همۀ دولتها و جوامع برای فراهم کردن آن در تلاش هستند. طبق تعریف، امنیت دارای دو بُعد است: بُعد عینی (محافظت در مقابل خطر عینی) و بُعد ذهنی (احساس ایمنی)؛ از میان این دو مؤلفه از دیدگاه بسیاری از کارشناسان، احساس ناامنی حتی بدتر از خود ناامنی است؛ وقوع جرم یا پدیدۀ ...
بیشتر
نیاز به امنیت و احساس امنیت اجتماعی برای هر جامعه‌ای امری مسلم است که همۀ دولتها و جوامع برای فراهم کردن آن در تلاش هستند. طبق تعریف، امنیت دارای دو بُعد است: بُعد عینی (محافظت در مقابل خطر عینی) و بُعد ذهنی (احساس ایمنی)؛ از میان این دو مؤلفه از دیدگاه بسیاری از کارشناسان، احساس ناامنی حتی بدتر از خود ناامنی است؛ وقوع جرم یا پدیدۀ ناامنی ممکن است یکی دو قربانی داشته باشد، اما همین حادثه ممکن است هزاران نفر را بترساند و شیوۀ زندگی و طرز تفکر آنها را تغییر دهد. احساس ناامنی میتواند عوارض و ضایعههای روانشناختی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی برجا گذارد.
در یک سال گذشته اخبار جرائم خشن به شکل بیسابقهای در کشور منتشر شد و تأثیرهای روانی شدیدی بر جامعۀ ما گذاشت. از این رو، این مقاله در پی آن است تا به این سؤالها پاسخ دهد؛ احساس امنیت اجتماعی شهروندان تهرانی با توجه به انتشار اخبار حوادث خشونتبار یک سال اخیر چگونه است؟
این پژوهش نشان میدهد که جنسیتِ پاسخگویان در میزان احساس ناامنی شهروندان تهرانی مؤثرترین متغیر است و پس از آن به ترتیب وضعیت تأهل، تحصیلات و در آخر سن افراد در میزان احساس ناامنی مؤثر میباشد.
