محید فولادیان؛ حسن رضایی بحرآباد؛ محسن سوهانیان حقیقی
چکیده
با توجه به اتخاذ پیش‌فرض ترکیبی بودن هویت، سؤالات اصلی این تحقیق این است که عناصر سازنده این ترکیب در قشر جوان جامعۀ ایرانی کدام‌اند. تحولات هر کدام از این عناصر در طول چند دهۀ اخیر چگونه بوده است و چه فراز و فرودی را داشته است. مناسبات میان اجزا سازندۀ هویت جمعی جوانان ایرانی چگونه است. این ترکیب چه نوع ترکیبی است و نحوۀ آرایش، ...
بیشتر
با توجه به اتخاذ پیش‌فرض ترکیبی بودن هویت، سؤالات اصلی این تحقیق این است که عناصر سازنده این ترکیب در قشر جوان جامعۀ ایرانی کدام‌اند. تحولات هر کدام از این عناصر در طول چند دهۀ اخیر چگونه بوده است و چه فراز و فرودی را داشته است. مناسبات میان اجزا سازندۀ هویت جمعی جوانان ایرانی چگونه است. این ترکیب چه نوع ترکیبی است و نحوۀ آرایش، هم‌نشینی، داد و ستد و تعامل میان این عناصر به چه ترتیبی است؛ روش تحقیق این پژوهش مطالعۀ طولی و ملی است که بر مبنای تحلیل ثانویه داده‌های کمی متغیرهای مورد مطالعه در بازۀ زمانی سال‌های 1394- 1353انجام گرفته است. نتایج نشان می‌دهد، هویت مذهبی با میانگین 11/83 در مقیاس ۱۰۰ غالب‌ترین نوع هویت در این سال‌ها در جامعۀ جوانان ایرانی بوده است. پس از آن هویت ملی با میانگین 29/80 بیشترین گسترش را در میان جوانان دارد. هویت قومی با 46/53 و همچنین هویت مدرن با 03/52 در رده‌های بعدی قرار دارند. برحسب آزمون‌های همبستگی و براساس نمودار هم تغییری به‌طور کلی می‌توان استنباط کرد بین هویت ملی و هویت قومی در میان جوانان در سال 86 رابطه وجود دارد. ضریب همبستگی این دو متغیر مستقیم و معنادار در حد متوسط است. همچنین نتایج حاصل از آزمون همبستگی اسپیرمن بین هویت ملی و هویت مذهبی در میان جوانان در سال‌های 1386، 1384، 1379 و 1388 نشان از وجود رابطۀ بین این دو هویت است. ضریب همبستگی این دو متغیر مستقیم و معنادار در حد متوسط است.
