تدوین مدل مطلوب روابط عمومی ایرانی اسلامی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی گروه علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی

2 دانشجوی دکتری علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

پژوهش پیش‌رو درصدد تدوین مدل مطلوب روابط عمومی ایرانی اسلامی بوده است. از این منظر از روش تحقیق آمیخته کیفی و کمی استفاده شد. در بخش کیفی با استفاده از مصاحبه نیمه استاندارد و روش نمونه‌گیری هدفمند با 15 نفر از خبرگان و نیز تحلیل مضمون و از نوع روش شبکه مضامین مدل مفهومی مطلوب روابط عمومی ایرانی اسلامی تدوینشد. جهت احتساب اعتبار و پایایی مضامین و نیز مدل احصاء شده به ترتیب از روش ارزیابی به شیوه ارتباطی و نیز ضریب توافق پایایی استفاده شده است. در بخش کمی به منظور برازش مدل، داده‌های پژوهش از روی 66 نفر از کارکنان و مدیران چهار روابط عمومی نهادهای انقلابی که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و نیز روش نمونه‌گیری طبق‌هایی نسبتی انتخاب شده بودند؛ گردآوری گردید. یافته‌های کیفی پژوهش نشان داد که مدل مطلوب روابط عمومی ایرانی اسلامی از 4 مضمون فراگیر مدیریتی، محتوایی، الکترونیکی و سرمایه اجتماعی به اشباع نظری رسیده است و آنگاه نگاره شبکه مضامین ترسیم شد. یافته‌های پژوهش کمی در بخش تحلیل توصیفی نشان داد که میزان شاخص کل روابط عمومی مطلوب ایرانی اسلامی در میان چهار نهاد انقلابی در سطح نسبتاً مطلوبی قرار دارد. دوماً یافته‌های پژوهش کمی در بخش تحلیل استنباطی و از نوع تحلیل عاملی تأییدی نشان دادند که مدل آزمون شده (بازتولید شده) روابط عمومی مطلوب ایرانی اسلامی از همانندی و برازش مطلوبی با مدل مفهومی برخوردار است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Compilation And fitnesse of an appropriate public relations, model for Islamic revolutionary organizations

نویسندگان [English]

  • rahman saidi 1
  • seyed reza naghibolsadat 1
  • alireza hosini 1
  • RAHIM NARIMANI 2
1 faculty member of Communication Sciences in Alameh Tabatabaie university(Corresponding Author).
2 PhD student of Communication Sciences in Alameh Tabatabaie university
چکیده [English]

Compilation And fitnesse of an appropriate public relations, model for Islamic revolutionary organizations
Rahim Narimani , Rahman Saeedi ,Seyyed Reza Naghib Alsadat ,Alireza Pakdehi .

Abstract:
The present study tries to compile an appropriate public Relations, model for slamic revolutionary organizations’.From this perspective, the quantitative and qualitative research method was used. In the qualitative section, a Semi- standard inforview has been carried out with 15 experts in public Relations area that were selected by using according to purposive sampling and with using thematic analysis and type of network-based content model were developed. In the quantitative section, in order to fit the model, the research data were collected from 66 employees and managers of four public relations departments of revolutionary institutions that were selected by using a researcher-made questionnaire and a proportional stratified sampling method. The qualitative findings of the research showed that the optimal public relations model of revolutionary institutions came from four broad themes to theoretical saturation, and then a network of themes was depicted. Quantitative findings of the research showed that the test and reproduced models have the same suitability and fitting.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Key words: Public Relation
  • revolutionary organizations
  • Managerial
  • organizational social capital
ایروانی، محمدجواد (1391). طراحی مفهوم الگوی استخراج ویژگی‌های نهادی یکی از نهادهای انقلاب اسلامی، تهران، مرکز راهبردی یکی از نهادهای انقلاب اسلامی
بوتان، کارل و هزلتون، ونیسیت (1378). نظریه­های روابط عمومی، ترجمه علیرضا دهقان، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها
حبیبی، سید ابوالفضل (1386). روابط عمومی: تاریخچه، اصول، مفاهیم و کاربرد، روزنامه ایران، سال سیزدهم، شماره 3641
خاکی، غلامرضا (1376). نقش تعهد سازمانی در بهره‌وری، تهران، پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، نامه پژوهش، شماره 5: 202- 195.
سفیدی، هوشمند (1394). راهبردهای عملی روابط عمومی، انتشارات دنیای تغذیه، موسسه فرهنگی آرمان: 74
سفیدی، هوشمند (1394). روابط عمومی هوشمند، انتشارات دنیای تغذیه و سلامت: 10
سفیدی، هوشمند (1394). مبانی الگوی اسلامی ایرانی روابط عمومی، نشر تغذیه:2
سلطانی فر، محمد و مؤمنی نورآبادی (1394). روابط عمومی هوشمند، انتشارات دنیای تغذیه و سلامت: 60
شکرخواه، یونس (1374). خبر، تهران، مرکز گسترش آموزشی رسانه‌ها
شکری خانقاه، حمید (1394). روابط عمومی هوشمند، انتشارات دنیای تغذیه و سلامت: 36- 35
ضیایی پرور، حمید (1387). بررسی وضعیت استفاده وزارتخانه‌های ایران از فناوری‌های کاربردی روابط عمومی الکترونیک و ارائه یک مدل "EPR"، تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، رساله دکتری علوم ارتباطات اجتماعی، گرایش روزنامه‌نگاری
ضیایی پرور، حمید (1388). فناوری‌های کاربردی روابط عمومی الکترونیکی، تهران، انتشارات سیمای شرق، چاپ دوم، جلد دوم
عابدی جعفری، حسن و همکاران (1390). تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روش ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در داده‌های کیفی، اندیشه مدیریت راهبردی، سال 5، شماره 2، شماره پیاپی 10: 198-151.
عسلی، قاسم (1395). تبیین شاخص‌های مدیریت روابط عمومی الکترونیک در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تبریز، دانشکده علوم انسانی، گروه علوم ارتباطات اجتماعی، پایان‌نامه برای دریافت درجه کارشناسی ارشد.
کهن، گوئل (1357). مردم‌داری (روابط عمومی)، انتشارات دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی:53
کهن، گوئل (1377). مدلی چهاروجهی در تعیین اثربخشی سازمان‌ها، یک روش‌شناسی علمی برای محاسبه اثربخشی سیستم‌ها، فصلنامه مطالعات مدیریت، شماره 20
مجیدی قهرودی، نسیم و گلستانی، کبری (1390). پادکست و روابط عمومی الکترونیک، فصلنامه مطالعاتی رسانه‌ای، سال ششم، شماره 13:58-19
مسعودی، امید (1393). روابط عمومی اسلامی، کارگزار روابط عمومی
یحیایی ایله‌ای‌، احمد (1394). الگوی کاربردی مدیریت علمی روابط عمومی، تهران، انتشارات سیمای شرق، چاپ اول
 
Braun, V. & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology,
Cutlip, scott (1995). The un seen power: public Relations: AHistory,Lawrence Erlbaum Associates.
Grunig, l. A. (1994). Apositive Relativist philosophy of public Relations in: Armbrecht, woltgang & ulfzabel (eds).normative Aspekte der public
LAWSHE, C. H (1975). A quantitative approach to content validity, phrsonnhl psychoi.ogy, purdue university. Vol. 28, 563-575.
Morgan,D.W. Krejcie, R, V.(1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610
Parsons, T. (1937). The stracture of social Action. Ny: Mcgraw-Hill
Scott.m. cutlip (1995). public relations history، the universityof gergia usa. Bem, D J. (1967). Self perception: An alternative interpretation of cognitive dissonancephenomena.Psychological Review, 74, 183-200.
Selznic,Philip(1996). In Stitutionlism old and new. Administra tive science Quarterly,Vol.41pp.277-278
Tench,R.& L. yeomans (2006). Exploring public Relations, Harlow et al. prentice Hall
 
 
http://www.efqm.org/efqm-model/fundamental-concepts
www.shara.ir